Nizami Tağısoy: Bir ömrün rapsodiyası
35
Yanırsan, yaxılırsan,
ancaq əlindən heç bir
iş
gəlmir. Onda da köksünü ötürməklə
kifayətlənməli olursan. Təkcə suallar doğur
beynində. Hanı qalsız-qadasız o illər? Hanı
mənim çağlayan-coşan gəncliyim? O bir də geri
qayıda biləcəkmi? Suallar çox, cavablar yox.
Dayanıb düşünürsən: getdi ömrə-günə bəzək
vuran o anlar. Nə qədər geri qanrılsam da...
Qaldı arxada tarix, bir də acılı, şirinli
təəssüratlar...
Bəli! O illər hər ikimiz gənc idik.
Yaşamaq, qurmaq həvəsiylə döyünürdü qəlbimiz
bir-birimizdən xəbərsiz. Barlı-bəhrəli payız.
Günəşli gün. Göydə seyrək ağ buludlar uçuşur.
Yuxarı Şilyan kənd orta məktəbinin dəmir
darvazasından girəndə sarışın, bəstəboy, qo-
nur gözlü, burnunda danışan,
baməzə dostum
Qorxmaz məni qarayanız, çatmaqaş, orta boylu,
uzun qara saçları çiyinlərinə tökülmüş gü-
lərüz, idmançı görkəmli oğlanla sevincək
qarşıladılar. Görüşdük. Qorxmaz dərhal dedi:
— Tanış ol, bu oğlan mənim dostumdur. Adı
da Nizamidir. Həm də kəndçimizdir. Bizə
hardasa qohumluğu da çatır. Rus dili və Ədə-
biyyatı İnstitutunu bu il qırmızı diplomla
qurtarıb. Kəndimizdə dərs deyir.
Mən gülümsünərək cavab verdim.
— Sən dost, mən dost, deməli, o da hər
ikimizə dostdur.
Nizami Məmmədovla (Tağısoyla) ilk
tanışlığımız belə başlandı. İlk görüşdən
söhbətimiz tutdu.
Tezliklə bir-birimizə
alışdıq. Evində oldum, evimdə oldu... Elmə
olan maraq bizi daha da yaxınlaşdırdı. Yaz-
dıq, oxuduq... Sonra da beləcə elmi
Nizami Tağısoy: Bir ömrün rapsodiyası
36
araşdırmalar çəkdi bizi. Sonunu aydın
təsəvvür etmədiyimiz məchul bir aləmə atdı.
1976-cı ildə mən Azərbaycan Elmi Tədqiqat
Pedaqoji Elmlər İnstitutuyla nə az, nə çox,
düz bir il sonra isə o, Rus dili və
Ədəbiyyatı İnstitutuyla taleyimizi bağladıq.
Qarşımızda gələcək həyatımızın gərgin, əzablı
yolları açıldı. İllər ərzində tez-tez bir-
birimizə telefon açar, hal-əhval tutar, ürə-
yimizdən keçənləri danışar, hərdən də elmi
mübahisələrə girişərdik. Görüşdən görüşə
yaşadığımız qaynar, izdihamlı şəhər həyatında
planlarımızı qurardıq. Yığıncaqlarda, müzaki-
rələrdə olardıq.
Bax beləcə, hər kəs umu-
küsüsüz öz taleyini yaşayar, yazardı. Günlər
aylara, aylar illərə calanardı. Vaxtaşırı
sevincimizi də, kədərimizi də birgə
bölüşərdik. Çətinliklərimizi,
çatışmazlıqlarımızı özümüz bilərdik. Kimsədən
xəbərsiz — qohum-əqrabadan, doğmalardan uzaq
dərdimizi danışıb təskinlik tapardıq. Hər
görüşdə doğmalaşardıq.
Bir-birimizin səsini
eşitməyəndə darıxardıq. Nigarançılıq
yaranardı... Vaxt keçdi... Tale üzümüzə
güldü. Üç ay fərqiylə hər ikimiz namizədlik
dissertasiyası müdafiə elədik. Bir ildəcə
doktorluq dissertasiyasını tamamladıq. Dörd
ayın içində müdafiə elədik. Bəndəniz
pedaqogika, o isə filologiya elmləri doktoru
adına layiq görüldü. Bu sanki təfəkkür, əsəb,
əmək, dözümlülük... yarışıydı. Tale bizi bir
axına saldı. Bakı Qızlar Universitetində iş-
ləməli olduq...
Taleyin də, zamanın da
dönüklüyündən keçmə. Mən eşidəndə ki, Nizami
maşın qəzasına düşüb, xəstəxanadadı, bir an-
Nizami Tağısoy: Bir ömrün rapsodiyası
37
lığa dünya başıma fırlandı. Damarlarımda
qanım dondu. Onu xəstəxanada görəndə
gözlərimə inanmadım. Neçə əzasından ağır
zərbə almışdı.
Dünya möcüzələrlə doludur, — deyirlər.
Xeyli müalicə alandan sonra Nizami sağalıb
ayağa qalxdı. Yenə əvvəlki kimi şux, deyib-
gülən, yazıb-yaradan, gərgin axtarışlar
aparan, elm fədaisi, professor Nizami
Tağısoy...
Taleyin hökmünə bax.
Zaman gəldi, vaxt
ötdü, maşın qəzasına mən də düçar oldum...
Onun çəkdiyi əzab-əziyyətlər, məşəqqətlər mə-
nim də taleyimə yazıldı. Vahimə içərisində o,
mənim yanıma gəldi. Keçirdiyi həyəcan, təlaş
indi də gözlərimin önündədi... Bərk
sarsılmışdı. Səsi titrəyirdi. Gözləri dol-
muşdu... Qoşa addımlar... Eyni talelər...
Eyni arzular... Eyni istəklər... Eyni xə-
yallar...
Nizaminin keçdiyi yol çoxlarına örnəkdi.
Şəxsiyyəti qibtə olunasıdı. O, məhsuldar
alimdir. Gərgin
əməyinin, yuxusuz
gecələrinin, böyük yaradıcılıq
qabiliyyətinin
nəticəsidir ki, “XX əsr rus poeziyası
Azərbaycan tərcüməsində” (1992), “Qazax
ədəbiyyatı” (1992), “Əslin milli
özünəməxsusluğu və tərcümə” (1998), “Səməd
Vurğun dramaturgiyası rus dilində” (1999),
“Poetik tərcümə” (2001), “Qaraqalpaq
ədəbiyyatı” (2007), “Şilyan: özü, sözü-
çeşmənin gözü” (2009) dərs vəsaiti,
monoqrafiyaları, “Orta Asiya və qazax
ədəbiyyatı” (1993), “Azərbaycan ədəbiyyatı
tarixi” (2001), “Nitq mədəniyyəti” (2003) və
Nizami Tağısoy: Bir ömrün rapsodiyası
38
s. ali məktəblər üçün proqramları müəllifinə
böyük
şöhrət qazandırmışdır. Tanınmış
türkoloq-alim qaraqalpaqların
şifahi
yaradıcılığına müraciət edərək “Qaraqalpaq
xalq nağılları”nı tərcümə edib Azərbaycan
oxucularının ixtiyarına vermişdir. Nizami
Tağısoy məhsuldar işləyən alimlərimizdəndir.
Onun indiyədək müxtəlif qəzet və jurnallarda
iki yüzdən artıq məqaləsi, orijinal poetik
tərcümələri çap olunmuşdur. Folklor və
komparativistika,
Azərbaycan, qaqauz, qazax,
qaraqalpaq, qırğız, özbək, rus, müasir ədəbi
proses və tərcüməşünaslıq üzrə keçirilən
respublika və beynəlxalq konfranslardakı
məruzələri elmi ictimaiyyətin dərin marağına
səbəb olmuşdur. Azərbaycan Yazıçılar
Birliyinin üzvü olan Nizami Tağısoy həm də
kövrək şeirlər, epik poemalar müəllifi kimi
tanınır. O, indiyə qədər iki “Axtaracaqsan
məni” (2000), “Bəlkə dünya öz yolunu çaşıbdı”
(2004) kitabları ilə poeziyasevərləri
sevindirmişdir. Neçə-neçə şeir və poeması rus
dilinə
tərcümə olunmuşdur.
Şeirlərinə
mahnılar bəstələnmişdir. Nizami indi də
gənclik ruhu ilə yazıb yaradır. Sevinirəm ki,
vətənini, xalqını ürəkdən sevən Nizaminin
ideyaları respublika hüdudlarından çox-çox
kənarda da qəbul olunur.
Nizami hər gün Bakı Slavyan
Universitetinə,
Bakı
Qızlar Universitetinə, Azərbaycan
Beynəlxalq Universitetinə tələsir, özünün bö-
yük zəhmətlə topladığı biliklərini pedaqoji
ustalıqla tələbələriylə bölüşür. İnsafən,
dərs dediyi tələbələr də onu sevirlər. Sözün
həqiqi mənasında bu böyük insan olduqca diq-