Dövlət və bələdiyyə idarəçiliyi
yenilərinin tikintisi, nəqliyyat axını sisteminin və sosia-məişət xidməti
sisteminin dəyişdirilməsi ilə bağlıdır.
Göstərilən hər bir konseptual müddəa şəhərin sosial-iqtisadi və
funksional-məkan inkişafının qarşılıqlı münasibətlərini dəyişdirən
tənzimləmə hərəkətinin konkret sisteminə transformasiya ola bilər.
Bununla da mühüm nəticə çıxarmaq olar ki, torpaq münasibətləri
və torpaq - bazar münasibətləri digər bazarlara nisbətən daha çox
regional xüsusiyyətə malikdir. Bazar iqtisadiyyatlı, torpaq münasibətləri
şəhərin inkişafına daha çox dəyər formasında təsir göstərir. Torpaq
bazarı
iqtisadi
sferadan,
büdcə-vergi
münasibətlərindən,
maliyyələşmədən və maliyyə münasibətlərindən istifadə vasitəsilə
şəhərin inkişafını tənzimləyir.
Qərb ölkələrinin təcrübəsi göstərir ki, şəhərsalma torpaq
siyasətində beş əsas qrup vəsaitlərdən istifadə edilir: planlaşdırma;
vergitutma; bazar və ya torpağın alqı-satqısı vəsaitləri; maliyyə köməyi;
inzibati (yalnız torpaq bazarı ilə birbaşa əlaqəli olanlar).
Nəzərə almaq lazımdır ki, əksər inkişaf etmiş qərb ölkələrində
torpaq bazar və şəhərsalma fəaliyyətinin torpaq tənzimləyiciləri ölkədə
aparılan sosial-iqtisadi siyasətin tərkib hissəsi kimi çıxış edir. Buna görə
torpaq bazarmın komponentlərinin korrektəsi, məhdudlaşdırılması və
istiqamətləndirilməsi bu siyasətə uyğun keçirilir.
Torpaqdan istifadədə bazar mexanizmlərinin olması artıq
normaya çevrildiyinə görə şəhərin inkişafında çoxlu sayda variantlardan
və modellərdən istifadə edilir. Tikinti-investisiya fəaliyyət nəticələri də
torpağın bazar qiymətində nəzərə alınır.
Şəhərin inkişafının sistemli tənzimləyicilərinin digər qrupunda
sosial infrastruktura sahələrini xarakterizə edən, onları istiqamətləndirən
norma və normativləri xüsusi yer tutur. Bu norma və normativlər
vasitəsilə şəhərin sosial durumu təsvir və təhlil olunur və əhalinin sosial
vəziyyəti haqqında fikir söylənilir. Bu tənzimləyicilər şəhərin
funksional-məkan inkişafına əsasən dolayı yolla təsir göstərir. Daha
geniş şəkildə sosial tənzimləyicilər haqqında söhbət bu fəsilin növbəti
paraqrafında aparılacaqdır.
§5. Bələdiyyələşmə - sosial infrastrukturun keyfiyyətcə yenidən
qurulmasının əsası kimi
Ölkənin inkişaf səviyyəsi özünü qabarıq şəkildə əhaliyə
göstərilən sosial xidmətlərin keyfiyyat və səmərəsində göstərir.
976
Bəiədiyyələsi'nə sosial infrastrukturun kcvfivvotcə yenidən qurulmasının əsası kimi _____________________________
Sosial xidmətlərin istehsalı və göstərilməsi ilə sosial infrastruktura
məşğul olur.
Sosial infrastrukturanın bir sıra cəhətləri vardır.
Birinci
- sosial infrastruktura çoxşaxəli sahələr kompleksidir.
Buraya daxil olan sahələr funksional baxımdan yekcins deyildir.
Əhalinin və insan həyatının ayrı-ayrı fəaliyyətləri və istiqamətlərinə
xidmət edir.
İkinci
- sosial infrastruktura əhalinin şəxsi və kollektiv
təlabatlarının təmin olunmasına istiqamətlənmişdir.
Üçüncü
- sosial infrastruktura xidmətləri digər xidmətlər kimi
əmtəədən onunla fərqlənir ki, onlar eyni zamanda istehsal və istehlak
olunur.
Dördüncü
- sosial infrastruktura «sosial sfera» anlayışına daha
yaxındır. Amma «sosial sfera» anlayışı əhaliyə xidmət göstərən sferalara
inkişafının sahəvi aspektlərini, sosial infratruktura isə funksional-ərazi
aspektlərini araşdırır.
Beşinci
- sosial infrastrukturam, bu elm sahəsini tədqiq edən
alimlər müxtəlif formada qruplaşdırırlar. Lakin bizim fikrimizcə, sosial
infrastrukturam iki böyük qrupa: sosial-mədəni infrastrukturaya və
sosial-məşiət
infrastrukturaya bölmək daha məqsədəuyğundur.
Sosial-mədəni infrastruktura insanın mənəvi, intellektual, əxlaqi və
sosial ehtiyaclarını ödəməyə yönəlmişdir. Buraya təhsil, səhiyyə, bədən
tərbiyyəsi, sosial təminat, mədəniyyət və incəsənət daxildir.
Sosial-məişət infrastrukturasına isə mənzil-kommunal təsərrüfatı, məişət
xidməti, sərnişin nəqliyyatı, əhaliyə xidmət göstərən rabitə, pərakəndə
ticarət və ictimai iaşə, mehmanxana və əyləncə təsərrüfatı aiddir.
Sosial-məişət infrastrukturası ev təsərrüfatının aparılmasına çəkilən
əməyin sərfinin azaldılması, ailə üzvlərinə xidmət göstərilməsi və
insanın hərtərəfli şəkildə tələblərinin ödənilməsilə məşğuldur.
Əlbəttə, belə bölgü şərtidir. Çünki, birinci qrup saəhlər də insanın
yaşamasına şərait yaradır. İkinci qrup sahələr isə insanın mənəvi
ehtiyaclarının ödənilməsinə, asudə vaxtın artmasına təsir göstərirlər.
Altıncı
- ümumiyyətlə, sosial infrastrukturaya məktəblər,
xəstəxanalar, məişət evləri kimi baxmaq düzgün deyildir, ona şəxsi və
kollektiv ehtiyacların ödənilməsi zamanı yaranan münasibətlərin
məcmusu kimi baxmaq daha düzgün olardı. Bu münasibətlərin
qurulması və fəaliyyət göstərməsində əsas meyar - insanın daima artan
tələbatlarının və ehtiyaclarının ödənilməsidir.
Yeddinci
- sosial infrastrukturunun fəaliyyəti miqyas
977