_____________Milli Kitabxana______________
Hərə bir piltə və hənadan bir qədər götürür, Öz imkanına görə yerinə pul qoyur.
Toplanan məbləğ yengəyə və məşşatəyə verilir.
Kənd toyunun digər mərasimi də budur ki, gəlini ata mindirib bəy evinə
gətirəndə kürəkən dama çıxıb, qabaqcadan çərtilmiş almanı var gücü ilə gəlinin
ayağı altına vurur ki, yerə dəyib parçalansın. Toxluq əlaməti olan almanın
parçalanması onu gösətərir ki, onlar bütün ömrü boyu heç vaxt bir-birlərindən
ayrılmayacaqlar.
İyirmi yeddinci bənd: Kənd evlərində damın ortasında baca olur, bu da havanı
dəyişmək, evə gün və işıq salmaq, həm də təndirin tüstüsünü xaric etmək üçündür.
Bunlardan əlavə bir sıra digər işlər də bu bacaların vasitəsilə görülür ki, mən
"Gecənin əfsanəsi" adlı şerimdə bu haqda geniş danışmışam. O cümlədən
adaxlıbazlıq işində bu bacaların mühüm rolu vardır. Bir də ki, Novruz bayramı
gecələri şal sallamaq mərasimi bu bacalar vasitəsilə aşağıda izah etdiyimiz kimi
həyata keçirilir. İlin axır çərşənbəsindən sonra kəndin gəncləri və uşaqları özlərini
tanıtdırmadan axşamçağı (şər qarışanda) "damlara gedib bayrmalıq tələb edirik"
deyə, öz əlvan şallarını həmin bacalardan içəri sallayırlar. Ev sahibi öz zənni
sayəsində şal sahibinin kim olduğunu güman edib, onun şəxsiyyətinə görə şalının
ucuna bayramlıq bağlayır. O vaxtın bayramlığı güllü yun corablar, ipək dəsmallar,
dodaq sazı, şirni xoruz, boyanmış yumurta, noğul, kişmiş, şirni və bu kimi
şeylərdən ibarət idi. Bu həm də bayramda uşaqları, xüsusən, yoxsul uşaqlarını
sevindirməkdən, qəlblərini almaqdan ötrü, kənd bayramının, el şənliyinin ən fərəhli
və təntənəli mərasimlərindən biri idi.
İyirmi səkkizinci bənd: O ili mənim nənəm rəhmətə getmişdi. Buna görə biz
bayram mərasimində iştirak etməməliydik, ancaq mən uşaq idim, başım çıxmırdı,
şıltaqlıq edib, dava-dalaşla bir şal alıb, qonşumuz Qulam xalaoğlugilə qaçdım,
dama çıxıb bacadan şalı salladım. Qulam xalaoğlunun anası rəhmətlik Fatma xala
dərhal şalın mənimki olduğunu bilib, mərhum Xanım nənəmi yada salıb, ağlaya-
ağlaya şalına bir cüt corab bağladı. Hələ də mələklərdən gözəl o kəndli qadının
ilahi siması mənim gözlərim önündə unudulmaz bir lövhə kimi canlanır.
İyirmi doqquzuncu bənd: Mirzəmməd - Mirzə Məhəmməd deməkdir. Onun
Heydərbaba dağının ətəyində gözəl və səfalı bir bağçası var idi. Mənə və
yoldaşlarıma istədiyimiz vaxt oraya getməyə icazə və hər cür azadlıq vermişdi.
_____________Milli Kitabxana______________
Otuz birinci bənd: Azərbaycanda bir ənənə olaraq il axır çərşənbə gecəsi su
üzərindən atılıb bu sözləri oxuyurlar:
Baxtım mənim, səid baxtım, bərəkəllah,
Ağ əllərə həna yaxdım, bərəkəllah,
Atılmatıl çərşənbə,
Baxtım açıl, çərşənbə!
Tehranda isə su əvəzinə od üzərindən atlanıb, başqa bir şeir oxuyurlar...
Otuz dördüncü bənd: Kənd uşaqlarının əyləncələrindən biri də budur ki,
axşamçağı naxır və sürü çöldən kəndə gələndə qoduqları naxırdan ayırıb geridə
saxlayırlar. Naxır müəyyən bir məsafə uzaqlaşanda, onları minib çapırdılar;
çavuşları yamsılayaraq hay-küy salıb oxuyurdular. Bəzən də heyvan sahibləri
hadisədən xəbərdar olub etiraz edirdilər. Mühakimə başlanardı. Onda uşaqlar
özlərini müdafiə etməli olardılar.
Otuz yeddinci bənd: Şüca xalaoğlu - igid və gözəl bir gənc idi. Bakı
şəhərindən qayıdanda özü ilə çoxlu gözəl sovqatlar getirmişdi. Göyçək nişanlısı ilə
toy etmək istəyirdi. Yaxşı da qarmon çalardı. Hər gün ikindi çağı damda büsat
qurardı. Samovarı qaynardı, kəndin gənclərini başına toplayıb, deyib-gülərdi.
Təəssüf ki, tale onun həyatını bir faciəli kinoya çevirdi. Bədbəxt, toy ərəfəsində
yatalaq xəstəliyi tutub öldü.
Otuz səkkizinci bənd: Nənəqız və Rəxşəndə - mənim qohumlarımdan və
uşaqlıq yoldaşlarımdan idilər.
Otuz doqquzuncu bənd: Novruz bayramı qabağı soyuqlar ötüb hava bir az
qızışmağa başlayanda uşaqlar "qar gülləsi" oyunun oynamağa başlayırlar, gənclər
də qar üstə kürəklə sürüşürdülər. Bunu bir nüv kəndin xizək idmanı adlandırmaq
olar; o, xeyli məharət, bacarıq ve çeviklik tələb edir. Həm də oturub züyüldüyünə
görə xizək oyunundan daha maraqlı və rahatdır.
Qırxıncı bənd: Teşi - otdöyən şəklində olan bir növ toxuculuq alətidir (iy) ki,
nazik bir çubuq vasitəsilə kənd qadınları onu fırladıb, dizləri üzərində topladıqlan
ağ yunu və ya pambığı əyiririlər. Bu bəndə buludlara bürünmüş günəş o teşiyə
bənzədilmişdir.
_____________Milli Kitabxana______________
Qırx birinci bənd: Qış günləri səhər tezdən bibim təndiri yandırıb, ev-eşiyi
yığışdırıb, səhmana salıb, yenidən kürsünü qurardı. Bunun üçün qabaqcadan
evdəkilərin kürsünün altından çıxıb başqa yerə getmələri tələb olunurdu. Ancaq bu
yerdəyişmə biz tənbəllərin xeyrinə deyildi. Xüsusən bibimin qoca əri heç vəchlə
isti kürsünün altından çıxıb yerini dəyişmək istəməzdi. Bacardığı qədər bu yan-o
yan edərdi, yubandırardı. Həm də bibimdən qorxduğu üçün bir növ ehtiyatla
onunla danışardı. Bibimin hirsli-hirsli dişlərini qıcaması, onların arasında gedən
mübahisə və danışıqlar, doğrudan da bizim üçün çox maraqlı olardı.
Qırx üçüncü bənd: Vərzəğan - o vaxtlar meyvəsi bol olan bir kəndin adıdır.
Oradan ətraf kəndələrə çoxlu meyvə aparılıb satılardı. Vərzəğandan gələn
armudsatanların səsi uşaqların ruhunu oxşayardı. Müamilə də nəqd yox, əmtəə ilə
olardı, hər kəs bir ovuc arpa-buğda verib, bir qədər armud alardı.
Qırx dördüncü bənd: Mirzə Tağt Bağırzadə - mənim bibim oğlu idi. Bir gecə
onunla çaya gedib, aya baxdıq. Ay suda qərq olan bir adam kimi sanki qol-ayaq
çalırdı. Təzəcə mənim şairlik zövqüm ilhama gəlmişdi ki, birdən çayın o tayında
bir cüt şölə yanar çıraq kimi diqqətimizi cəlb etdi. Eyvay, qurddur, deyə qayıdıb
qaçdıq, yol baş-yuxarı idi, birtəhər oranı dırmaşdıq, elə qorxmuşduq ki, artıq
mənim ayaqlarım getmirdi. Yeriyə bilmirdim, çox zəhmətlə, saralıb əsə-əsə evə
gəlib çıxdım. O gecə hələ yorğan altında da uzun müddət özümə gəlməmişdim.
Qırxıncı bənd: Molla İbrahim – mənim ustadımdır. O, həqiqətən, çox fazil bir
kişidir. Mənim yadımda olan son 45 ildə məktəb açıb, tədris işi ilə məşğul olub,
camaatın dadına çatmışdır. İndi də mahal əhli ona müraciət edir, ondan məsləhət
alır. Hazırda bir çox şöhrətli adamlar vaxtilə onun tələbələri olmuşlar. Çoxlrı öz
inkişaflarında ona borcludurlar. Kimsədən kömək gözləməz, son dərəcə izzəti-
nəfslə, azadəliklə yaşayır. Kiçicik tarlasından əldə etdiyi məhsul onun yeganə gəlir
mənbəyidir. Həyatmın bütün illərini ya öz tarlasında çalışıb, ailəsi üçün ruzi əldə
etməklə, ya da ki, kənd uşaqlarını başına toplayıb, məktəbdə tədris işi ilə
məşğuldur. Məktəblilərdən muzd və əmək haqqı almaz.
Dostları ilə paylaş: |