28
hazırlamaq üçün daşlara bölünür. Onlar mineral və orqanik, eləcə də sintetik
törəmə ola bilər. Belə bölgünün əsasmı onlarm dəyəri təşkii edir.
Zərgərlik daşlarmm çoxu eyni və (yaxud) oxşar əlamətlərlə xarakterizə
olunurlar ki, bu da onlarm diaqnostikasmı çətinləşdirir. Belə ki, şəffaf və qeyri-
şəffaf daşlarm arasmda eyni rəngli - yaşıl, çəhrayı, qırmızı, göy və s. qrupu qeyd
etmək olar. Onlarm diaq-nostika metodu mümkün fiziki xassələrinin və daxili
xüsusiyyətlərinin müəyyənləşdiriiməsinə əsaslanır.
Diaqnostika zamanı ilkin tapşırıq - onun hansı mineral növünə aid olmasmı
aydmlaşdırmaqdır. O, korunddurmu (yaqut və ya göy yaqut), kvasdırmı (ametist və
ya sitin)-, topazdırmı, turmalikdirmi, şpikeldirmi və s.
Birinci fərziyyəni daşm təbiəti barədə onun rəngi, parıltısı və ümumi
görünüşü əsasında etmək olar, lakin təyinin düzgünlüyünə yalruz bu və ya digər
fiziki konstantmı ölçmə nəticəsində əmin olmaq olar.
Zərgərlik məmulatlarma bərkidilmiş daşlarm diaqnostikası onunla əngəllənir
ki, bir çox hallarda onları sağanaqdan çıxarmaq mümkün deyil. Bundan əlavə,
daşm möhkəmliyi kimi, belə mühüm xassəsinin diaqnostikası istisna olur.
Rənginin öyrənilməsi onunla çətinləşir ki, metal rənginin təsiri üzrə düzəliş
əmsalmı istifadə etmək vacib olur. Bununla bərabər qiymətli daşlar şəffaflığa
malikdirlər, onlarm üzərinə süni çilənmiş kənar çəkilmişdir. Bunun nəticəsində
refraktometrdən istifadə etmək imkanı yaranır.
Zərgərlik məmulatlarmda qoymalar şəklində istifadə edilən minerallarm
əmələ gəlmə şəraitlərində və onlarm analoqlannm sinte-zində olan fərqlər, onlarm
inkişaf və daxili quruluşlarmm bəzi xüsu-siyyətlərinə təsir göstərmişdir. Bu
kristallarm zonallığmda, rəngin və əlavələrin paylanma xarakterində özünü biruzə
vermişdir. Zərgərlik məmulatlarmda bərkidilmiş daşlarm daxili xüsusiyyətlərini
mikros-kopik metod vasitəsilə öyrənmək olar.
Zərgərlik daşlarmm şəffaflığı - bərk cismin bu və ya digər dərəcədə öz
içərisinə işıq şüalarmı keçirmə qabiliyyətidir. Şəffafhq dərəcəsi şəffaflıq əmsah ilə
qiymətləndirilə bilər.
29
Şəffaflıq kristallarmm strukturundan, onlarda çatlarm, bərk, qaz və maye
əlavələrinin
mövcudluğundan
asılıdır.
Çoxsaylı
ən
xırda,
müxtəüf
istiqamətiəndirilmiş hissəciklərdən ibarət olan dənəvari aqreqatlarda işıq dəfələrlə
müxtəlif istiqamətlərdə smır, səpələnir və əks olunur, bunun nəticəsində bu
mipneralm monokristalları ilə müqayisədə belə aqreqatlar az şəffaf və yaxud qeyri
şəffaf olur, məsələn, yarışəffaf və yaxud qeyri-şəffaf xalsedon-şəffaf kvarsm gizli
kristallik növüdür. Zərgərlik daşlarmm şəffaflığmı onlara işıqda baxan zaman
vizual surətdə müəyyən edirlər. Şəffafhq dərəcəsi üzrə zərgərlik daşları şəffaflara
plastinalarmm içindən (qalmlığı 3-5 mm) əşya aydm görünən - bütün yekrəng və
zəif rənglənmiş qoymalar, hansılarm ki, içində əşya aydm görünən,
yarımşəffaflara, içindən əşyanı nəzərdən keçirmək mümkün olmayan
işıqlandırılanlara, qeyri-şəffaflara bölünür.
Kəmiyyətcə şəffaflığm dərəcəsini, yəni şəffaflıq və hopdurma əmsahnm
qiymətini spektrofotometr vasitəsilə təyin etmək olar.
Parlaqlıq - şəffafiıqla yanaşı, zərgərlik daşlarmm mühüm diaqnostik
əİamətlərindən biridir. Parıltı bərkidilmiş daşm səthindən əks olunmuş işıqla əmələ
gəlir. Bu zaman onun intensivliyi, yəni əks etdirilmiş işığın miqdarı havadakı və bu
cilalanmış daşdakı işığm sürətindəki fərq kəskin olduğu qədər də çox olur (smma
göstəricisi nə qədər çox olarsa, parıltmm intensivliyi o qədər də çox olar). Bu
parıltı növləri mövcuddur: şüşəli, yağlı, qətranlı, almaz, yarımmetallik.
Bu halda yağlı və qətranlı parıltmı bir tipə Aid edirlər, «yağlı» terminini
açıqrəngli, «qətranlı» terminini isə tündrəngli minerallara tətbiq edirlər.
Əksetdirmə göstəricisi faizlə ifadə edilir (düşən işığm intensivliyi 100%-ə kimi
qəbul edilir). Mineralm parıltısı onun kimyəvi tərkibjndən və kristallik
strukturunun xarakterindən asıhdır.
Zərgərlik daşlarmm çaları - minerallarm əksəriyyətinin ən xarakter
fərqləndirici əlamətlərindən biridir. A.U.Fersman üç calar tipini qeyd edir:
idioxromatik, alloxromatik və yanlış xromatik,
Zərgərlik daşmm idioxromatik çaları üç əsas prinsiplə izah olunur:
30
-
onun tərkibində çalar əmələ gətirən əsas ionlar və yaxud ionlar qrupu
şəkhndə kimyəvi elementlərin, eləcə də izomorf aşqarm varlıği. Çalara
səbəb olan elementlər - Ti, V, Cr, Mn, Fe, Co, Ni. Az dərəcədə N, Zn,
Te, Ei xromoforlardır. Belə çalarm nümunələri - müxtəlif valen-tlikdə
xrom ionları səbəbindən yaqutda qrrmızı, zümrüddə yaşıl çalar;
-
birləşmələrin təşkil olduqları atom və ionlarm energetik vəziy-yətlərinin
dəyişməsinin şüalanma ilə əlaqədar olması (həyəcanlanmış, zəif
yüklənmiş atomların və s. mövcudluğu). İonlaşdırıcı radiasiyanm təsiri
altında müxtəlif strukturlu və aşqarlı defektlərlə (ametist, bozumtul kvas,
yaşıl almazlar) real kristallarda çalarm elektron-dəlik mərkəzləri əmələ
gəlir;
-
kristallik quruluş xüsusiyyəti ilə, məsələn, qəfəsin boş aralıqla-rmda
ionlarm və yaxud ion qruplarmm varlığı.
'İdioxromatik çalar kimyəvi birləşmənin ayrılmaz hissəsidir. Öz əsas
xassələrini qoruyub saxlayaraq müxtəlif zərgərlik daşlarmda həm qatılıq, həm də
rəngin çaları üzrə çalar dəyişə bilər.
Alloxromatik çalar müstəqil minerallarm mexaniki əlavələrin-dən, orqanik
birləşmələrindən, qaz qovuqlarmdan asılı olur. Məsələn, avantyurinanm
qırmızımtıl-qəhvəyi rəngi kvarsda getit pulcuqlarmm varhğmı, yaşıl isə jilbertinin
xırda yarpaqcıqlarmm mövcudluğunu verh.
Əqiqlər dəmir oksidlərinin və hidrooksidlərinin mikroəlavələri ilə rənglənir,
xrizoprazin rəngi nikelin duzlarmdan asılıdır.
Alloxromatik
çalarlarm
təbiətinin
tədqiqi
mineral
əlavələrin
eyniləşdirilməsilə edilir və xüsusi metodlarm elektron mikroskopi-yanm,
rentgenospektral analizin və optik spektroskopiyanm vasitəsilə keçirilir.
«İşığm oynaması» effektilə müəyyənləşən yanlış xromatik çalar çoxsaylı adi
minerallarm zərgərlik daşları kateqoriyasma aid olmasmı müəyyən edir.
Gemmoloji praktikada minerallarm yanlış xromatiz-minin (optik işıq effektbri) bu
növləri seçilir: asterizm (ulduz effekti), pişik gözü, opaleçensiya, avantürasensiya,
Dostları ilə paylaş: |