Kimlər xatırlanar görəsən?
Yüklə 0,63 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Dostu Əyyubov Əlirza Əhməd oğlunun xatirələrində
- Məmmədov Zabit Teymur oğlu - Pedaqoji Universitetin tanınmıĢ pedaqoq – metodist müəllimi kimi
- Kimya fakultəsinin dekanı : dos. V.S.Həsənov .
77 Dostu Əlirza Əyyubov Dostu Əyyubov Əlirza Əhməd oğlunun xatirələrində Mən Zabit Məmmədov haqqında bir dost kimi deyil, yüksək əxlaqi keyfiyyətlərə malik əsl azərbaycanlı ziyalısından söz açmaq istəyirəm Bizim tanışlığımız 1977-ci ilə təsadüf edir. Bu tanışlıq sonralar bizi sanki bir dayı- bacıoğlu qədər yaxınlaşdırdı. Biz həyətdə bir-birimizə çox yaxın qonşu idik. Bu qonşuluq, həm də bizim ailəvi dostluğumuza çevrildi. Həyatda dayımın çoxlu dostları var idi. O, dostlar bir yerde gəzməyi, yeyib- içməyi çox sevirdi. Elə bir məclis olmazdı ki, dayım orada iştirak etməsin. Dayım harada olursa-olsun, o ətrafındakılarla xoş münasibət qurmağı və qayğı göstərməyi bacaran bir insan idi. Bizim birlikdə keçirdiyimiz günlərdən çoxlu yadda qalan xatirələr vardır. 1992-ci ilin yaz mövsümü idi. Biz bir neçə dost dayımın avtomobilində “Mərdəkana” istirahətə gedirdik. Hazırki H.Əliyev prospektində “Kosmos” mağazası adı ilə məşhur olan bir yerdə, qarşımıza bir piyada çıxdı. Dayım tez əyləci basdı və avtomobil yerindəcə dayandı. Arxadan gələn digər bir avtomobil bizə çırpıldı. Hamı əsəbi halda düşüb, arxadakı avtomobilin sahibini təqsirləndirdi. Dayım bizə yaxınlaşıb dedi: -Sakit olun! Onda təqsir yoxdur. Günahkar mənəm. Mən təəccüblə dayımdan soruşanda o dedi ki, bacioğlu bu mənim etikamın ucbatından baş verdi. Hamı gülüşdü, sanki heç nə olmamışdı. Günahkar sürücü minnətdarlıq edərək ayrıldı. Bir payız günü mən dayımla İsmayıllı rayonuna getməli oldum. Biz orada məhşur bir yerdə “Aşıq-Bayram” gölünün kənarında dostlarımızı gözləməli idik. Hava çox soyuq idi və özümüz də bərk acmışdıq. Soyuq bir yandan, aclıq digər tərəfdən, dostlarımızın gecikməsi də bizi hövsələdən çıxarmışdı. Mən dayıma dedim ki, sən get maşında və ya yol kənarında olan yeməkxanada otur, mən yolun kənarında gözləyim. Bunların heç biri ilə razılaşmayan dayı, tez bir qərar qəbul etdi. Yeməkxananın sahibindən yolun kənarında bir stol qoyub süfrə açmağı tapşırdı. Tapşırıq tez bir anda yerinə yetirildi və stola lazım olan hər bir nemət gətirildi. Yaxşı qızardılmış balıqları və bir şüşə zoğal arağını bir andaca yox etdik. Heç nə olmamış kimi yenidən gözləməyə başladıq. Dostlarımız nəhayət gəlib çıxdılar və biz yolumuza davam etdik. Dayım bizim bu səfərimizi həmişə xatırlayaraq deyirdi: bacıoğlu belə gün bir də ələ düşməz. 78 Zabit müəllim mənim qəlbimdə xeyirxah, qağıkeş, vətənpərvər və gələcək nəsillərə örnək olan, şərəfli ömür yaşamış bir insan, bir ailə başçısı kimi yaşayır. Məmmədov Zabit Teymur oğlu - Pedaqoji Universitetin tanınmıĢ pedaqoq – metodist müəllimi kimi Məmmədov Zabit Teymur oğlu ilə mən hələ tələbəlik illərindən ünsiyyətdə olmuşam. Mən tələbə olarkən o V.İ.Lenin adına ADPİ – nin (indiki ADPU) komsomol komitəsinin sədr müavini idi. Onun tələbəlik illəri mənim tələbəlik illərimdən əvvəl olmuşdur. Sonralar Zabit müəllimlə tanışlığım davam etmiş, pedaqoji cəmiyyətdə öz mehriban münasibəti ilə özünə dərin hörmət qazanmışdır. 1999-cu ildə Universitetin tədris –metodika şöbəsinin müdiri işlədiyim vaxtdan Zabit müəllim Pedaqoji fakultənin dekan müavini kimi fəaliyyətdə olmuş və tez- tez işlə əlaqədar görüşmüşük. Zabit müəllim çox səmimi, qayğıkeş və sözün əsil mənasında yeyib – içən, dostlarla səmimi ünsiyyətdə olan bir əməkdaş kimi bu gün də xatırlanır. Pedaqoji fakultədə qiyabi şöbəyə rəhbərlik edən Zabit müəllim haqq- ədalətə söykənən, tələbə və əməkdaşlarla səmimi rəftar edən bir gözəl insan idi. Pedaqoji universitetə rektor təyin olunan AMEA – nın müxbir üzvü, Əməkdar Elm Xadimi, Şöhrət ordenli Yusif Məmmədovun rəhbərliyi dövründə Zabit müəllimlə daha tez – tez rastlaşır və Elmi Şuralarda birlikdə olurduq. Həyat olduqca amansız və vəfasızdır. Qəfil ölüm Zabit müəllimi pedaqoji universitetdən ayırdı, dostlarından, qohumlarından və tələbələrindən də ... 79 Bu gün ona allahdan rəhmət diləyir, qəbirin nurla dolsun deyirik. Ruhun şad olsun. Amin! Zabit müəllimin əziz xatirəsi onu tanıyanların xatirində daim yaşayacaqdır. Kimya fakultəsinin dekanı : dos. V.S.Həsənov. XATİRƏSİ QƏLBİMİZDƏDİR Zabit müəllim son illərdə ağır itkisini yaşadığım ən əziz insanlardan biri idi. Dostlarımız vaxtlı-vaxtsız dünyalarını dəyişdikcə özünəməxsus təbiiliklə dolu bir təəssüflə deyirdi: - Ə, Kamil get-gedə yaman yetimləşirik!.. Bu dostlarımızdan bir neçəsinin adını çəkmək istərdim: Qulu müəllim, İsmayıl müəllim, Arif müəllim, Zakir həkim, Cəfər, Nurəddin, Elxan, Vəli və başqaları. Zabit müəllim işində nə qədər məsuliyyətli və ciddi olsa da, təbiətən çox sadə, səmimi, əliaçıq, qəlbən kövrək və diqqətcil insan idi. Yoldaşlıq etdiyimiz otuz ilə yaxın bir müddət ərzində onunla bağlı xatirələrimi yazsam, qalın bir kitab edər. Burada yadıma düşən bir hadisəni qələmə almaqla kifayətlənirəm. 80-ci illərin əvvəli idi. Bir gün APİ-nin ikinci tədris korpusunun qarşısında durmuşdum Bu binada tədris işləri üzrə dispetçer vəzifəsində çalışırdım. İşin sonu olduğundan evəmi, başqa bir yerəmi getmək barədə düşünürdüm. Bu zaman gördüm ki, Zabit müəllim bir neçə kişi müəllimlə binadan çıxıb qarşıdakı səkidə dayanmış maşına yaxınlaşdı. Bir az kənarda dayandığımdan məni görməmişdi. Maşına əyləşdi və tez də düşüb əli ilə məni çağırdı. Yaxınlaşdım, soruşdu: Yüklə 0,63 Mb. Dostları ilə paylaş:
|