Hüseynqulu sarabski KÖHNƏ baki

ItUrin boğuşması




Tazının başı tülkü başı kimi uzun, qulaqlan sallaq olardı. Tazı altı ayda moləz olardı, yəni tazılıq həddinə çatardı. Onun ycdiyi qoyun qamı, kəllə vo çörək olardı, Tazıları bu cür saxlayıb böyüdərdilor, 5-10 nəfer adam sözü bir yerə qoyub tazsları hazırlayar və ova çıxardılar. Horə bir at minib iki-üç tazım yanınca aparardı. Ova apanlan tazılann boy- nunda xalta, xaltaya bir demir halqa bağh olardı. Tazı sahibi əlinde uzım ciyə lutardı. O ciyəni halqalardan keçirib ıpin iki ucunu olində sax- lardı. Harada dovşan rast gəlsəydi, halqalardan keçirilmiş ipin birini buraxar, itlər ipdən azad olub dovşanlarra dalmca qaçardılar. Atlı ovçu- lar isə onların dalınca çapardılar. Ovçulardan biri qışqırardı: