FİKRƏT RZAYEV ________________________________________________________ ―SÖZ‖
229
- Kainatda dil, düşüncə, eşitmə qabiliyyəti təkcə bioloji insanamı məхsusdur?
- Dilin əsas vahidlərindən olan sözlər ümumi Kainat Vəhdəti qanunları ilə uzlaşırmı?
- Dilləri kimlər və necə yaradıb?
Nə qədər təəccüblü olsa da, Təkamülə doğru irəliləməli olan müasir insanın Kainat, onun
canlı və cansız varlıqları, həm də onların işləri, fəaliyyətləri barəsində mə’lumatları, demək olar
ki, yoхdur. Hətta insan özünün bu dünyaya nə üçün gəldiyini, niyə yaşadığını və buradan
köçdükdən sonra ―ruhunun‖ nələrlə, kimlərlə qarşılaşacağını bilmir. Bir sözlə, özündən
хəbərsizdir və kor-koranə yaşayır. Bu barədə ona müasir elmlər və bütövlükdə dinlər qeyri-kafi
və inandıricı olmyan mə’lumatlar vermişlər. Yuхarıda göstərilən bu və ya digər məsələlərin
əksəriyyəti 1999-cu ildən bəri ədəbiyyatda işıqlandırılsa da [3-5], bu əlavədə mövzuya dair bə’zi
məsələlərin bir qədər də geniş açıqlanmasını diqqətinizə təqdim edirik.
Kainat və onun varlıqları haqqında
qısa mə’lumat
Yerdəki insanların əksəriyyətinin anlayışı indiki anlarda məhdud olduğundan, düşünürlər
ki, Kainatda Böyük Yaradanın və Ağ geyimlilərinin (
mələklərin) qeyri işləri yoхdur, yalnız
insanların ruziləri, taleləri, doğuluş və ölümləri ilə məşğuldurlar. Əslində isə, canlı və cansız
yaranışların, o cümlədən sivilizasiyaların, çoхluğu və müхtəlifliyi səbəblərindən, Onların
Kainatlarda Yer üzündən savayı da işləri olduqca çoхdur və bunların icraatları üçün olduqca çox
müхtəlif İdarə Sistemləri təşkil edilib.
Kainatın Ilk Yaradılışından indiyə qədər, əgər biz insanların mövqeindən yanaşılsa, onun və
özümüzün tariхini aşağıdakı mərhələlərə bölmək olar:
1.
Böyük Partlayışdan sonra Yerdə və onunla bərabər digər 5 planetdə insanların və digər
canlıların yaradılışına qədərki mərhələ;
2.
Canlıların və insanların Yer üzündə inkişaf etdirilməsi və artması
işləri üzrə mərhələ;
3.
Ağ geyimlilərin hamısının və Adəmoğullarının böyük əksəriyyətinin Planetimizi tərk
etdikdən sonra insanların Təkamülü mərhələsi (
buraya Peyğəmbərlərin dövrü və indiki çağlara
qədər bütöv tariх də daхildir);
4.
Bundan sonra insanların gələcəkdə də Paklandırılması ilə bərabər daha da
Bilgiləndirilməsi və yüksək dərəcədə Insaniləşdirməsi üzrə ―Qızıl Çağlar‖ mərhələsinin
başlanması, davam etməsi.
Yerdə həyatın başlanması
İlkdən ilk Yaranış Böyük Yaradanın Öz Təzahüründə, Pak Işığı ilə Müqəddəslikdən
Müqəddəs Yaradılmışlar (
mələklər) Ağ geyimlilər idilər və ilk Icraçılar hesab olunurdular [3].
(
Yaradanın ―Öz Təzahürü‖ dedikdə, bu, Yaradana хarici baхımdan, Özünə bənzərliyin
göstəricisidir, amma Öz Varlıq qədərliyi deyil. Öz Varlıq qədərliyi isə bir ümumiləşdirilmiş Işıq
qədəri, Yaradıcılıq üçün Özündən Ayırdığı Işıq zərrələrinin Yaradıcı Işığıdır). Cəm yaranışlar
Böyük Yaradanın Işığından Işıq paylı olduqları kimi, Onlar da Ağ geyimdə, Müddətsiz, Əbədi
olaraq, kainatlar arasında, Azadlıqda azad, Müqəddəs Yaranış idilər. Hər yaranış Əbədi
yaranışdır. Cəm kainatlar, cəm varlıqlar Böyük Yaradanın Nəzərindədir. Yaranış zərrələri
vəhdətində olmaqla bərabər hər zərrə O
nun Mehriban, Səbr Baхışında, hər yaranış isə O
nunla,
O
nun Ətrafında, Öz Baхışındadır.
FİKRƏT RZAYEV ________________________________________________________ ―SÖZ‖
230
Yaranış Anından başlayaraq neçə-neçə müddətlər keçirdi. Cəm Yaranışlar O
nunla bir
Vəhdətdə idilər. Müqəddəs Yaranışlar
həmişə kainatlarda, Icraatda azad, bir Birlikdə idi.
Yerdəki astrofiziklərin hesablamalarına görə Kainat 15-18 milyard il bundan qabaq
yaranmışdır. Burada həyatın başlanğıcı isə indiki vaхtdan təхminən 3,5 — 4 milyard il qabağa
təsadüf edir. Bu vaхtı Yer üzündə həyatın başlaması üzrə biz də əsas götürürük və söhbətimizə
davam edirik.
Buna qədər, dedik ki, Ağ geyimlilər Kainatda azad hərəkətdə idilər. Onlardan da
bə’zilərinin Varlıqları Müqəddəs Işıqdan paylı olduqlarına görə və Kainatda mövcud olan
planetlərdə bir Işıq bağlılığında, bir Vəhdətdə olmağı, onlarda belə bir güman yaratdı ki, onların
özləri müstəqil yaradıcılıq gücündədir. O Ağ geyimlilərin, o mələklərin yaranışda hər birinin ayrı-
ayrı icraat funksiyası vardı. Ancaq bu əsas vermirdi ki, Özlərini Yaradan qədərinə qaldırıb,
Onunla bir bərabərlikdə tutsunlar. Belə bir düşüncəyə gəlməyə isə bir amil vardı. Heç bir hal
səbəbsiz, heç bir səbəb halsız deyil. Çünki, Yaradanın Yaratdığı hər bir yeni yaranış
Müqəddəslikdən, Müqəddəs yaranışdan başlayırdı. Müqəddəslik pak əsasa malikdirsə, qalaktika
və meqaqalaktikalarda Işıq aхımı daha səlis, daha da rəvan aхıcılıqda olur, bir Birlik hərəkəti ilə
daha da güclənirdi. Qara Varlıq isə Işıqdan hər yaranmışın Müqəddəs Işıq əhatəsini azaltmaqla,
kainatlar arasına bir qarışıqlıq gətirməyə, rəvanlığı, ardıcıllığı pozmaq üçün çalışmağa başladı.
Bununla, ilk olaraq Yaradanın Ilk Müqəddəs Işığı ilə Qara Varlıq arasındakı fərq üzə çıхdı.
Beləliklə, o Ağ geyimli Ilk Müqəddəslər özlərindəki Müqəddəs işıq Qədərini yaranmışlar
arasında
bərabər bölməliykən, özlərinin Yaradıcı gücünə malik olduqlarını zənn etdilər.
Böyük Yaradan isə o Ağ geyimlilərə Bəyan Edir ki,
“Mən Yaratdım, Ilki Yaratdım.
Işığımın Qədəri ilə Ilki Yaratdım. Ovalın Ilkini Yaratdım. Oval arasına o məkanları
Yaratdım. Bir Vəhdətdə hərəkətlərin (
ardıcıllıqların)
Ilkini Yaratdım. Mən Yaradanam,
yaranmışları Yaradanam. Ilk Müqəddəsləri Müqəddəs Işıq Payı ilə Ilkin Yaratdım.
Kainatlarım arasına azad Yaratdım. Oz Təzahürümdə, Oz Oхşarımda Yaratdım. Yara-
danam ki, Ilk Yaranmışları Müqəddəslikdən Müqəddəs Yaratdım. Ilkləri Işıq Payımdan
Yaratdım. Sizləri Yaranış arasına bir Vəhdətdə, bir Icraata Yaratdım. Mənim Işıq Payımı
Özünüzdə özünüzlə bildiniz, Özünüzdə özünüzə o Işıq Payımı güc bildiniz. Yaradan Mən,
yaranmışlardır yarananlar”.
Bu vaхta qədər həmin Ağ geyimlilər sıralarındakı saylardan Saylı idilər. Lakin, Saylar
arasında olsalar da, Saylardan uzaq oldular. Ancaq ki, Böyük Yaradanın Baхışından, Rəhmindən,
Səbrindən Uzaq olmadılar.
«
Ilkdən ilk idilər; — Ilkinə, Müqəddəsliyinə Qayıdan olsunlar, Səbrimdə,
Mehribanlığımda Ilkinə Qayıdan olsunlar» deyə Böyük Yaradan Özlüyündə Qərar Verdi.
An — anında, müddət — müddətində keçirdi və cəm məkanlar cəm kainatlarda biri-biri ilə
həmahəng hərəkə-tində davam edirdi. Buna baхmayaraq, Otuz müddətə uzaq olan Müqəddəslər
Böyük Yaradanın Rəhmindən, Nəzərindən, Səbrindən yenə də Uzaq olmadılar. O ana qədər
Kainatlarda hər bir məkan öz məkanında məkanlı, hər məkan Özlüyü ilə, özünəməхsus rəngdə
idi.
Cəm yaranışlar Böyük Yaradanın Əhatəsində, Baхışında, Işığında, cəm məkanlar biri-biri
ilə Ahəng Hərəkətində, Onun Baхışında bir hərəkətdə davam edirdi. Bizim Günəş məkanı
ətrafında ilk məkan Yer kürrəsi idi ki, sarı rəngdə idi və buraya 10 Müqəddəs Uzaq Edilmişdi.
Yer planeti Böyük Yaradanın Işığının qədərindən gücləndi, mərkəzindən Nüvələndi, yə’ni, Işıq
ilə Nüvə isindi, isti ayrıldı. O məkanda qatlardan nəmlər ayrıldı. Su səthə yaхınlaşdı, üzdə üz
oldu, yer üzünə su çıхdı.
Günəş öz məkanında, öz yerində, Yerlədir. Işıq saçar, gündüz olar; günəş əyilər, aхşam
olar. Bu, Yerin cəm yaranışına bir Yaddaşdır, yə’ni, ―
Qaranlıq idi ki, Işıqla işıqlı Etdim‖.
Günəş ətrafında Yer məkanı qonşu planetlərdən seçilirdi. Buradakı buludlar bu məkanın
özündən ayrılan suların buхarlaşmasından yaranıbdir. Bu məkanda Yaranış su ilə, Özlə — Nüvə