Ernest heminquey qoca və DƏNİZ
Yüklə 4,58 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com 88 axırıncı şüaları altında parıldayan üzgəclərini geniş açaraq çapalayır, dəhşətdən ikiqat bükülüb canını ölümdən xilas etməyə çalışa-çalışa mahir akrobatlar sayağı tullanıb- düşürdü. Qoca qayığın arxa tərəfinə keçib aşağı oturdu, yoğun kəndiri sağ əlində tutub sağ ayağıyla xırda tilovun ipini basdı və skumbriyanı sudan çıxarmağa başladı. Qayığın böyründə balıq daha bərk çırpınmağa başladı; qoca əyilib qızıl kimi parıldayan tünd-bənövşəyi üzgəcli balığı sudan çıxartdı və qayığın döşəməsinə tulladı. Balıq hələ diriydi, amma əngləri qıc olmuşdu. O, aramsız şəkildə çənə döyür, qarmağı çeynəyirdi; uzun, hamar bədəni əsim-əsim əsir, başını yerə çırpır, quyruğuyla qayığın döşəməsini döyəcləyirdi. Qoca onun qızıl təki alışıb-yanan kəlləsini əzəndə balıq yüngülcə titrədi, sonra da hərəkətdən düşüb qaldı. Qoca öz ovunu qarmaqdan çıxardı, yerinə sardina taxıb tilovu təzədən suya atdı. Sonra tələsmədən qayığın burun tərəfinə keçdi, balığı sudan çıxartdığı sol əlini yoxlayıb, şalvarına silə-silə quruladı. Ağır kəndiri sağ çiynindən sol www.vivo-book.com 89 çiyninə keçirib sağ əlini dənizdə yuya-yuya ətrafa baxdı: günəş artıq okeanın dalğaları altına enirdi. Qoca belini dikəldib ağırlaşmış tilov ipinin dəniz səthi ilə əmələ gətirdiyi meyl bucağını gözəyarı təyin etdi və ucadan dedi: – Bucaq dəyişməyib, hər şey əvvəlki qaydasındadır. Lakin əlini suya salıb axının hərəkətini yoxlayanda başa düşdü ki, qayığın sürəti xeyli azalıb. – Avarları bir-birinə bağlayıb kormaya bənd edərəm, qayığın arxa tərəfində eninə qoyaram ki, gecə sürəti azaltsın. Bu balığın bütün gecəni üzməyə gücü çatar. Elə mən də ondan geri qalan deyiləm. «Skumbriyanı indi yox, bir azdan təmizləsəm daha yaxşı olar; Qanı da, şirəsi də ətdə qalar, – qoca fikirləşdi. – Mən bunu sonra edərəm, bir az gec məsləhətdir. Qayığın sürətini azaltmaq üçün avarları kormanın arxasına bağlayıb bərkidərəm. Balıqları axşamüstü, ələlxüsus da günəş batanda narahat etmək olmaz. Günəşin batması bütün balıqlara pis təsir edir». www.vivo-book.com 90 Havaya qaldırıb qurutduğu sol əli ilə ipdən yapışdı, yükü bacardığı qədər azaltmaq və ağırlığı balığın üstünə salmaqçün özünü qabağa, taxta oturacağa tərəf verdi, kəndiri avara bənd etməklə bütün gərginliyi qayığa, oradan da balığın üzərinə keçirtdi. Ürəyində öyündü: “Saç-saqqalı bu yolda boş yerə ağartmamışam ki. Belə şeylərin öhdəsindən gələ bilməsəm, daha mən nəyə lazımam? Balığın halı o qədər də yaxşı deyil. Yalan deyil ki, qarmağa keçdiyi andan indiyədək ağzına heç nə dəyməyib. Nataraz şeydir, özü də yaman qarınquludur. Qarnını doyurmaqçün ona bir aləm şey lazımdır. Mən, heç olmasa, bütöv bir tunesi aşırmışam, sabah da skumbriyanı – qoca ov balığına dorado adı qoymuşdu – təmizləyib bir-iki tikə ötürərəm. Skumbriyanı yemək tunesdən çətindir. Eh, yəni bu dünyada asan bir iş var ki?” – Hə, balığım, de görüm, necəsən? – qoca ucadan xəbər aldı. – Mənim nə vecimə, kefim kök, damağım çağ, sol əlim də sağalıb. Çox şükür. Bu axşama da, hələ sabaha da yeməyim var. Amma bu söhbətləri hələlik qoyaq bir kənara, sən qayığı çəkib aparmağında ol. www.vivo-book.com 91 Əslində, qocanın halı dediyi qədər də yaxşı deyildi: kəndir kürəyini kəsir, ağrı və sancılar onu incidirdi. Amma yenə özünə təsəlli verdi: “Eh, mən bundan betərini görmüşəm. Sağ əlimin yarası yüngüldür, sol əlim də daha qıc olmur. Ayaqlarımsa lap möhkəmdir. O ki qaldı yeməyə, hə, bax bu məsələdə ümumiyyətlə, naşükürlük etmək olmaz, çünki yemək sarıdan mənim vəziyyətim balığınkından qat- qat yaxşıdır, heç müqayisə ediləsi deyil”. Hər tərəf qaranlıq idi. Sentyabrda gün batan kimi zülmət əlbəəl çökür. Qoca köhnə taxtaya söykənib dinçini alırdı; çalışırdı ki, mümkün qədər çox dincəlsin. Başını qaldırıb səmanı bəzəyən seyrək ulduzlara tamaşa elədi. Rigel bürcündəki ulduzların adını bilməsə də, hamısını bircə-bircə tanıyırdı: tezliklə çox-çox uzaqlarda sayrışan dostlarının hər birini görəcəkdi. – Qarmaqdakı balıq da mənim dostumdur, – qoca dedi. – Hələ ömrümdə bu yekəlikdə balığa rast gəlməmişəm. Nə görmüşəm, nə də eşitmişəm. İntəhası mən onu öldürməliyəm. Yaxşı ki, biz insanlar ulduz ovuna çıxmırıq; çox şükür ki, onları öldürməyə səy etmirik! www.vivo-book.com 92 Sonra fikirləşdi: “Təsəvvür elə ki, insan oğlu hər gecə ayın, ya da hər gün günəşin ovuna çıxır, onları tutub öldürməyə cəhd edir. Onlar da adamdan qaçır. Onda nə olardı görəsən? Yaxşı ki, belə olmayıb, bu məsələdə bəxtimiz əcəb gətirib”. Balıq ac olduğuna görə qocanın ona yazığı gəlirdi, lakin bu rəhmdillik onun balığı öldürmək qərarına heç də təsir etmədi. Fikirləşdi ki, gör bu balıq neçə adamı doyduracaq, amma həmin adamlar onun ətini yeməyə layiqdirlərmi? Əlbəttə yox! Heç kəs bu balığı yeməyə layiq deyil. Bir bax, gör o necə məğrur, nə qədər alicənabdır! “Mənim çox şeydən başım çıxmır, – qoca düşündü. – Çox şeyi bilmirəm. Amma nə yaxşı ki, biz günəşi, ayı, ulduzları məhv etmirik, onları tutub öldürmürük. Doğma qardaşlarımızı öldürmək, dənizdən qopara bildiyimiz nemətlərin hesabına yaşamaq bizə bəs edir. Mən indi əyləc haqqında fikirləşməliyəm. Kürəklərdən düzəldəcəyim əyləc bir yandan faydalı olsa da, digər tərəfdən ziyan verə bilər. Balıq qaçmaq istəsə, güc vuran kimi tilov ipini qırıb aparar. Əyləc qayığın sürətini azaldar, onu ağırlaşdırar. Qayıq Yüklə 4,58 Kb. Dostları ilə paylaş:
|