Ernest heminquey qoca və DƏNİZ
Yüklə 4,58 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com 103 kəndiri bir düym də yığa bilməmisən. Bəs bir azdan balıq dövrə vurmağa başlayanda neyləyəcəksən? O, tilov ipini sol əli ilə tutub çiyninin köməyi ilə saxladı, əyilib sağ əliylə dənizdən bir ovuc su götürüb üzünə vurdu. Qorxurdu ki, sifətinə bulaşmış yumşaq ətin iyi ürəyini bulandırar, başını gicəlləndirib onu gücdən salar. Üzünü yuyandan sonra əlini şor suda bir qədər də saxlamaq niyyətilə qolunu qayığın kənarından dənizə salladı, ağarmaqda olan göy üzünə baxdı. Qayığın sürətiylə yanaşı, istiqaməti də müəyyən etdi: “Balıq indi üzü gündoğana üzür, bu da onu göstərir ki, get-gedə yorulur, heydən düşdükcə suyun axınıyla getməyə üz qoyur. Tezliklə dövrə vurmağa başlayacaq. Mənim əsl işim də bax elə onda başlayacaq”. Sağ əlini bir az şor suda saxlayandan sonra çölə çıxartdı və ona diqqətlə baxıb: – Qorxulu bir şey yoxdur, – dedi. – Kişi olan kəs ağrıya da, əziyyətə də dözməlidir. Təzə yaralara toxunmamaq üçün kəndirdən çox ehtiyatla yapışıb özünü birtəhər qayığın o biri tərəfinə verdi ki, sol əlini dənizə sallayıb şor suda bir az da saxlasın. www.vivo-book.com 104 – Yaralı olsa da, babat işləyir, amma sən, – deyə sol əlinə müraciət etdi, – arabir az qalırdın məni peşman edəsən. “Niyə mən bir cüt yaxşı əllə doğulmamışam, niyə əllərimin ikisi də eyni sərrastlıqda deyil? – qoca fikirləşdi. – Görünür, öz günahımdır. Yaxşı işləməyə sol əlimi də gərək əvvəldən vərdiş etdirəydim. Yəqin mən bunu eləməmişəm. Allah özü şahiddir ki, hərgah istəsəydi, öyrənməyə bəs deyincə imkanı olub! Amma, insafən, gecəyarısı pis işləmirdi, arada cəmisi bircə dəfə qıc oldu. Qıc olmaqdansa, qaytanın onu biryolluq kəsib tullaması yaxşıdır”. Qoca gördü ki, acından başı gicəllənir, skumbriyanın ətindən bir az çeynəməlidir. Amma fikrindən daşınıb öz- özünə dedi: “Yox, yeyə bilmərəm. Başgicəllənmə ürəkbulanmadan yaxşıdır. Sifətim ət parçasını xəşilə döndərəndə bilmişdim ki, onu daha ağzıma vura bilmərəm. Yeyən deyiləm, amma xarab olanacan saxlayacam. Onsuz da qüvvə yığmaq gecdir, yedim-yemədim, fərq etməz. Axmaq qoca! – bu yerdə özünü söyməyə bilmədi, – axı ay axmaq qoca, qanadlı balığın o birisini ki, götürüb yeyə bilərsən”. www.vivo-book.com 105 Bayaqdan təmizləyib hazır qoyduğu qanadlı balığı sol əliylə yerdən qaldırıb ağzına atdı, sümüklü-sümüklü çeynəyərək quyruğunacan sümürdü. Sonra öz-özünə dedi: “Çox yaxşı balıqdır. Adamı əməlli-başlı doydurur. Mənə lazım olan hər şey onda var. Mən əlimdən gələni elədim, qoy indi dənizdəki nəhəng balıq nə qədər istəyir dövrə vursun. Qoy o da əlindən gələni eləsin. Ya ona verər Allah, ya mənə”. Qoca dənizə çıxandan bəri günəş üçüncü dəfə doğurdu; balıq da elə bil, günəşin çıxmasına bənd idi – dərhal dövrə vurmağa başladı. Qoca ha çalışdısa da, kəndirin dəniz səthi ilə əmələ gətirdiyi meyl bucağını təyin edə bilmədi. Hazırda bu mümkün deyildi, həm də hələ tez idi. Gərginliyin bir az səngidiyini hiss edəndə sağ əliylə ipi yığmağa başladı. Kəndir təzədən əvvəlki tarım vəziyyətə gəlib, az qaldı qırıla. Lakin gərginlik qəfildən azaldı və kəndir xeyli boşaldı. İşi belə görəndə qoca azca əyildi, çiyinləri də, kəlləsi də ağır yükdən qismən xilas oldu; qaytanı tələsmədən, aramla çəkməyə başladı. O gah sağ, gah da sol əlini ata-ata www.vivo-book.com 106 işləyirdi. Əl-qol atdıqca yorğun ayaqları və çiyinləri əllərinə kömək edirdi. – Çevrəni çox aralıdan götürüb, amma odur ey, başlayır dövrə vurmağa. Birdən qocanın yığa-yığa dəstələdiyi kəndirin gerisi gəlmədi. O, ipi dartanda su damcıları ətrafa səpələnib gün işığının altında par-par parıldadı. Cavab qaytarırmış kimi balıq da kəndiri özünə tərəf dartdı; qoca dizləri üstə çöküb ipi yavaş-yavaş suya buraxdı. – Bilirəm, – dedi, – indi iri dövrə vuracaq, mən də bacardığım qədər gərək onu yüyənləyim, hər dövrəni vurduqca yüyənini dartıb dairəni kiçildim. Ola bilsin, bir saata onu görə bildim. İndi mən onu inandırmalıyam ki, mənimlə bacara bilməz, buna gücü çatmaz; sonra da vurub öldürməliyəm. Lakin iki saat keçsə də, balıq hələ də qayığın ətrafında eləcə aramla fırlanmağında idi. Qoca qan-tər içində əlləşirdi, yorulub taqətdən düşmüşdü. Düzdür, bu müddət ərzində dairə də xeyli kiçilmişdi, kəndirin dəniz səthindəki meyl www.vivo-book.com 107 bucağından açıq-aydın görünürdü ki, balıq yavaş-yavaş üzə çıxır. Artıq bir saat olardı ki, qocanın gözlərinə qaranlıq çökür, tər axdıqca elə bil alnındakı yaraların üstünə duz səpirdilər. Gözlərinin önündə hərdən-hərdən görünüb-yoxa çıxan qara ləkələr onu çox da qorxutmurdu; kəndiri çıxartmaqçün sərf etdiyi gücü və gərginliyi nəzərə alanda burada təəccüblü bir şey yox idi. Amma iki dəfə tam sustaldığını hiss etdi və bundan bərk təşvişə düşdü. – Olmaya, bu balığın əlində aciz qalıb öləcəm? Özü də işin düz gətirdiyi bir vaxtda, – qoca özündən soruşdu. – Özün kömək ol, ilahi! Əhd edirəm ki, yüz dəfə “Həzrəti İsa”, bir o qədər də “müqəddəs Məryəm” duası oxuyaram. Amma indi yox, bu saat yox. “Elə hesab elə ki, oxumuşam, – xəyalən tanrısına müraciət etdi, – sonra mütləq oxuyacam”. Bu vaxt ikiəlli yapışdığı kəndir qəfil dartılmağa başladı və qoca güclü təkan hiss etdi. Zərbə də, təkan da çox şiddətli oldu. Yüklə 4,58 Kb. Dostları ilə paylaş:
|