Ernest heminquey qoca və DƏNİZ
Yüklə 4,58 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com 98 gələrdi, – qoca düşündü. – Axı skumbriyanı mən gün batmamışdan qabaq tutmuşdum. Nə deyirsən de, mən çox şeyi nəzərə almamışam. Amma yenə pis olmadı, yarıdan çoxunu birtəhər çeynədim, ürəyim bulanmır”. Gündoğan tərəfdə göyün üzünü qalın buludlar örtməkdəydi; qocanın sadiq dostları olan ulduzlar bircə- bircə sönürdü. İndi qoca, sanki buludlara bürünmüş geniş vadi ilə irəliləyirdi. Külək kəsilmişdi. – Üç-dörd günə havalar korlanacaq, – o dedi. – Amma hələ bu gecə də, sabah da qorxusu yoxdur. Hə, nə qədər ki, balıq sakitdir, sən də birtəhər özünü yuxuya ver, qoca! O, tilov ipini sağ əlində tutaraq, sağ tərəfə əyilib qayığın qırağına söykəndi, bütün ağırlığı burunun üstünə saldı. Sonra çiynindəki kəndiri azca aşağı keçirdib ipdən sol əliylə yapışdı. “Kəndir lap nə qədər açılsa da, onu sağ əlimlə saxlaya bilərəm, – qoca düşündü. – Mən yuxuda olanda sürüşüb dənizə düşsə, sol əlimə toxunub məni oyadar. Əziyyətin çoxu sağ ələ düşəcək. O yazıq da hər cür ağrıya, cəfaya www.vivo-book.com 99 dözməyə alışıb. Lap iyirmicə dəqiqə, yarımca saat yata bilsəm, qənimətdir”. Qoca qayığın qırağına söykəndi və balığın bütün ağırlığını sağ əlinə keçirib yatdı. Bu dəfə yuxusuna şirlər girmədi; onların əvəzinə bir sürü dəniz donuzu gördü; cütləşmə dövrü olduğundan səkkiz-on mil məsafədə səpələnmiş donuzlar havaya atlanır və təkrar dənizə düşürdülər. Sonra o özünü qəsəbədəki komasında, çarpayıda uzanmış vəziyyətdə gördü: içəri dolan şimal küləyi qocanı bərk üşüdürdü, balış əvəzinə başının altına qoyduğu sağ qolu da tamam keyimişdi. Yalnız bundan sonra yuxusuna sarımtıl qumla örtülmüş ucsuz-bucaqsız sahil girdi: dan yeri ağaranda bir neçə şir ala-toranlıqdan çıxıb sahilə yaxınlaşdı, qoca da lövbər salmış gəminin göyərtəsində durub şirlərə tamaşa edirdi. Sahildən əsən axşam küləyi yanaqlarını oxşayır və qoca özünü son dərəcə bəxtəvər sayırdı. Ay çoxdan doğmuşdu, qoca isə hələ də yatmağında, balıq da əvvəlki qaydada çəkə-çəkə qayığı öz arxasınca dartıb aparmağındaydı. www.vivo-book.com 100 Qoca şiddətli təkandan oyandı; sağ əli zərblə sifətinə dəyib onu bərk diksindirmişdi, ildırım sürətiylə sürüşüb dənizin dərinliklərinə gedən kəndir isə ovcunu od kimi yandırırdı. Sol əli keyidiyindən qoca var gücünü sağ əlinə yığıb, qaytanı ovcunda tutub saxlamağa cəhd etdi, lakin bir şey çıxmadı. Handan-hana qocanın sol əli də hərəkətə gəlib kəndirdən yapışdı. O, kəndiri kürəyi ilə sıxdı və indi kürəyi də, balığın bütün ağırlığı düşmüş sol əli də sürtünmədən od tutub yanırdı. Keyi açılmış sol əlini lap elə bil doğrayırdılar. Qoca arxa tərəfdəki ehtiyat kəndirə göz yetirdi; kələf sürətlə fırlandıqca kəndir də sürətlə açılırdı. Birdən balıq okeanın sakit, güzgütək hamar sinəsini yarıb suyun üzünə çıxdı, tez də bütün ağırlığıyla təzədən dənizdə batdı. Sonra yenə çıxıb, yenə batdı, dalbadal daha bir neçə dəfə də batıb-çıxdı. Qayıq üzməkdə davam edir, tilov ipi boşala-boşala suyun təkinə enirdi. Qoca kəndiri dartıb tarım saxlayır, sonra bir anlığa boşaldırdı; qırıla bilmək qorxusuna baxmayaraq, var qüvvəsiylə təzədən bir də dartırdı. İndi kəndir qocanı sürüyüb düz qayığın burnuna gətirmişdi, onun üzü www.vivo-book.com 101 skumbriyanın tikəsinə dirənmişdi, özü isə qəti tərpənə bilmirdi. “İntizarında olduğumuz, bax bu idi, – qoca düşündü. – İndi sayıq və zirək olmaq lazımdır. Hə, özünü bərk tut, balıq, möhkəm dayan! Kəndiri bu cür dartmağının əvəzini mən səndən çıxardaram. İnan mənə ki, çıxardaram”. O, balığın atılıb-düşməsini görmürdü, yalnız okeanın sinəsini yararaq havaya qalxıb-endikcə qopartdığı şappıltını eşidirdi. Sürətlə dənizə gedən kəndir qocanın ovuclarını ülgüc kimi kəsirdi. Bunun baş verəcəyini o qabaqcadan bilirdi, əlinin döyənək olan yerlərini qəsdən kəndirin ağzına verirdi ki, qaytan yaralı ovcunu və barmaqlarını kəsib sıradan çıxartmasın. “Oğlan burda olsaydı, – o düşündü, – indi ipi isladardı. Hə, əgər oğlan burda olsaydı! Əgər burda olsaydı!” Tilov ipi dibsiz quyuya düşmüş kimi elə hey sürüşüb gedir, harasa gedirdi, qoca da balığı məcbur edirdi ki, kəndirin hər qarışı uğrunda mübarizə aparsın. Sonra birtəhər dikəldi, çənəsinin əzib xəşilə döndərdiyi balıq ətinin üstündən başını çətinliklə də olsa qaldıra bildi. Əvvəl yavaş- www.vivo-book.com 102 yavaş dizləri üstə, sonra da ayağa durdu. İndi kəndiri daha asta, daha ağır-ağır buraxırdı. Geri çəkilə-çəkilə axırda özünü əvvəlki rahat yerinə çatdırdı. Qaranlıqda görə bilmədiyi qaytanı ayağı ilə yoxlayanda başa düşdü ki, hələ ehtiyatı çoxdur. Suya xeyli kəndir buraxmışdı, balıq lap nə qədər vurnuxsaydı da, heç nə edə bilməzdi. Qoca düşündü: “Balıq, hər nə qədər istəyirsən atıl-düş, qovuqların hava ilə dolsun ki, can verəndə dənizin dibinə gedib əlimdən çıxmayasan. Bir azdan başlayacaqsan fırlanmağa, bax onda mən də keçəcəm əsas məsələyə. Qəribədir, görəsən, o niyə birdən-birə belə qızışdı ki? Aclıq onu qəzəbləndirib, yoxsa bu zülmətdə nədənsə qorxub? Bəlkə qəfil qorxu hiss edib? Amma o axı dinc balıq idi, güclü balıq idi. Axı o mənə çox ötkəm, qorxu-ürkü bilməyən, özünə tam arxayın olan cəsur bir balıq təsiri bağışlamışdı. Qəribədir!” – Qoca, yaxşı olar ki, qorxu-ürkü barədə sən özün düşünməyəsən, daha çox özünə, öz gücünə güvənəsən, – o dedi. – Balığın yüyəni sənin əlində olsa da, bayaqdan Yüklə 4,58 Kb. Dostları ilə paylaş:
|