64
Hemin kimyəvi quruluşu
Şəkil 1
Sərbəst hem havada asanlıqla dəmir atomu üçvalentli olan
hematinə oksidlıəşir. Hem strukturunun illər boyu
tədqiqatları hidrogen xloridli hematinin 1929-cu ildə
Q.Fişer tərəfindən sintezi ilə başa çatdırıldı.
68
mühitdə fəaliyyət göstərdiyi üçün gərəkdir ki, polyar kənar
zəncirlər az polyar zəncirlərə çevrilsin. Əvvəlcə dörd
asetat
qalığı (R
1
)
metil
qruplarının əmələ gəlməsi ilə
dekarboksilləşirlər. Əmələ gələn
koproporfirinogen III
yenidən mitoxondriyaya qayıdır. Sonrakı mərhələlər
mitoxondrial membranın üstündə və ya içərisində
lokallaşmış fermentlərlə katalizə olunurlar. Hər şeydən
qabaq,
oksidaza fermentinin təsiri altında iki
propionat
qrupu (R
2
)
vinil qruplarına (6) çevrilirlər. Kənar zəncirlərin
modifikasiyası
protoporfirinogen IX-un əmələ gəlməsi ilə
başa çatır.
Sonrakı mərhələdə molekulda oksidləşmə hesabına hemə
xarakterik qırmızı rəng verən qoşulmuş π-elektron sistemi
yaranır. Bu zaman 6 reduksiyaedici ekvivalentlər (7) sərf
olunur. Sonda xüsusi ferment –
ferroxelatazanın köməyi ilə
molekula ikivalentli dəmir atomu (8) birləşir. Beləliklə,
əmələ gələn hem və yaxud
Fe-protoporfirin IX hemoqlobin
və
mioqlobin zülallarında kovalent olmayan rabitələrlə,
sitoxrom C-də isə kovalent əlaqə ilə birləşir.
Hemoqlobin və törəmələri
Hemoqlobin molekulu dörd hissədən ibarətdir: iki
a və
iki
b – uyğun olaraq
iki növ dörd ədəd
polipeptid
zəncirindən ibarətdir
{49,50}. Hər bir
a zənciri 141,
b
zənciri isə 146
aminoturşu qalıqlarından ibarətdir. Beləliklə,
bütün hemoqlobin molekulu 574 aminoturşunu özünə
birləşdirir. Baxmayaraq ki,
a- və
b-zəncirlərinin düzülmə
ardıcıllığı müxtəlifdir, onlar praktiki olaraq eyni üçlü fəza
quruluşlarına malikdirlər. Düzünə qalsa, yuxarıda qeyd
olunan struktur detalları hemoqlobinə deyil, onun zülali
komponenti – qlobinə aiddir. Hemoqlobinin hər bir hissəsi
bir
ədəd zülali olmayan (prostetik) hem-dən ibarətdir.