iqtisadiyyat və onun taməl prinsipləri
məK zjərurətindərı yaranmışdır. Burada insan başlıca məqsəd və
həlledici amildir. O, həm istehsalçı və həm də istehlaKçıdır. Deməli,
istehsalın fasiləsiz təKrarı və genişlənməsi də bu zərurətdən yaranır.
İstehsal olunan məhsullar bölüşdürülməlidir, sonra tədavül, alqı-satqı
yolu ilə istehlaKa daxil olmalıdır. Bununla, sanKİ bütün məsələlər
bitmiş olur. Elə görünür
K
İ,
bütün iqtisadi proseslər asan və rəvan bir
yolla başlayır və sona çatır. Bu iqtisadiyyatın görünən tərəfləridir.
Cəmiyyət həyatında isə nəyi bölməK, necə bölməK, Kİmə nə qədər
pay verməK mürəKKəb bir iqtisadi mexanizmdir.
İqtisadiyyatın təməl prinsiplərini təşKİl edən, istehsal, bölgü,
mübadilə və istehlaK proseslərində milyonlarla istehsalçıların,
satıcıların, alıcıların maraqları
ƏKS
olunur və reallaşır. Bu
münasibətlərin daşıyıcıları cəmiyyətin bütün dairələrində, istehsal,
xidmət, idarəetmə, elm, təhsil, mədəniyyət və şairədə fəaliyyət
göstərən insanlardır. Bütün bunların arasında baş verən iqtisadi
münas5.bətlərin
və
onların
inKİşaf
qanunauyğunluqlarının
araşdırılması və aşKar edilməsi iqtisadi nəzəriyyənin predmeti və fun-
Ksiyalarıdır.
§2. İqtisadi nəzəriyyənin predmeti. İqtisadi
anlayışlar və qanunlar
Hər bir elmin predmetini müəyyən çərçivə daxilində öyrənib
aşKara çıxarmadan, onun funKSİyalarını da başa düşməK çətindir.
GöstərdİK
Kİ,
iqtisadi
nəzəriyyənin
öyrəndiyi
obyeKt
iqtisadiyyatdır, LaKİn iqtisadi həyat elə bir məürəKKəb canlı
orqanizmdir Kİ, burada insanların iqtisadi fəaliyyəti başqa fəaliyyət
növlərilə - ideoljoji, siyasi, mədəni, inzibati və s. fəaliyyətlərlə çulğaşır
və tə’sir ğöstəi'irlər. Başqa sözlə, cəmiyyətdə iqtisadi münasibətlər
«xalis» şəKİldə deyil, başqa münasibətlərlə qarışıq bir sistemdə özünü
göstərir. İqtisadi nəzəriyyənin də vəzifəsi bu sistemdən insanın
iqtisadi fəaliyyət formalarını, iqtisadi münasibətlərini seçib götürməK
və araşdırmaqdır. Bununla da iqtisadi nəzəriyyə elmi üsullarla öz
predmetini
və
fuıiKsiyalarını
müəyyənləşdirir.
Bu
elmin
KİassİKİərinin nəzəri prinsiplərindən çıxan ümumi nəticəyə görə
iqtisadi nəzəriyyə cəmiyyətin iqtisadi münasibətlərini və olnların
İnKİşaf qanunauyğunluqlarını öyrənən elmdir.
İqtisadı münasibətlər insanların şüurlu, məqsədli fəaliyyət
sahələrini əhatə edən münasibətlərdir. Bu münasibətlər insanların
yaşaması və həyat sürməsi üçün bir zərurətdir. Bu həyatdan, in
19
iqtisadi nəzəriyyə7iin predmeti və metodu
sandan uzaq, quru və mücərrəd bir formul da deyildir. Buna görə
insanı iqtisadi münasibətlərdən Kənarda qalan və fəaliyyət göstərən bir
varlıq
Kİmi
təsəvvür etməK də çətindir.
İqtisadi nəzəriyyə heç də quru, çətin, cansıxıcı, qəliz söz və
ifadələrlə doldurulmuş elm sahəsi deyil.
O,
ƏKSİnə, içərisində
yaşadığımız
iqtisadi, ictimai mühitin başlıca cəhətlərini, burada insanın
davranış tərzini, məqsəd və arzularını təhlil edən, açıq göstərən
maraqlı bir elm sahəsidir. Bu elm iqtisadi həyat, onun Keçdiyi ardıcıl
inıcişaf mərhələləri, günümüzün iqtisadi gerçəK- liyi və imKanları
haqqında bilİKİər verən bir «romantİKadır». Buna görə də ixtisasından
asılı olmayaraq bu elmin öyrənilməsində bə’zi çətinlİKİərdən
qorxmamalı, iqtisadi həyatla hər Kəsin bağlılığını nəzərə alıb onu
sevməli və öyrənməlidir.
İqtisadi nəzəriyyə bir humanitar elm Kİmi insanı, onun iqtisadi
fəaliyyətini, həyat tərzini, davranışını öyrənməlidir və öz predmetinə
daxil etməlidir. Bu baxımdan iqtisadi nəzəriyyənin predmıetinə və
öyrəndiyi obyentə müxtəlif mövqelərdən yanaşılır. KlassİKİərdən
başlamış bu günə qədər iqtisadi nəzəriyyənin predmetinə və öyrəndiyi
obyeKtə dair müxtəlif nəzəri fİKİrlər irəli sürülmüşdür. Hələ iqtisad
elminin olmadığı və natural təsərrüfatın üstünlÜK təşKİl etdiyi orta
əsrlərdə yaşayan Şərq mütəfəK- Kİrləri də iqtisadi münasibətləri təhlil
etmiş və onları iqtisadi fİKrin öyrəndiyi obyeKt hesab etmişlər. BöyÜK
Azərbaycan alimi N.Tusi
(XIII
əsr) və ərəb sosioloqu İbn Xəldun
(XIV
əsr) insanın iqtisadi fəaliyyətini cəmiyyətin inKİşafının təməli hesab
etmişlər.
N.Tusi
iqtisadiyyatın
öyrənilməsini
«İctimaiyyat»
adlandırdığı elmin obyeKti hesab edir və yazır Kİ, «Bu elmin obyeKti
(mövzusu) ictimai əməKİə birləşən və beləlİKİə, istehsalı ən Kamil
təşKİl edən
insanlar münasibəti sistemidir.
Hamı bu elmi öyrənməyə sə’y
etməlidir
K
İ,
fəzilət sahibi olmağı bacarsın, - rəftar və davranışında
səhvlərə yol verməsin» (Əxlaqi-Nasiri, səh.
210).
Tusinin iqtisad elminə
verdiyi bu tə’rifdə «İqtisadi münasibətlər sistemi», «İnsanın iqtisadi
fəaliyyəti və idarəetməsi», «İnsanın rəftar və davranışı» Kİmi anlayışlar
mühüm yer tutur. Bütün bunlar isə çox müasir və iqtisad elminə
verilən tə’riflərə xeyli uyğun gələn fİKİrlərdir. Bunu da xatırlatmaq
istərdİK Kİ, iqtisad elmi tarixində həmişə sərvət, onun mənşəyi,
bölgüsü və istifadə olunması Şərq və Qərb KİassİKİərinin araşdırma
obyeKti olmuşdur.
İI
K
dəfə iqtisadiyyatı bütöv şəKİldə götürüb
araşdıran A.Smit
(1723- 1790)
və D.RİKardo
(1772-1823)
sərvəti iqtisadi
nəzəriyyənin predmeti hesab etmişlər. Onlar sərvətin istehsalı,
artırılması, bölgüsü, mübadiləsi və istehlaKi proseslərini bir sistem
şəKİində
20