69
texnologiyası; biliklərin tam mənimsənilməsi texnologiyası; fərdi
təlim texnologiyası; kopeerativ təlim texnologiyası; təlimin
nəzarət-korrektə texnologiyası.
Bilik mənbəyinin meyarını təşkil edən təlim metodları
aşağıdakı prinsiplərə söykənir:
1. İnteraktiv təlim texnologiyası
2. Pedaqoji texnologiyaların ciddi elmi əsasa, didaktik
prinsiplərə söykənməsi
İnteraktiv təlim texnologiyası differensial-inkişafetdirici
təlimi sinifdə şagirdlərin müxtəlif tərkibini nəzərə almaqla həyata
keçirir. Fərdi təlim texnologiyası isə fərdi təhsilləndiricilik
dairəsini yaradır.
Parasentrik təlim texnologiyası təlimin müxtəlif vasitələri
ilə iş zamanı müstəqil təşkilini nəzərdə tutur.
Göründüyü kimi, təlim texnologiyası çoxdur. Hər biri
konkret təlim-tərbiyə
məqsədini həyata keçirməyə
xidmət
göstərir. Müxtəli təlim metod və vasitələrindən istifadə olunur.
Bütün bunlar son dövrlərdə qeyri-ənənəvi yanaşmalarla həyata
keçirilir. Təbii ki, bunun üçün müəllimdə ciddi ixtisas-peşəkarlıq
hazırlığı və təcrübəsi, təşəbbüskarlıq və yaradıcılıq, demokratiklik
və humanizm keyfiyyətləri olmalıdır.
XX əsrin 70-80-cı illərində Azərbaycanda yeni pedaqoji
texnologiyalarla işləyən müəllimlər və məktəb rəhbərləri var idi.
Onlar öz yenilikçi və səmərəli nəticə verən belə təcrübələrinə
xüsusi ad verməmişdilər. Lakin tətbiq etdikləri sistemin üsul və
vasitələrin nəticələrinin verdiyi təlim-tərbiyə
keyfiyyətini
səciyyələndirdilər. Bu yeni işlərdən özləri də, jurnalistlər də,
metodistlər də yazırdılar. Bu təcrübələr məqalələrə səpələnir və
bir də Maarif Naziri akademik M.Mehdizadənin məruzə və
kitablarında ümumiləşdirilirdi.
Beləliklə qeyd edə bilərik ki, pedaqoji texnologiyalar
əsasən mütəxəssislər tərəfindən yaradılsa da onlar digərləri
tərəfindən öyrənilir, yayılmasına, elmin onun tədqiqat obyektinə
çevirməsinə böyük ehtiyac vardır. Əks təqdirdə, yeniliklər
yarandığı ocaqdan kənara çıxmır, hamının yararlanmasına çatmır.
70
Bilik – təbiətin, cəmiyyətin, idrakın ümuminkişaf qanunauy-
ğunluqları, qanunlarına dair faktların, rəqəmlərin, məlumatların
və informasiyaların məcmuudur. Vəsait – biliklərin tətbiq olun-
ması, vərdiş ilə bacarıqların avtomatlaşdırılması kimi başa
düşülür. Hər bir tədris fənnində biliklər real predmetləri, pro-
sesləri, maddi aləmin təzahürlərini özündə əks etdirən və
müəyyən sistemdə verilən faktlarda, anlayışlarda, qanunlarda və
elmi nəzəriyyələrdə ifadə olunur.
Biliklər həm də praktikada tətbiq olunma prosesində
bacarıqla bağlıdır. Bacarıq – bu mənimsənilmiş biliklər əsasında
şüurlu surətdə yerinə yetirilən praktik fəaliyyətə insanın bir növ
hazır olmasıdır. Bacarıq biliklərin məzmunu ilə
birbaşa
əlaqədardır. Bacarıqların hər biri müəyyən nəzəriyyəyə əsaslanır.
Məsələn, riyazi qanunların dərk olunmaq bacarığı, yaxud oxun-
muş mətnin planını tutmaq bacarığı, məsələləri həll etmək
bacarığı, müəyyən dərəcədə mürəkkəb inşalar yazmaq bacarığı,
kimya üzrə müşahidə və ya təcrübə aparmağı, musiqi alətində
çalmaq bacarığı, rəqs etmək bacarığı və s. bu cür bacarıqlardır.
Vərdiş bacarıqların dəfələrlə təkrarı nəticəsində avto-
matlaşmış formasıdır. Vərdiş o qədər avtomatlaşmalıdır ki, o
sürətli və nöqsansız fəaliyyətə çevrilməlidir. Məsələn, qiraət,
məktub yazmaq, şifahi hesablama vərdişi, alətlərdə sərbəst
çalmaq, rəsmi təxəyyüldən kağıza köçürmə, topu dəfələrlə çiləmə,
turnikdə sərbəst yellənmə, aşma, fırlanma və s.
Şagirdlərin hadisələri mənimsəməsi zamanı şüurlarında
maddi aləmin düzgün, təhrif olunmamış şəkildə əksini necə təmin
etmək qaydalarını da onlara necə dərk və tətbiq olunmasını məhz
müəllim öyrədir. Şagirdlərin idrak prosesinin fəaliyyət dina-
mikasını elə tənzimləmək lazımdır ki, onlar duyduqları predmet
və hadisələri, yəni elmi-nəzəri faktları dərindən mənimsəyib
qavrasın, hafizəsində saxlasın, hifz etsin, sonra təfəkkür süz-
gəcindən keçirərək nitq vasitəsilə onu ifadə edə bilsin.
71
ƏDƏBİYYAT
1. Bayramov Ə., Əlizadə Ə. Psixologiya. Bakı, 1983.
2. Kərimov Y. Təlim metodları. Bakı, 2007.
3. Mərdanov M. Azərbaycan təhsili islahat yollarında:
uğurlar, problemlər, vəzifələr. Bakı, 2001.
4. Mehdizadə M. Ümumtəhsil məktəblərində təlim-
tərbiyə işinin təkmilləşdirilməsi yolları. Bakı, 1983.
5. Nəzərov A. Müəllimin pedaqoji mərifəti. Bakı, 1992.
6. Sadıqov F. Pedaqogika. Bakı, 2006.
7.
“Təhsil
haqqında”
Azərbaycan
Respublikasının
Qanunu. Bakı, 2009.
72
XII MÖVZU
TƏDRİS, TƏLİM VƏ TƏRBİYƏ PROSESİNİN VƏHDƏTİ,
FUNTAMENTALLIQ VƏ MƏDƏNİYYƏTƏMÜVAFİQLİK
PLAN:
1. Pedaqoji texnologiyaların mahiyyəti və didaktik
əsasları
2. Tədris və təlim fəaliyyətinin vəhdəti qanunu
3. Funtamentallıq qanunu
4. Mədəniyyətəmüvafiqlik qanunu
Təhsil sahəsində dövlət siyasətinin əsas prinsipləri Təhsil
haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanununda aşağıdakı
kimim müəyyənləşdirilmişdir: humanistlik, demikratiklik, bəra-
bərlik, millilik və dünyəvilik, keyfiyyətlilik, səmərəlilik, fasilə-
sizlik, vəhdətlik, daimilik, varislik, liberallaşma (təhsil sahəsində
və təhsil fəliyyətinin açıqlılığının genişləndirilməsi), inteqrasiya
(milli təhsil sisteminin dünya təhsil sisteminə səmərəli formada
qoşulması, uyğunlaşması və qovuşması əsasında inkişafı).
Təhsil haqqında Qanunun dördüncü maddəsində göstərilir
ki, Azərbaycan dövləti qarşısında öz məsuliyyətini dərk edən,
xalqının milli ənənələrinə və demokratikliyi prinsiplərinə, insan
hüquqları və azadlıqlarına hörmət edən vətənpərvərlik və
Azərbaycançılıq ideyalarına sadiq olan, müstəqil və yaradıcı
düşünən vətəndaş və şəxsiyyət yetişdirmək.
Tədris, təlim və tərbiyə prosesi daim vəhdətdədir. Təlimin
məqsədi tərbiyənin funksiyasını yerinə yetirməkdir. Təlim yeni
biliyin öyrədilməsi prosesidir. Təlim vasitədir. Təhsilləndirmə,
tərbiyəetmə məqsəddir. Təhsil və tərbiyə nəticədir. Tərbiyə ancaq
təhsillə vəhdətdədir. Yeni biliyin ancaq tərbiyəyə təsiri vardır.
Texno – “sənət”, logiya – “elm” deməkdir. Texnologiya –
sənət haqqında elm anlamı verir. Bu mənada pedaqoji tex-
nologiyanın mahiyyəti və didaktik əsaslarını daha dərindən qav-
raya bilmək üçün təhsil haqqında dövlət siyasərinin əsas
prinsipləri ilə ətraflı tanış olmaq lazımdır.