Cəlal Abdullayev
Yüklə 1,32 Mb. Pdf görüntüsü
|
297 Şamil Qurbanovla mən universitetin filologiya fakültəsində illərlə həmkar, dost, yoldaş olmuşam. Təxminən 10-15 il ərzində o, dekan müavini, elmi dərəcə verən elmi şuranın elmi katibi, mən isə elmi şuranın sədr müavini (professor Ağamusa Axundov şuranın sədri idi) kimi həm namizədlik, həm də doktorluq dissertasiyalarının müzakirəsi və müdafiəsində bərabər iştirak etmişik. Məhz bu sahədə də Şamil müəllimin çox xeyirxah, işgüzar fəaliyyətini unutmaq olmaz. Səmimi şəkildə etiraf etmək lazımdır ki, həmin müdafiə işlərinin təşkilində və səmərəli keçməsində onun böyük rolu olurdu. Onun o zamankı AAK (Moskvadakı Ali Attestasiya Komissiyası – C.A.) ilə işgüzar təmasları, dostluq əlaqələri vardı ki, bunun da sayəsində bizim elmi şurada müdafiə olunmuş yüzlərlə dissertasiya işinin necə deyərlər, heç burnunun ucu da qanamazdı. Məhz Şamil müəllimin sayəsində neçə-neçə filologiya elmləri namizədi və elmlər doktoru bu xoşbəxtliyə nail olmuşdur. Şamil müəllim son dərəcə zəhmətkeş, fədakar bir alim, publisist, jurnalist idi. Onun istər ədəbi-bədii, istərsə də elmi tədqiqatçılıq diapazonu olduqca geniş idi. O, yorulmaz, fanatikcəsinə, coşğun fəaliyyəti nəticəsində təkcə jurnalistikamızın yox, ümumən ədəbiyyatımızın yorulmaz tədqiqatçılarından biri kimi özünü təsdiq etdi. Şamil müəllim rus-Azərbaycan ədəbi əlaqələri sayəsində çox böyük və titanik əmək sərf etmiş, zəngin və rəngarəng filoloji, tarixi mənbələrə (rus və Azərbaycan) baş vurmuş, sanki dərin dəryalardan, sonsuz ümmanlardan ləl-gövhər çıxarmışdır. Təsadüfi deyildir ki, o, rus ədəbiyyatının 298 fəqərə sütununu təşkil edən XIX əsr bədii sözün həqiqi korifeylərinin yaradıcılığından dərs deyir, həm də gözəl deyirdi. Tələbələr onu bir müəllim, pedaqoq kimi nə qədər sevirdilər. Şamil müəllim Tolstoydan, Dostoyevskidən dərs deyəndə simvollaşırdı, obraz- laşırdı. Dərsini obrazlı deyirdi, gənclərin qəlbini, ürə- yini ələ almağı bacarırdı. Neçə- neçə gənc istedadların ruhunda, içində məşəl yandırmağı ustalıqla bacarırdı. Onun nitqi açıq-aşkar, dinləyicilərin diqqətinə tez çatan idi, tədris etdiyi predmetə qarşı bir odlu- alovlu məhəbbət aşılaya bilirdi. Şamil müəllimin gənc kadrların hazırlanmasında da böyük rolu olmuşdur. Onun elmi rəhbərliyi və xe- yir-duası ilə araya-ərsəyə gələn, hazırda Respubli- kamızın ali tədris və elmi müəssisələrində ləyaqətlə çalışan yetişdirmələri fəaliyyətlərini davam etdirmək- dədirlər. Şamil dostluqda, ailədə, məişətdə, məclislərdə arzu olunası, sözündən- söhbətindən doyulmayan elə bir maraqlı şəxsiyyətlərdən idi ki, biz həmişə onun məzəli, təsirli söhbətlərini dinləmək üçün öz aramızda yoldaşlarla sövdələşirdik ki, hökmən bu məclisdə Şamili masabəyi seçməliyik. Və hər dəfə də o, bizim etimadımızı doğruldur, hər dəfə nə isə təzə və maraqlı, şirin bir söz deyirdi. O, dünyanın bir çox ölkələrində səfərdə olmuş və bunların hər birindən gözəl, təsirli, epizodlu rəvayətlər danışmağı çox xoşlardı. Bu ondan irəli gəlirdi ki, Şamil müəllimin yaradıcılıq karxanası həmişə xammal axtarırdı. Çünki o, gördüyü yerlər, təmasda olduğu adamlar haqqında 299 qeydlər edir və bunların əsasında tam, bütöv bir əsər yaradırdı. Şamil Qurbanovun deputatlığına, Milli Məclisin üzvlüyünə gəlincə birmənalı olaraq deməliyik ki, o, artıq bir neçə il ərzində özünü görkəmli bir ictimai xadim kimi də hərtərəfli göstərə bilmişdir. Onun bu sahədəki fəaliyyəti də digərləri ilə müqayisədə yenə də öndə dururdu. Onun kəskin və alovlu çıxışlarını biz dəfələrlə televiziya ekranlarından izləmişik. Şamil müəllim vəzifəsindən, ranqından asılı olmayaraq hər kəsi tənqid edirdi, ədalətsizliyə qarşı hər vaxt öz qəti və məntiqli etirazını bildirir, fikrini daha öldürücü, daha sarsıdıcı ittihamla bitirirdi. O, vətənini, xalqını, şərəf və namusunu hər şeydən uca tuturdu. Şamil müəllimin bacarıqlı bir ali məktəb işçisi, elm təşkilatçısı kimi də böyük xidmətləri olmuşdur. Ömrünün son illərini Bakı Dövlət Universitetinin «Türk xalqları ədəbiyyatı» kafedrasına rəhbərliklə keçirmiş, onun inkişafı üçün əlindən gələni əsirgəməmişdir. Son olaraq demək istəyirəm ki, Şamilin çox işləməsi, gecəli-gündüzlü özünü şam kimi əritməsi, xalq, vətən, millət, Qarabağ dərdini ürəyinə salması, nəticədə elə bir fəci finala doğru çox surətlə ildırım kimi şığıdı ki, şair demiş: dolan bulud boşalacaq! Bu, hökmüdür təbiətin! Gəlin etiraf edək ki, Şamilin ölümü, ömrünün finalı, ürəyinin son akkordu bəlkə də, elə bu cür olmalı idi. Bunlarla bərabər, Şamili yaxından tanıyanların əvəzsiz bir təsəllisi də vardır ki, bu da onun ömrünün 300 mənalı keçməsi, yaratdığı əsərləri, övladlarıdır. O, dünyadan gözü-könlü dolu getdi. Onsuz da insanın ömrü gödəkdir, Ömür bir quş kimi uçacaq əldən. Bizə də elə bir gün gələcəkdir, Tarix öz hökmünü vermiş əzəldən. Ömür bir quş kimi uçacaq əldən. 2005 Yüklə 1,32 Mb. Dostları ilə paylaş:
|