f.e.n. Salman SÜLEYMANOV
22
Йер будаг ъцмляси баш ъцмлядян сонра эялир вя орадакы иш вя йа
щярякятин йерини, истигамятини билдирир. Йер будаг ъцмляси баш ъцмля иля бу
баьлайыъылар васитясиля баьланыр.
ثيح
ُ ْ َ щарада ки, ثيح نم
ُ ْ َ ْ ِ щарадан ки,
ثيح ىلإ
ُ ْ َ
щарайа ки, امنيأ
َ ْ َ щара олурса олсун.
Сябяб будаг ъцмляси баш ъцмлядян сонра эялир вя онунла “она эюря
ки,” “чцнки” мяналы ذإ ، نأ ذإ ، نأ امب ، نلأ ، امل
ْ
َ ْ
ِ
ﱠ
ﱠ
ﱠ
ِ
ِ
ِ bağlayıcılarla bağlanır.
Нятиъя будаг ъцмляляри баш ъцмлядяки щярякятдян щасил олан нятиъяни
эюстярир. Нятиъя будаг ъцмляси баш ъцмлядян сонра эяляряк она ىتح
ﱠ َ
баьлайыъысы васитясиля баьланыр.
Мягсяд будаг ъцмляси баш ъцмляйя фелин арзу формасы иля ишлянян
ашаьыдакы баьлайыъыларла баьланыр.
يكل ، نلا ، ىتح
ْ َ ِ
ْ
ﱠ َ
ـل ، يك ، اميك ،
ِ
ْ َ
َْ
цчцн ки, ютрц ки. Вя онларын инкар
вариантлары
، لايك ، لايكل ، لاأ ، لائل
َ
َ
ْ
ْ
َ
ِ
ﱠ
ﱠ
َ
َ
)
يك
ْ َ
+
لا
(
цчцн, ютрц, эюря ки, -ма, -мя.
Шярт будаг ъцмляси яксяр щалларда баш ъцмлядян юнъя эялиб онунла бу
баьлайыъылар васитясиля ялагялянир.
)
اذإ
+
ام
(
، اذإ ، ام ذإْ
)
ـلَ
+
نإ
ْ ِ
(
نإ ، نئل ،
ْ
ْ
ِ
ِ َ
Яэяр, امثيح
ُ ْ َ щарада олурса олсун املكﱠُ щяр вахт ки, نم
ْ َ Яэяр ким, ولْ
яэяр.
Эцзяшт будаг ъцмлясини баш ъцмляйя баьлайан баьлайыъылар бунлардыр:
نإِْ -са да (-ся дя) щярчянд, ول و
ْ َ َ щеч олмаса, نأ عم
ﱠ
анъаг, лакин,
бунунла беля, نأ مغر
ﱠ
бахмайараг ки, كلذ مغر (буна) бахмайараг.
Баьлайыъы сюзляр
Табели баьлайыъылар функсийасында адятян явязлик вя зярфляр чыхыш едир.
Онлар баьлайыъы сюзляр адланыр. Баьлайыъы сюзляр кими ян чох нисби
явязликляр
)
يتلا
(
يذلا
щансы ки, نم
ْ َ ким, نمل
ْ ِ
ким цчцн ки, ام ня, ня ки, امل
ня цчцн ки, зярфляр امنيح -дыгда, -дикдя заман, فيك неъя,
امفيك неъя ки, املك щяр вахт ки) чыхыш едир. Баш ъцмлянин щяр щансы бир
сюзцня ишаря етмяк вя ону будаг ъцмля иля гарышдырмагла йанашы
баьлайыъы сюзляр ъцмляляр арасында олан мцнасибяти мцяййянляшдирир.
Qurani-Kərimdə hökmlərin illətinin nəslə təyin olunması
23
QURANİ-KƏRİMDƏ HÖKMLƏRİN İLLƏTİNİN
NƏSLƏ TƏYİN OLUNMASI
i.e.n. Mübariz CAMALOV
∗
XVIII əsrdən etibarən İslam dünyasında varlığını hiss etdirməyə
başlayan müasirləşmə bugün demək olar tam hakimiyyətə nail olmuşdur.
Mədəniyyət imperyalizmi olaraq da adlandırılması mümkün
olan bu hadisə
qarşısında İslam dünyası müasirləşməni bütünlüklə rədd edənlərdən, olduğu
kimi qəbul edənlərə qədər çox fərqli reaksiyalar göstərdi. Bunlar arasında
müasirləşməni reallıq olaraq qəbul edib, onu nə rədd etmə, nə də bütünlüklə
qəbul etmə yoluna getməyənlər də oldu. İslamın ümumbəşərlik
xüsusiyyətini
ön plana çıxaran bu cərəyan İslam dininin hər cür siyasi, iqtidasi, ictimai,
mədəni, və sair yeniliklərə qarşı problemi həll edici münasibəti olacağında
israr etdilər. Bu yeni vəziyyətə qarşı Dinin əsas prinsiplərini qoruyaraq yeni
yanaşma tərzləri gətirildi. Bütün bunların bir nəticə verdiyini tam olaraq
söyləmək mümkün olmasa da, bu sahədəki araşdırmaların
davam etdiyini və
davam etməsi gərəkdiyini demək olar.
Müasirləşməyə qarşı sağlam durma yanaşmanın sabit qədəmlərinin
olmasına bağlıdır. Şübhə yoxdur ki, müsəlman cəmiyyəti üçün Qurandan
daha sağlam bir zəmin düşünülə bilməz. Quranın günümüz məsələlərinə
xitab etməsininin əsası isə buradakı hökmlərin qoyulma tərzinin doğru
təhlilindən asılıdır. Bu təhlilin ölçü daşlarından biri də illət məfhumudur. Bu
məqalədə illətin Quranla təyin olunması bəhsi mərkəzə alınmışdır.
İslam dini ağıla böyük əhəmiyyət vermişdir. Qurani-Kərim və Sünnədə
bunun çoxsaylı dəlili mövcuddur. Ağlın İslamdakı yerinin dini məsələlərin
ağılla dərk olunması, dinin gətirdiyi hökmlərin ağıla zidd olmaması və
vəyhin hökm bildirmədiyi cüzi məsələlərdə ağlın köməyi ilə hökm
çıxarılması ilə məhdud olduğunu söyləmək mümkündür. Ağlın
müstəqil
olaraq, yəni vəhy əsası olmadan şəri hökmlərin mənbəyi olması qəbul edilə
∗
BDU İlahiyyat fakültəsinin müəllimi.
i.e.n. Mübariz CAMALOV
24
bilməz. Əks halda, İslam dininin ilahi olma xüsusiyyəti zədələnmiş olar və
təhrif olunmuş ilahi dinlərin aqibəti İslam üçün də labud olar.
İslam alimlərinin çoxu dini hökmlərin illətinin olduğunu qəbul edirlər
(Bu məqalənin məqsədi illətlə bağlı ixtilaflar olmadığı üçün məsələnin
təfsilatına burada yer vermirik). Yəni, Quran və Sünnənin əhatə etdiyi
hökmlər müəyyən bir səbəbə bağlıdır. Bu səbəblərin bir qismi ağılla dərk
olunsa da, bir qismini ağlın anlaması mümkün deyildir. Ancaq,
bəzi illətlərin
ağılla dərk olunmaması onların illətlərinin olmadığı mənasına gəlməz,
əksinə, o hökmlərin də illətləri var, ancaq bunlar Allahın elmi daxilindədir.
Çünki, İslam inancına görə, Allah hikmət sahibidir və hikmət sahibi olan bir
yaradıcı da heç bir şeyi səbəbsiz yaratmaz; hökmlər də buna daxildir.
Əsas mövzumuz olan Qurani-Kərimdəki hökmlərin illətə bağlanması və
illətləri təyin etmənin yollarına keçməzdən əvvəl “illət” termini haqqında
məlumat vermək lazımdır. İllət sözünün lüğət mənası “olduğu yerdə
dəyişikliyə səbəb olan”, “zəiflik” və “səbəb”dir. Bir termin kimi illətin
müxtəlif tərifləri verilmişdir. Bu tərifləri əhatə edən ümumi bir tərif versək
belə demək olar: “İllət hökmün qoyulmasına əsas təşkil edən və varlığı
hökmün varlığını, yoxluğu da hökmün
yoxluğunu zəruri edən səbəb, hikmət,
qayə, məna, şərait və vəsfdir”
1
. Tərifin mürəkkəb olması terminin
mürəkkəbliyindən meydana gəlir. Buna görə də tərifdəki bəzi ünsürlərin izah
edilməyə ehhtiyacı var. İlk olaraq qeyd etmək lazımdır ki, illət termini
tərifdə qeyd olunan hökmün əsası, səbəbi, qayəsi, şəraiti və vəsfi kimi
mənaların hər birini əhatə edir. Terminin bütün istifadələrində bu mənaların
hamısı eyni anda nəzərdə tutulmaya bilər, ancaq bu mənaların hər birini
ifadə etmək üçün illət terminindən istifadə etmək olar və edilmişdir.
Burada
tərifdəki mürəkkəbliyi qismən aradan qaldırmaq üçün səbəb və hikmət
məfhumlarından qısaca bəhs etmək faydalı olacaqdır.
Səbəb. Hökmün varlığı ilə məsələnin vəsfi arasındakı uyğunluğun ağılla
dərk olunması və obyektiv ölçülərə uyğun olması zamanı səbəbdən
danışmaq olar. Yəni, üsul alimlərinin illəti səbəb kimi görmələri ağılla dərk
olunma əsasına bağlıdır və qiyasda əsas olaraq bu mənada illətdən danışılır.
Hikmət. Hikmət isə səbəbdən daha gizli, subyektiv və şəraitə görə
dəyişə bilən vəsfdir. Bir çox halda səbəbin dərk
olunması mümkün olduğu
1
Pəzdəvi, Üsul, III, 531; Səraxsi, Üsul, II, 301; Şatibi, Müvafaqat, I, 265.