14
Həmin metodun konkret cəhətləri isə ticarət hadisələri və
kateqoriyalarına
qarşılıqlı,
tarixi
və
məntiqi
ə
laqədə
baxılmasından, mal tədavülündə, xalq təsərrüfatının bir sahəsi
kimi ticarətdə baş verən kəmiyyət və keyfiyyət dəyişikliklərinin
öyrənilməsindən ibarətdir. “Ticarət müəssisələrinin iqtisadiy-
yatı”nı öyrənərkən aparılan sistemli təhlilin nəticələri inandırıcı
surətdə göstərir ki, hər hansı bir ayrıca götürülmüş hadisəni
iqtisadi və ictimai hadisələrin məcmuyundan kənarda nəzərdən
keçirmək, öyrənmək qeyri-mümkündür.
“Ticarət müəssisələrinin iqtisadiyyatı” kursunda ticarətdə
baş verən ən yeni və inkişafda olan mütərəqqi hadisələrin öy-
rənilməsinə xüsusi fikir verilməlidir. O, digər ictimai elmlər kimi,
kursun hər bir bölməsinin öyrənilməsinə yaradıcılıqla, bazar
iqtisadiyyatı nəzəriyyəsi mövqeyindən yanaşılmalı, bazar prinsip-
lərinə uyğun olaraq nəzəriyyə ilə təcrübə sıxı surətdə əlaqə-
ləndirilməlidir.
15
I FƏSIL. T CARƏT XALQ TƏSƏRRÜFATI
S STEM NDƏ
1.1.
Ticarə
t milli iqtisadiyyatın sahə
si kimi
Tə
davül sferası. Bazar. Tə
lə
b. Tə
klif. Bazarın konyunkturu.
Bazarın funksiyaları. Bazarın strukturu. Bazarın subyektlə
ri.
Bazarın infrastrukturu. Ə
mtəə
. Ticarə
t xidmə
ti. Ticarə
t. Ticarə
tin
növlə
ri. Ticarə
tin funksiyaları. ctimai iaşə
. Azə
rbaycan iqtisa-
diyyatında ticarə
t biznesinin rolu və
yeri.
1.1.1. Tədavül sferası
Tədavül - əmtəə münasibətlərinin mövcud olduğu şəraitdə
istehsal nəticələrinin istehlakçılara çatdırılmasının iqtisadi forma-
sıdır. ctimai istehsalın təkmilləşməsi əmtəə mübadiləsinin bila-
vasitə əmtəə dövriyyəsinə çevrilməsinə səbəb olmuşdur. Əmtəə
dövriyyəsinin özü əmtəə mübadiləsinin inkişaf etmiş formasıdır.
Ə
– Ə düsturu ilə həyata keçirilən əmtəə mübadiləsi pro-
sesində əvvəlcədən iki təsərrüfat subyektinin iştirakı nəzərdə
tutulmuşdur. Bu subyektlərin hər biri konkret əmtəə növünün
istehlakçısı qismində çıxış edir.
Pul vəsaitlərinin hesabına Ə-P-Ə düsturu ilə həyata keçi-
rilən əmtəə mübadiləsi iki ardıcıl akta, yəni satış və alış növlərinə
ayrılır. Belə olan halda əmtəə istehsalçısı həm satıcı-istehsalçı,
həm də alıcı-istehlakçı rolunda çıxış edir. Əmtəə mübadiləsinin
bu mərhələsində ticarət fəaliyyəti artıq əmtəə alışından ayrılmış,
lakin hələ də əmtəə istehsalçısından asılı vəziyyətdə qalmaqda
davam etmişdir.
Ə
mtəə-pul münasibətlərinin sonrakı inkişafı mübadilə pro-
sesində daha bir iştirakçının – ticarət vasitəçisinin peyda olmasına
gətirib çıxarmışdır. Ticarət vasitəçisi istehsalçı ilə istehlakçını
ə
laqələndirməklə, növbə üzrə həmin iştirakçıların funksiyalarını
yerinə yetirir və malı istehlak məqsədilə deyil, yalnız sonradan
satmaq üçün əldə edir. Əmtəə mübadiləsi P-Ə...Ə-P düsturu ilə
16
həyata keçirilir. Əmtəə mübadiləsi nəticəsində istehlakçı bir sıra
faydalara sahib olur:
-
zəmanətli satış;
-
geniş çeşiddə və həcmdə mal satmaq imkanı;
-
çoxlu sayda istehlakçılarla qarşılaşmaq imkanının
istisna edilməsi və s.
Satıcı, öz növbəsində, ticarət vasitəçisinin iştirakından
müəyyən fayda əldə edir və onun xidmətlərinin əvəzini malın
qiymətinə əlavələrin (artımların) edilməsi yolu ilə ödəyir.
Mübadilə aktlarının əsasını insanın tələbatları və maraqları
təşkil edir, lakin insan yalnız bir sıra maddi-əmlak və sosial-
iqtisadi şərtlərin mövcud olduğu hallarda münasibətlərin subyekti
qismində çıxış edə bilər. Bu şərtlərin sırasında aşağıdakı iki şərtin
mövcudluğu zəruridir:
-
əlavə məhsul əldə etmək imkanı;
-
əmək bölgüsünün müəyyən inkişaf dərəcəsi.
Adı çəkilən şərtlər, birincisi, ayrıca istehsalçının istehlak
etdiyindən daha çox əmək məhsullarını əldə etmək qabiliyyətini
şə
rtləndirir, ikincisi, istehsalçının tələbatlarının müxtəlifliyi ilə
müstəqil istehsal hesabına həmin tələbatların ödənilməsi üçün
nəzərdə tutulmuş məhsul növlərinin məhdudluğu arasında uyğun-
suzluğu əks etdirir. stehsalçılar arasında mübadilə münasibət-
lərinin bərqərar olunmasına ilkin zəmin yaradan amillər məhz
bunlardır.
ki subyektə məxsus mübadilə obyektləri ətrafında həmin
subyektlər arasında həyata keçirilən mübadilə münasibətlərinin
strukturu da böyük əhəmiyyət kəsb edir. Bu münasibətlərin məz-
munu müxtəlif təyinatlı obyektlərin eyniləşdirilməsini nəzərdə
tutur ki, subyekt arasında ayrı-ayrı mübadilə aktlarının məcmusu
isə bazar münasibətlərindən təşkil olunur.
Bazar münasibətlərinin obyektləri qismində insanların tələ-
batlarının təmin edilməsi vasitələri çıxış edir. Məhsulun isteh-
salçıdan istehlakçıya hərəkəti prosesi maddi (əmlak) və iqtisadi
amillərlə xarakterizə olunduğundan, bazar mübadiləsinin iki əsas
şə
rti irəli sürülür: bu şərtlər müxtəlif tələbatları ödəməli, yəni