98
üçün mial olaraq Çaivat Satha-Anandın təkrar interpritasiyası olan
Maçiavelli-nin Qeyri-zorakı Şahzadə (1981) və Burrovesin
interpretasiyası olan Klausevitz Müharibədə yeni interpretasiyası
göstərilə bilər. Hər ikisi Tanrı Krişnanın Hindu ruhani klassikası
Baqhavad Gita-da döyüşçü qəhrəman Arjuna-ya məsləhəti, qeyri-zorakı
hərəkət məqsədli Qandi mənşəli prinsipləri xatırladır. (Qandi 1971).
Zorakılığı qəbul edən klassikləri keçmişin və hazırkı zamanın qeyri-
öldürücü yaradıcılıq potensialının yaradıcılıq imkanlarını təmin edir.
Əgər Platon hərbi dəyərləri ifadə edən hakimlər tərəfindən idarə edilən
respublikanı təklif edə bilirsə, hazırda qətl törətməyən respublika qeyri-
ğldürücü prinsipli cəsur liderləri və vətəndaşları ilə tanına bilər. Əgər
Aristotel müharibə siyasəti ilə mübarizə aparan konstitusiyaları
dəstəkləyirdisə, biz hazırrda qeyri öldürücü konstitusiyalı cəmiyyətlərə
imkan yarada bilərik. Əgər Machiavelli bacarıqların müəyyən
edilməsində dominant kimi zorakılıq qəbul edən hakimiyyətə xas olaraq
təyin edə bilərsə, indi qeyri öldürücü siyasi hakimiyyətin strategiyasını
və taktikasını həll etmək mümkündür. Əgər Hobbes zorakılıq
monopoliyası təşkil edərək sosial sülhə təzyiq göstərən monstr dövləti
təklif edə bilirsə, heç bir ölümə ehtiyac duyulmayan insanın
ehtiyaclarına həssaslıqla cavab verən yeni idarəetmə tədqiq edilə bilər.
Əgər Lok despot hakimiyyəty üçün zorakı inqilabı mümkün edə bilibsə,
biz hazırda qeyri-öldürücü demokratik azadlıq strategiyasını və
taktikasını qavrada bilərik. Əgər Marks və Engels yekun arbitr kimi
zorakılıq sayəsində sinfi mübarizəni məqbul hesab edə biliblərsə, hazırda
iqtisadi ədalət mühakiməsi üçün əsrlik səyləri anlayaraq qeyri-öldürücü
mübarizə prosesini qəbul edə bilərik. Əgər Russo əsayişi pozanlara qarşı
öldürməyə əsaslanan sosial müqaviləni qəbul edə bilibsə və mövcud olan
liderlər zorakılıq əsaslı "müqavilələr" və "sazişlər" haqqında danışmağa
davam edirsə, bizim indi qeyri öldürücü cəmiyyətlərin rifahını düşünən
qarşılıqlı öhdəlikləri tədqiq etməyə başlaya bilərik. Əgər Kant
(1795/1959) hərbisiz kateqoriyalı imperativə doğru sabit sədaqətdən
doğan "əbədi sülhü" labüd saya bilibsə, biz, hazırda qeyri öldürücü
99
imperativi qlobal reallığa çevirmək üçün ehtiyac duyulan elementləri
qavrada bilərik. Əgər Amerika siyasi ənənəsi zorakı müstəqilliyi və
zorakılığı təsdiq edən konstitusiyanın klassik bəyannaməsini nəsiyət
edirsə, hazırda Amerika ictimai zorakılığından qeyri öldürücü
müstəqilliyə döğru azadlıq bəyannaməsini və yeni qeyri-öldürücü
konstitusiyanı qəbul etmək mümkündür. Və Veber qətli siyasətdə
qaçılmaz olan qabiliyyət kimi təyin edə bilibsə, biz, indi siyasəti və
siyasət elmini zorakılıqdan azad olma imkanını qəbul edən qabiliyyətlər
kimi nəzərdə tuta bilərik. (Arendt 1970; Muller və Semelin, 1995; Steger
və Lind, 1999).
Öldürməmək naminə dəyişiklik fəlsəfəsi və nəzəriyyəsinin giriş
hissəsində Qandiyə məxsus siyasi fikrinin ciddi tənqidi girişi nəzərdə
tutulur. Bunun olmaması, keçmişdə Qandini səhvən zorakılığı təsdiq
edən dünyada Nobel Sülh mükafatçısı kimi tanıtmağa bərabər sayıla
bilər. Resurslar- əsasən müxtəlif ideoloji və nizam-intizam perspektivli
Hindistan tərcüməçiləri və qabaqcıl qeyri-Hindistan ianəçiləri məsələni
qaldırmaq üçün kifayət qədərdir. (Dhavan 1957; Dange və başqaları.
1977; Iyer 1973; Parek 1989a, 1989b; Bondurant 1969; Dalton 1993;
Qaltung 1992; İti 1979; Steger 2000).
Qeyri-öldürücü nəzəriyyənin yaradıcı başlanğıcı üçün imkanlar
öldürməmək alternativlərinin keçmiş və indiki fikir tərəfdarları
tərəfindən bütün dünya mədəniyyətlərində təqdim edilir. Tədqiqatlar
B.E.Ə.- 550-ci illərdən Artur və Lila Veinberg (1963) tərəfindən təmin
edilmişdir. Multi- dini köklər Unnithan və Yogendra Sinq (1973)
tərəfindən formullaşdırılmışdır. Qreko Roman-da, Avro Amerikan
ənənəsi,Vil Morisey (1996) uzaq keçmişdən bəri pasifizmin erudit
tənqidi təhlilini geniş miqyasda təqdim edir.
Artıq, qlobal maraqlardan qeyri öldürücü siyasi fikrlərə doğru
istiqamətdə lazımi təşəbbüs göstərildiyi kimi, bəzi təəccübləndirən
kəşflər də gözlənilə bilər. Belə gözlənilməz hadisələrdən birinə misal
olaraq Koreyalı siyasi filosof Hvang Jang Yop-un Pxenyanda, Dekabr 3,
100
1987 tarixli müsahibəsində təklif edildiyi kimi "siyasətin" qeyri öldürücü
tərifidir: "Siyasət sevginin və bərabərliyin əsasında cəmiyyətin bütün
üzvlərinin maraqlarının harmoniyalaşdırılmasını tələb edir". Nə o və nə
də müsahibə alan şəxs o zaman Arendtin (1970) danışıqda, qərara
almaqda və hərəkət etməkdə kombinasiya edilə bilən "sevgidə" və
"yaradıcı altruizmdə" sosioloq Sorokinin (1948; 1954) fövqəladə
tədqiqatlarından xəbərsiz idi və insanın tələbatlarıını qane edən Bertonun
(1979) vurğuladığı yeni qeyri- öldürücü siyasi nəzəriyyəyə öz töhfəsini
vermək məmnunluğuna ehtiyac duyur.
Dövlət Tədqiqatları
Siyasi baxımdam təşkil edilən cəmiyyətlərin tam tədqiqatları və
komponentlərində kəndlərdən başlayaraq milli hakimiyyətlərə qədər və
millətlərarası qurumlar da daxil olmaqla, Amerika hökuməti və qeyri-
öldürücü araşdırmalar məntiqi siyasətinin sahələri olaraq futurist Harold
Linston-un konvensiyanın "ehtimal maneəsi" dedikdə nəyi nəzərdə
tutduğunu sual olaraq ondan soruşmağa cürətli olmağın öhdəsindən
gəlmək məsələsini qaldırır. Siyasi qurbanlar ədalətliliyin qalası
çərçivəsində sual doğurmadan qalmağı üstün tutur. Dövlətin daxilində
qaldırıla bilməyən sualları siyasət alimləri çöldə qaldırmalıdır.
Qeyri öldürücü yanaşma belə suallara bu cür cavab verməyi nəzərdə
tutur. Əvvəla, hər bir siyasi cəmiyyətin formalaşmasına və xidmətinə
öldürmə hansı töhfəsini vermişdir? Dövlətin şəxsi obrazı hay-küylü
tələfatla dolu tarixə hansı xeyri verib? Nə qətlin (öldürmənin) növləri,
Hansı hökumət və qeyri-hökumət qətl hadisələri tədqiq edilir və onların
gələcək üçün xeyri nədədir? Vətəndaşlar qanuni və ya əlavə hüquqi,
qiyamçı-hökumətlər, evdə və ya xaricdə olmaqla öldürmədə iştirak etmək
və dəstək olmaq üçün hansı yolla ictimaiyyətləndirilir? Siyasi, iqtisadi,
sosial və mədəni ideyalar, təcrübələr və strukturlar tələfatlara öz töhfəsini
necə verir? Nə təsirlər qətli (öldürməni) edir Dövlətin dəyərlərini
başqalarına yürütmək üçün, istər maddi və istərsə də azadlıq və bərabərlik
kimi mənəvi amillər baxımından öldürmək hansı imkanları verir?
İkincisi, qeyri öldürücü ideyalarının, təcrübəsinin, siyasətinin,
təşkilatlarının cəmiyyətdə tarixi kökləri nədir? Onların mövcud
Dostları ilə paylaş: |