Aqata Kristi Baş nazirin oğurlanması
Yüklə 97,12 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 1981 - ci il.
- Filippinli və sərxoş 1
- -------------- 1. Okland –Kaliforniyanın qərbində, San-Fransiskonun şərqində yerləşən şəhərdir.
- 6. Oskar Uayld. “Nümunəvi milyonçu” .............................. 85 7. A.C. Kronin. “İki veronalı” ..............................................93
- 10. S. Moem. “Muzdlu tərəfdaşlar”......................................124 11. Cessi Stuart. “Məhəbbət” ...............................................131
- “Baş nazirin oğurlanması” (Tərcümələr toplusu kitabı)
- Uğursuz nikah” (1998), “Məni qınamayın” (1998), “Qanlı fevral gecəsi” (1999), “Ölümlə üz-üzə” (2000), “Tanrı cəzası” (2010)
135 qumluqda qoymaq niyyətində imiş, çünki günəş şüası oranı daha tez isidirdi və yumurtadan balaların çıxmasını daha da asanlaşdırırdı. Bob ilanı qan içərisində qıvrıldığı yaşıllıqdan götürüb quru yerə atdı. Onun bədəni yerdə hələ də ağrıdan qıvrılırdı. O, oda atılmış yaş ot kimi yığılıb-açılırdı. Bob bu zaman öz qəddarlığını bir neçə dəfə təkrar etdi. O, ilanın zəifləmiş bədənini yenidən qamarladı. Bob indi onu ayaqqabı bağı kimi havada fırladırdı. Sonra it ilanın dəlik- deşik olmuş qanlı bədənini qumun üzərinə atdı. Onun bədəni son dəfə xəfif küləyin yarpağı tərpətdiyi kimi azca tərpəndi və sakitcə torpağa sərildi. İlanın ətrafını xırda qan gölməçəsi bürüdü. - Yumurtalara baxmaq istəyirsən?- atam dilləndi. Biz otuz yeddi yumurta sanadıq. Mən onlardan birini götürüb, ovcumda ona baxdım. Bir az bundan əvvəl onun daxilində həyat var idi. Bəli, bu yetişməmiş toxum idi. Daha oradan bala çıxmayacaqdı. Yerin hərarəti onu ana qədər isidə bilməzdi. Əlimdəki yumurta bildirçin yumurtası böyüklükdə olardı. Onun qabığı nazik, amma möhkəm idi. - Yaxşı, Bob. Yəqin başa düşdün ki, bu ilan niyə səninlə döyüşmək istəmirmiş, - dedim. – Həyat belədir. Hətta, insanlar arasında da güclülər zəifləri didir, məhv edir. İt ilanı öldürür, ilan quşları məhv edir, quşlar kəpənəkləri tutur. İnsan isə hər şeyi zəbt edir. O, hətta öldürməyi özü üçün əyləncə sayır. Bob ağır- ağır nəfəs alırdı. O, bizim qabağımızca evə tərəf gedirdi.Onun dili ağzından bayıra çıxmışdı, görünür bərk yorulmuşdu. Bobun qalın tükləri onun istiliyini daha da artırır, dili isə elə bil çirkaba toxunub və ağ köpük axırdı. Nə atam danışırdı, nə də mən. Hər ikimiz susurduq. Mən hələ də ölmüş ilan haqqında düşünürdüm. Günəş şabalıd ağacları arxasında batmaqda idi. Torağay oxuyurdu. Ancaq artıq gec idi. Qırmızı axşam buludları təpədəki otlağımız üzərində hərəkət edirdi. Atam cığırın yanında ayaq saxladı. Külək onun qara saçlarını qarışdırırdı. Atamın sifəti belə bir mavi küləkli gündə qızarmışdı.Onun gözləri qürub edən günəşə tərəf baxıdrı. “Atam 136 ilana nifrət edir” deyə mən düşünürdüm. Yadıma qadınların doğum zamanı necə əziyyətlər çəkdikləri düşdü. Mən onların öz körpələrini xilas etmək üçün necə çarpışdıqlarını xatırladım. Sonra , yenə də Bobun öldürdüyü ilan gözümün önündə canlandı. Axırda belə qərara gəldim ki, belə şeylər haqqında fikirləşmək mənim üçün ağılsızlıqdır. Bu səhər mən atamla çox erkən yataqdan qalxdıq. Atam deyir ki, hər kim yerindən erkən durursa, o qazanır, həmin günün işlərini vaxtında görmüş olur. Biz bel, balta, kərki, külüng və ölçü götürüb, çəpərlənməmiş tarlaya yola düşdük. Bob bu gün bizimlə getmədi. Zəmi şehli idi. Atam çiynində bel arxadan gəlirdi, mən isə qabaqda gedirdim. Həzin səhər mehi əsirdi. Səhərin bu təmiz mehini ciyərlərə çəkəndə adamda bir yüngüllük hiss olunurdu və istəyirdin ki, addımları daha da yeyinlədəsən. Mən dünən günorta vaxtı olduğumuz yerə getdim. Qarşıda gözümə nə isə sataşdı. Bir az diqqətlə baxdım, gördüm ki, nə isə hərəkət edir. Onun hərəkəti bucurqadın kəndirinə oxşayırdı. - Ehtiyatlı ol!- deyə atamı xəbərdar etdim. - Erkək, qara ilandır. Atam mənə tərəf bir addım atıb dayandı. Onun gözləri təəccübdən böyümüşdü. - Bunun haqqında nə deyə bilərsən? - atam soruşdu. - Sən indi bu erkək ilanı görürsən. Ona yaxşı nəzər sal! O, ölmüş yoldaşının yanında uzanıb. Ola bilsin ki, bu ilan dünən ölən yoldaşının iziylə buraya gəlib,- deyə atama izah etdim. Bəli, bu ilan yoldaşının izi ilə gəlmişdir. O, buraya gecə, ay işığında, buludlar səmada hərəkət edən zaman gəlmişdi. O, sevgilisini burada ölü halda tapmışdır. İlan ölmüş sevgilisinin ətrafına məftil kimi sarılmışdı. O bizi görən kimi başını dik qaldırdı. İndi o, ölənə qədər bizimlə vuruşmağa hazır idi. Bəli, indi bu ilan son nəfəsinə kimi ölmüş sevgilisinin uğrunda Bobla vuruşardı. 137 - Ağac götür,- atam mənə dedi, - onu təpənin üstünə apar ki, Bob görə bilməsin. - Siz heç bundan da dəhşətlisini görmüsünüzmü? Eşitmişdim, ancaq birinci dəfə idi ki, bunu gözlərimlə görürdüm. Mən bir ağac götürüb, erkək qara ilanı qayadakı yaşıl, şehli otların arasına gətirdim. 1981 - ci il. 138 Uilyam Saroyan ------------------------------------------ /ABŞ/ Filippinli və sərxoş 1 Oklanda gedən gəmini gözləyənlər arasında qırmızı rəngli palto geyinmiş, səhərdən bəri ara vermədən çərənləyən, ətrafdakıları fərqinə varmadan nəlayiq söyüşlər söyən, ucaboylu bir kişi hamının nəzər diqqətini cəlb etmişdi. Onun belə yersiz danışmasından sərxoş olduğu aydınca hiss olunurdu. Buna görə də adamların heç birisi ona əhəmiyyət vermək istəmirdi. Hamı gəminin gəlməsini gözləyirdi. Birdən sərxoşun gözü adamlar arasında səliqə ilə geyinmiş alçaqboylu filippinli oğlana sataşdı. O, oğlana yaxınlaşdı və ona bu adamlar arasında dayanmamağı əmr etdi. Sərxoş dedi ki, oğlan ağların olduğu yerdə durmamalıdır. İndiyə kimi adamların onların yanında dayanmış filippinlini elə bil ki, görmürmüşlər. Çünki oğlan hamı kimi sakit bir guşədə dayanıb gəminin gəlməsini gözləyirdi. O, heç bir hərəkəti ilə başqalarından fərqlənmirdi. Filippinli oğlan sərxoşun bu hərəkətindən qorxmuş kimi oldu. O, sərxoşun dediklərinə əhəmiyyət vermədən adamların arasına girdi. Sərxoş ondan əl çəkmədi: - Sənə deyirəm, rədd ol burdan! Bura sənin kimilərin yeri deyildir. Mən iyirmi dörd ay Fransada vuruşmuşam. Mən əsl Amerikalıyam. Mən istəmərəm ki, sən ağların içərisində gəzəsən, - deyə sərxoş lovğalandı. -------------- 1. Okland –Kaliforniyanın qərbində, San-Fransiskonun şərqində yerləşən şəhərdir. 139 Oğlan əsəblərini cilovlamağa çalışdı və özünü adamların arasına saldı. O, sərxoşa heç bir söz demədi. Sərxoş bununla özünün təhqir olunduğunu duydu və oğlanın arxasınca qaçdı. Hamı bu səhnədən zövq alırmış kimi dayanıb baxırdılar. Sərxoş: - Sənin belə gözəl paltarlar geyinməyinə ixtiyarın yoxdur. O öz söyüşləri ilə elə bil ki, oğlanı nəyə görəsə mükafatlandırırdı. Buradakı qadınlar isə bu söyüşləri sanki eşitmirdilər. Giriş qapısı açılan kimi gənc oğlan özünü hamıdan əvvəl gəmiyə saldı. O, küncdə qoyulmuş skamyada bir anlıq oturdu və yenidən ayağa qalxdı, gizlənmək üçün etibarlı yer axtardı. Oğlan artıq sərxoşun söyüşlərini eşitmək istəmirdi. O baxanda Sərxoşun qabaq tərəfdən ona tərəf gəldiyini gördü. Onun əlindən qaçıb harada gizlənsin? Oğlan yanındakı tualetin qapısını açdı. - Bundan etibarlı yer ola bilməz, - deyə o, cəld qərara gəldi. O. içəri girib arxadan qapını bağladı. Sərxoş qarşısına çıxan hər bir adamdan filippinli oğlanı soruşurdu. Hamıya da özünün əsl Amerikalı olduğunu sübut etməyə çalışırdı. O, müharibədə iki dəfə yaralandığını da deməyi unutmurdu. İndi o, əvvəlkindən daha artıq söyməyə başladı. Birdən o, bağlı qpını görüb ayaq saxladı. Necə oldusa, başqa birisi oraya girmək istəyərkən sərxoş oğlanı gördü. O, oğlanı söyə-söyə dərhal oradan çıxmasını əmr etdi: - Sən mənim əlimdən qaça bilməzsən. – Sərxoş oğlanı hədələdi. - Sən ağların istifadə etdiyi yerlərdən istifadə etməyə səlahiyyətin çatmır, gəl çıx bayıra, yoxsa qapını sındıracağam! - deyə sərxoş daha da qəzəbləndi. - Çıxın, gedin! - oğlan dilləndi. Sərxoş qapını silkələməyə başladı. 140 - Onsuz da sən buradan çıxacaqsan. Mən səni buradaca gözləyəcəyəm, - deyə sərxoş razı halda dedi. - Deyin görüm, mən sizə nə etmişəm? Məni niyə sakit buraxmırsınız? - Oğlan qapı arxasından yalvarıcı tərzdə soruşdu. Oğlan düşünürdü ki, bəlkə başqaları bunu görüb sərxoşu buradan apararlar. Amma deyəsən burada heç kəs yox idi. - Çıxın, gedin! -Oğlan yenidən təkrar etdi. Sərxoş söyə-söyə qapını əvvəlkindən daha bərk silkələməyə başladı. Oğlan qapının arxasında qəzəbindən titrəməyə başladı. Artıq onun əsəbləri gərilmişdi. O, nə qədər çalışdısa, bu dəfə əsəblərini cilovlaya bilmədi. Daxili iztirab oğlana üstün gəldi. O, cibindən iti tiyəli bıçağını çıxartdı. - Çıxın, gedin! Məndə bıçaq var! Mən heç kəsə xəsarət yetirmək istəmirəm! - Filippinli sərxoşu yenidən xəbərdar etdi. Sərxoş özünün Amerikalı olduğunu bir də xatırlatdı: - İyirmi dörd ay Fransada vuruşmuşam. İki dəfə yaralanmışam. Bir dəfə qıçımdan, bir dəfə də ombamdan. Əgər qorxmursan, çıx bayıra, - deyə sərxoş oğlanı yenə hədələdi. - Səni öldürərəm. Get buradan! Mən heç kəsi öldürmək fikrində deyiləm. Sən sərxoşsan. Çıx get, yalvarıram sənə, get. Yoxsa, əlimdən xata çıxar, - deyə oğlan son dəfə xahiş etdi. Oğlan gəminin mühərrikinin saldığı səsi eşitdikcə, elə bil bu səs onun əsəblərini daha da qıcıqlandırırdı. O bu səsdən istifadə edərək yavaşca qapını açdı və iti addımlarla adamların arasına girmək istədi. Bu sərxoşun gözündən yayınmadı. O, cəld əlini arxadan atıb oğlanın paltosundan tutdu və özünə tərəf çəkdi. Sərxoş paltonu elə bərk dartdı ki, paltonun cırılmış qolu onun əlində qaldı. Oğlan geri döndü və var gücü ilə əlindəki bıçağı onun böyrünə sancdı. Sərxoş qışqırdı və oğlanın boğazından yapışdı. Oğlan isə bıçağı ara vermədən bir neçə dəfə sərxoşun böyrünə vurdu, elə bil ki, rinqdə boksçu əldən düşmüş rəqibinə zərbələr endirirdi. Sərxoş yerə yıxılan kimi filippinli onu tərk etdi. O, adamların yanına gəldi. Tiyəsindən qan damcılayan bıçaq hələ də onun 141 əlində idi. Onun tükləri qarışmış, paltosunun qolu cırılmış, əvvəlki səliqəsindən heç bir əsər-əlamət qalmamışdı. Hamı nə baş verdiyini dərhal anlamışdı. Buna görə də adamlar sakitcə dayanıb əlləri titrəyən oğlana baxırdılar. Oğlan özünü itirmişdi. O əvvəlcə gəminin qarşı tərəfinə qaçdı, getməyə bir yer axtarırdı. Sonra geri dönüb gəminin bir küncündə dayandı. Ancaq heç cürə bir yerdə qərar tuta bilmirdi. Onun cinayət işlətdiyini görən adamların heç birisi onunla danışmırdılar. Getməyə heç bir yeri yox idi onun. Qarşıda “haqqı”, “ədaləti” müdafiə edən polislər, arxada isə hər yerdə özlərini əsl “centlmen” kimi göstərməyə çalışan adamlar dayanmışdılar. Oğlan üzünü adamlara tutub qışqırdı: - Mən onu öldürmək fikrində deyildim. Siz onu niyə saxlamadınız? Niyə ona mane olmadınız? Adamı da siçovul kimi doğramaq olarmı? Axı, siz bilirdiniz ki, o, sərxoş idi. Mən onu vurmaq istəmirdim, amma o mənə getməyə yol vermədi. O məni boğmaq istəyirdi. Mən onu xəbərdar etmişdim ki, bir də qarşımı kəssə öldürəcəyəm. Bu mənim günahım deyil. Mən Oklanda qardaşımı görməyə gedirəm. O, xəstədir. Mən onu görməliyəm! Axı, siz onu niyə dayandırmadınız?! 1980 – ci il. 142 Kitabın içindəkilər 1. Aqata Kristi.“Baş nazirin oğurlanması”..........................5 2. Aqata Kristi. “Bir milyon dollarlıq istiqrazın oğurlanması ..............................................................................26 3. Aqata Kristi. “Mavi kuzənin sirri.....................................39 4. A.K.Doyl. “Brilyant tac” ...................................................62 5. A.K.Doyl. “Göy yaqut” .....................................................73 6. Oskar Uayld. “Nümunəvi milyonçu” .............................. 85 7. A.C. Kronin. “İki veronalı” ..............................................93 8. Cek London. “Meksikalı” .................................................99 9. Ernest Heminquey. “Qatillər” ........................................111 10. S. Moem. “Muzdlu tərəfdaşlar”......................................124 11. Cessi Stuart. “Məhəbbət” ...............................................131 12. Uilyam Saroyan. “Filippinli və sərxoş”..........................136 143 Aqata Kristi : “Baş nazirin oğurlanması” (Tərcümələr toplusu kitabı) İngiliscədən çevirəni: Camal Zeynaloğlu Bakı, “Yazıçı” nəşriyyatı – 2011, - 141 səh. Nəşriyyatın baş direktoru: Şəmsi Mirzəyev Rəssam: Süleyman Mustafaoğlu Operator: Turan Camalqızı Korrektor: Aysel Zeynalova --------------------------------------------------------------- Yığılmağa verilmişdir: 12.03.2011 Çapa imzalanmışdır: 22.04.2011 Kağız formatı: 60x84 1/16 Fiziki çap vərəqi: 8.2 Sayı: 300 Sifariş: 39 Müqavilə qiyməti ilə ----------------------------------------------------------------- “Uni Print” mətbəəsində çap edilmişdir. 144 Zeynalov Camal Zeynal oğlu (Camal Zeynaloğlu) – 1958-ci ildə Cəlilabadda anadan olub. O, 1975-ci ildə Cəlilabad rayonunun Alar kənd orta məktəbini, 1980-ci ildə isə Azərbaycan Pedaqoji Xarici Dillər İnstitutunun ingilis-alman dilləri fakültəsini bitirib. C.Zeynaloğlu “Uğursuz nikah” (1998), “Məni qınamayın” (1998), “Qanlı fevral gecəsi” (1999), “Ölümlə üz-üzə” (2000), “Tanrı cəzası” (2010) kitablarının müəllifidir. O, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. Yüklə 97,12 Kb. Dostları ilə paylaş:
|