Aqata Kristi Baş nazirin oğurlanması

 
 
 
114 
   O,  əyninə  sinəsinə  qədər  düymələnmiş  qara  palto  və  başına 
cıdırçı  papağı  qoymuşdu.  Onun  ağ,  kiçik  sifəti  və  dartılmış 
dodaqları var idi. O, ipək şərf və əlcək geymişdi. 
-  Mənə yumurta və donuz ətir gətir,- deyə ikinci adam dilləndi. 
   Onların  ikisinin  də  boyu  eyni  idi.  Sifət  quruluşlarında 
müxtəliflik  aydınca  görünsə də, amma  geyimlərindən elə bil ki, 
əkizdilər.  Onlar  dirsəklərini  piştaxtaya  söykəyərək,  irəli 
əyilmişdilər. 
-  İçməyə bir şey varmı?- Albert  soruşdu. 
-  Gümüş pivə, cincə eyl var, -  Corc cavab verdi. 
-  Məncə içməyə bunlar yaxşıdır. 
-  İndicə sadaladığın içkidən  gətir. 
-  Necə də cansıxıcı şəhərdir, - İkinci adam dilləndi. 
-  Buranı necə adlandırırlar? 
-  Qərbi Çikaqonun Cənub  şəhəri. 
-  Belə  şəhər  haqqında  eşitmisən?-  deyə  Albert  dostundan 
soruşdu. 
-  Xeyr,- dostu dilləndi. 
-  Gecələr burada nə edirsiniz?- Albert soruşdu. 
-  Onlar  şam  edirlər,-  Albertin  dostu  dilləndi,-  Onların  hamısı 
bura şam etməyə gəlirlər. 
-   Bu doğrudur,- Corc dedi. 
-   Siz belə düşünürsünüz? - Albert Corcdan soruşdu. 
-   Əlbəttə. 
-   Siz ağıllı oğlansınız, elə deyilmi? 
-   Yəqin ki. 
-    Siz  yaxşı  oğlan  deyilsiniz.-  İkinci  adam  dedi.  –  Albert,  elə 
deyil? 
-    O,  səfehdir,-  Albert  dedi.  O,  Nikə  tərəf  döndü.  -  Sənin  adın 
nədir? 
-   Adams. 
-    Daha  bir  ağıllı  oğlan.  -  Albert  dedi.-  Maks,  bu  necə, 
ağıllıdırmı? 
-    Bu şəhər ağıllı adamlarla doludur, - Maks dedi. 

---

 
 
 
115 
   Corc sifariş edilmiş yeməkləri mətbəxin pəncərəsindən götürüb 
piştaxtanın  üstünə  -  Albertin  və  Maksın  qabağına  qoydu.  Sonra 
pəncərəni yenə də bağladı. 
-  Sizinki hansıdır? - Corc Albertdən soruşdu. 
-  Məgər xatırlamırsan? 
-  Qaxac edilmiş donuz əti və yumurta. 
-  Ağıllı olduğunu bir daha sübut etdin, - Maks dedi. 
    O, irəli əyilərək donz ətini və yumurtanı  götürdü. Onların hər 
ikisi  yeməklərini  əlcəklə  yeyirdilər.  Corc  onların  yeməklərinə 
fikir verirdi. 
-  Nəyə baxırsan? – Maks Corcdan soruşdu. 
-  Heç bir şeyə. 
-  Lənətə gələsən. Sən indi mənə baxırdın. 
-  Bəlkə, oğlan səninlə zarafat etmək istəyir, Maks. - Albert dedi.            
    Corc güldü. 
-  Gülmə! - Maks Corca əmr etdi. 
-  Yaxşı. - Corc bu arada susmağı üstün tutdu. 
-    O,  elə  düşünür  ki,  bu  yaxşıdır.  -  Maks  Albertə  tərəf  dönərək 
qımışdı.- O, elə bilir ki, bu yaxşıdır. Bu da bunların ağıllısı. 
-   O, alimdir, - Albert qımışdı. 
     Onlar yeməklərinə davam etdilər. 
-    Piştaxta  arxasındakı  oğlanın  adı  nədir?  –  Albert  Maksdan 
soruşdu. 
-   Ey, yaxşı oğlan, - Maks Niki səslədi,- öz dostunla piştaxtanın 
arxasından çıxıb bura gəlin. 
-   Fikriniz nədir? – Nik soruşdu. 
-   Heç bir fikrimiz yoxdur,- Albert dedi.  
     Nik onlara tərəf gəldi. 
-    Nə demək istəyirsiniz? - Corc soruşdu. 
     Bunun sənə dəxli yoxdur,- Albert dedi. – Mətbəxdə daha kim 
var? 
-   Zənci. 
-   Zənci nə edir, orada? 
-   Bu yeməkləri  o bişirir. 

---

 
 
 
116 
-   Ona de ki, bura gəlsin. 
-   Axı, deyin görüm, nə istəyirsiniz? 
-   Zəncini bura çağır! 
-   Harada olduğunuzu bilirsiniz?- Corc soruşdu 
-   Biz, lənətə gəlmiş harada olduğumuzu çox yaxşı bilirik,- Maks 
dedi.- Sizcə, biz axmaq adamlara oxşayırıq? 
-  Sən  çərənləyirsən,  -  Albert  ona  dedi,  -  Bununla  mübahisə 
etməyə  dəyməz.  Qulaq  asın,-  Albert  Corca  dedi.  -  Zənciyə  de, 
bura gəlsin. 
-   Siz ona nə etmək istəyirsiniz? 
-    Heç  bir  şey.    Ağıllı  oğlan,  başı  bir  az  işlətmək  lazımdır.  Biz 
zənciyə nə edə bilərik? 
    Corc mətbəxin qapısını bir balaca araladı və zəncini səslədi: 
-  Səm, bir  dəqiqəliyə bura gəlin. 
    Mətbəxin qapısı açıldı və zənci oğlan göründü. 
-   Nə olub? - O, soruşdu 
    O,  piştaxta  arxasında  oturmuş  iki  naməlum  adamın 
nəzərlərinin ona dikildiyini gördü. 
-   Yaxşı, zənci, siz orada sağ tərəfdə durun, - Albert dedi. 
     Səm əynində döşlük, piştaxta arxasında oturanlara baxdı. 
-  Bəli, cənab,- Albert oturduğu stoldan qalxdı. - Mən ağıllı oğlan 
və  zənci  ilə  mətbəxə  gedirəm.  Mətbəxə  qayıt,  -  Albert  zənciyə 
əmr etdi. 
    Albert  yeməyini  də  götürüb,  onların  arxasınca  mətbəxə  getdi 
və  onların  arxasınca  mətbəxin  qapısı  örtüldü.  Maks  isə  piştaxta 
ilə üzbəüz qoyulmuş güzgüyə baxırdı. 
-  Yaxşı,  cavan  oğlan,-  Maks  gözünü  güzgüdən  çəkmədən 
dilləndi. -  Niyə danışmırsınız? 
-   Nə barədə? 
-    Albert,  cavan  oğlan  bizə  lazım  olan  bir  şey  barəsində  bilmək 
istəyir - Maks  Alberti səslədi. 
-   Bəs ona niyə demirsən?- Albertin səsi mətbəxdən gəldi. 
-   Sən bütün bunlar haqqında nə düşünürsən? 
-   Bilmirəm. 

---

 
 
 
117 
-   De görüm, nə düşünürsən? 
     Maks danışanda gözünü güzgüdən çəkmirdi. 
-   Mən deyə bilmərəm, - Corc dedi. 
-   Albert, cavan oğlan səhərdən bəri düşündüyünü bizə danışmaq 
istəyir. 
-   Mən səni yaxşı eşidirəm,- Albert mətbəxdən dilləndi. 
-  Cavan oğlan, siz bir balaca dirəyə tərəf dayanın. Maks, siz isə 
bir az sola çəkilin,- deyə Albert mətbəxdən göstəriş verdi. O, elə 
bil ki, bir qrup adamın şəklini çəkəcəkdi. 
-    Deyin,  görüm,  cavan  oğlan,  -  Maks  dedi,-  sən  nə  baş 
verəcəyini düşünürsənmi? 
    Corc susurdu. 
-  İndi mən sənə deyəcəyəm,- Maks sualına özü cavab verdi.- Biz 
bir 
İsveçi  öldürmək  istəyirik.  Məhşur  Ol  Andersonu 
tanıyırsanmı? 
-  Bəli. 
-  O, hər gecə bura şam etməyə gəlir, elə deyilmi? 
-  Bəzi vaxtlarda gəlir. 
-  O, bura saat 6- da gəlir, elə deyilmi? 
-  Əgər gəlsə. 
-  Biz hər şeyi bilirik, cavan oğlan,- Maks dedi. - Əvvəllər kinoya 
gedirdiniz? 
-  Bir dəfə. 
-  Sizin kimi cavan oğlan kinoya tez-tez getməlidir. 
-  Siz  Ol  Andersonu niyə öldürmək istəyirsiniz? O, sizə bir şey 
edib? 
-  Onun bizə toxunmağa heç imkanı da olmayıb. O, bizi heç vaxt 
görməyib. 
-  O,  bizi  ancaq  bircə  dəfə  görmək  istəyir,-  Albert  mətbəxdən 
dilləndi. 
-  Axı, siz onu niyə öldürmək istəyirsiniz?- Corc təkrar soruşdu. 
-  Biz  onu  bir  dostumuzun  xatirinə  görə  öldürmək  istəyirik. 
Dostumuzun təkidinə görə, cavan oğlan. 
-  Sus!- Albert mətbəxdən qışqırdı.- Deyəsən çox çərənlədin. 

---