9
GİRİŞ
Y
er kürəsinin mövcud olduğu 5 mlrd. ilə yaxın yaşı ərzində onu
insan qədər
intensiv dəyişdirən ikinci bir geoloji amil mövcud olmamışdır. İnsanın meydana
gəldiyi və insan cəmiyyətinin inkişaf etdiyi son 1,5 mln. il ərzində təbiət-cəmiyyət
münasibətlərinin düzgün qurulmaması çox acı nəticələrə yol açmış və məhz bu
səbəbdən insan sivilizasiyaları bir neçə dəfə məhvə düçar olmuşdur.
Son ötən əsr ərzində təbiət-cəmiyyət münasibətlərinin həddindən artıq
gərginləşməsi və təbii tarazlığın tamamilə pozulması müasir insanı acınacaqlı fakt
qarşısında qoymuşdur. Əgər onun təbiətə münasibəti belə davam edərsə, yaxın 40-
50 il ərzində müasir sivilizasiya sona yetər və insan nəslinin inkişafı dayana bilər.
Bəs çıxış yolu nədədir? Vəziyyətdən çıxış yolu yalnız və yalnız Allah Təalanın və
Təbiətin öz qanunlarına uyğun olaraq təbii ekosistemlərin müvazinətini pozmadan
onların davamlılığını qorumaqdadır.
Bəs buna necə nail olmaq olar? Bu sualın
cavabı BMT Baş Assambleyasının 1992-ci ilin
iyulunda Rio-de-Janeyroda
keçirilən «Ətraf Mühitin Mühafizəsi və İnkişafı» Konfransında qəbul edilmiş
«XXI Əsrin Gündəliyi» sənədində verilmişdir. Bu, dünyamızın davamlı inkişafı
konsepsiyasıdır. Konsepsiyada əsas yer tutan aspektlərdən biri dünya ölkələrində
«Davamlı kənd təsərrüfatı»nın bərqərar olunması məsələsidir. Davamlı kənd
təsərrüfatı modelinin əsas qollarından biri isə
ekoloji və ya
bioloji yaxud
üzvi
kənd təsərrüfatıdır.
Ekoloji kənd təsərrüfatı – torpağın, ekosistemin və insanların sağlamlığını
dəstəkləyən bir istehsal sistemidir. Ekoloji kənd təsərrüfatının əsas məqsədi –
ümumi evimiz olan ətraf mühiti qorumaq naminə ənənələri,
yenilikləri və elmi bir
arada birləşdirməklə ədalətli münasibətlər və həyat tərzinin keyfiyyətinin
yüksəldilməsidir. Bu məqsədə nail olmaq üçün torpaqların münbitliyinin
yüksəldilməsi və qorunması ardıcıl şəkildə həyata keçirilərək və landşaftın təbii
imkanları bir sistem kimi qiymətləndirilərək ətraf mühitin və kənd təsərrüfatının
bütün sferalarında keyfiyyət göstəriciləri daima yaxşılaşdırılır.
Ekoloji təsərrüfatçılıq kənd təsərrüfatında alternativ bir sistem kimi növbəli
əkin sisteminin tətbiqi yolu ilə torpaq münbitliyinin yüksəldilməsinə,
bitkilərin
xəstəliklərinə və zərərvericilərinə qarşı mübarizədə qeyri-kimyəvi üsulların tətbi-
qinə və məhsul artımı üçün tətbiq olunan gübrələrin, herbisidlərin, boy stimulya-
torlarının, yemə əlavə olunan qarışıqların azaldılması prinsiplərinə əsaslanır.
Avropada ekoloji kənd təsərrüfatı istehsalı keçən əsrin 20-ci illərinin ortala-
rından başlanmışdır. Həmin
dövr intensiv sənayeləşmə, şəhər əhalisinin sürətlə
artması, işsizlik, ətraf mühitin çirklənməsi və müxtəlif xəstəliklərin geniş yayıl-
ması kimi xüsusiyyətlərlə xarakterizə olunurdu. Bu dövrdə kənd təsərrüfatında
kimyəvi və texniki vasitələrin intensiv tətbiqi çox acınacaqlı ekoloji problemlərin
yaranmasına və xüsusilə ərzaq məhsullarında toksiki qalıqların toplanmasına
səbəb oldu.
Pestisidlər və boy maddələrinin yaratdıqları fəsadlar nəticədə istehlakçıları
bunlara qarşı mənfi fikirlərlə çıxış etməyə vadar etdi və beləliklə,
Avropada
ekoloji (bioloji) kənd təsərrüfatı meyilləri sosial hərəkata çevrildi.
10
Keçən əsrin 90-cı illərinin əvvəlində isə ekoloji kənd təsərrüfatı artıq adi
(konvensional) kənd təsərrüfatı ilə müqayisədə alternativ istehsal sahəsi oldu. Bu
gün əksər inkişaf edən ölkələrin apardığı siyasətin əsas məqsədi ekoloji kənd
təsərrüfatı istehsalına qanunvericilik baxımından yanaşma və sertifikatlaşdırılmış
ekoloji təmiz qida məhsullarının ixracının inkişaf etdirilməsi hesabına yüksək
gəlir mənbələrinin yaradılmasına yönəlmişdir. Hazırda dünyanın 54 ölkəsi ekoloji
kənd təsərrüfatı istehsalı üzrə milli normativləri hazırlayaraq qəbul etmişdir.
Avropa ölkələrində ekoloji kənd təsərrüfatı siyasətində dönüş yaradan iki
amili xüsusilə qeyd etmək lazımdır:
- Avropa İttifaqı tərəfindən 1993-cü ilin yanvar ayında qəbul edilmiş
2092/91 saylı Qətnaməyə (2007-2008-ci ildə həmin Qətnamə yenilənib və
müvafiq olaraq 834/2008 və 889/2008 qəbul edilmişdir) əsasən
Avropa
miqyasında ekoloji kənd təsərrüfatı istehsalının ümumi sertifikatlaşdırma
sisteminin yaradılması;
- Avropa İttifaqının kənd təsərrüfatı siyasətinin yeniləşdirilməsi məqsədilə
1992-ci ildə qəbul edilmiş, 1994-cü ildən etibarən isə tətbiq edilən aqrar-
ekoloji proqramı.
Qəbul olunmuş qətnamənin və aqrar-ekoloji proqramın reallaşması və ekoloji
kənd təsərrüfatı istehsalına yardım məqsədilə 300 milyon avro ayrıldı ki, bu da
son onilliklərdə Avropa kənd təsərrüfatı siyasətinin ən mühüm yeniləşdirilməsi
hesab olunur.
1999-cu ilin dekabr ayında Avropa Şurasının Berlində qəbul etdiyi «2000-ci
ilin Gündəliyi» direktivi Avropa ölkələrində ekoloji kənd təsərrüfatı istehsalının
təkmilləşdirilərək davamlı olmasına, qida məhsullarının
keyfiyyətinin yüksəl-
məsinə, ətraf mühitə neqativ təsirlərin azalmasına və istehsal olunan ekoloji təmiz
məhsulların marketinq şəbəkəsinin inkişafına böyük dəstək verdi.
2001-ci ilin iyun ayında kənd təsərrüfatı nazirləri ilə Avropa Şurası ekoloji
kənd təsərrüfatı istehsalı üzrə müqavilə bağlayaraq ekoloji təmiz qida istehsalı
haqqında tədbirlər planını Avropa Komissiyasına (CAP - Ümumi Kənd
Təsərrüfatı Siyasəti) təqdim etmiş və həmin təkliflər toplusu 22 yanvar 2002-ci il
tarixdə təsdiq edilmişdir. Bu sənəd sayəsində islahatların həyata keçirilməsi mənfi
amillərin ləğv edilməsinə və kənd təsərrüfatının daha da davamlı idarəolunma
üsullarının stimullaşdırılmasına şərait yaratmışdır.
Bütün bu tədbirlərin nəticəsidir ki, son 10 ildə inkişaf
etmiş ölkələrdə istehsal
olunan ərzaq məhsullarının 20-25%-i ekoloji təmiz məhsulların payına düşür və
2010-cu ilə qədər bu payın 15% artması nəzərdə tutulurdu.
Avropa Birliyinə daxil olan bütün ölkələrdə ekoloji təsərrüfatçılıq dövlət
siyasəti səviyyəsində dəstəklənir və bu ölkələrin hamısı «Avropa Birliyinin
Ümumi Kənd Təsərrüfatı Siyasəti» proqramına (Common Agricultural Policy of
EC) qoşulub.
Azərbaycan Respublikası müstəqillik əldə etdikdən
sonra BMT-nin nizamna-
məsinin prinsip və maddələrini rəhbər tutaraq və bir çox beynəlxalq saziş və
razılaşmalara qoşularaq ölkəmizdə siyasi və iqtisadi islahatları həyata keçirməkdə
davam edir. Dünyada qloballaşma şəraitində davamlı inkişafın əsas prinsiplərini
özündə əks etdirən «Monreal protokolu» (Monreal, 1987), «Kioto protokolu»