16
Ekologiyanın başlıca qanunu
«hər şey bir-biri ilə əlaqəlidir» olub, onun
məntiqi nəticəsi də orqanizm və mühitin dinamik vəhdət təşkil etməsidir.
İlk növbədə, xaotik görünən təbiət mükəmməl təşkil
olunmuş sistem şəklində
fəaliyyət göstərir. Müxtəlif səviyyələrdə sistem daxilində özünütənzimləmə
təbiətin bütövlüyünü təmin edir.
Təbiətə sistemli yanaşmada qlobal sistem kimi
biosfer çıxış edir.
1.2.1.
Biosfer
«Biosfer» termininə ilk dəfə XIX əsrin ikinci yarısında Avstriya alimi,
geoloq E.Zyussun əsərlərində təsadüf edilir. E.Zyuss (1875) Yerin səthində «nazik
həyat təbəqəsini» biosfer adlandırmışdır.
Biosfer anlayışının dəqiq müəyyən edilməsi,
onun təkamülü sahəsində
fundamental tədqiqatların aparılması rus alimi V.İ.Vernadskinin (1863-1945) adı
ilə bağlıdır. V.İ.Vernadski biosfer haqqında təlimin banisi sayılır.
Biosfer dedikdə, yaşayış mühiti ilə birgə Yer kürəsinin canlı aləmi nəzərdə
tutulur. Biosfer planetin həyat üçün yararlı təbəqəsidir. Həmin təbəqə təbiətdə
mövcud olan canlı aləmin, üzvi və qeyri-üzvi maddələrin milyon illərdən bəri
yaşama və dövretmə sahəsidir. Biosferin tərkibində canlı orqanizmlər ətraf mühitə
güclü
təsir göstərir, yayıldıqları əraziyə onların həyat fəaliyyəti qalıqları toplanır.
V.İ.Vernadski əsaslı olaraq müasir canlıların mövcud olduğu sərhədlərlə
kifayətlənməyib biosferin tərkibinə Yerin geoloji dövrlərdə canlı aləmi olmuş
sahələri də daxil etmişdir. V.İ.Vernadskiyə görə biosfer Yer kürəsində canlı
aləmin təbəqəsi olub, orqanizmlərin birbaşa iştirakı sayəsində formalaşmışdır.
Biosferin müasir görkəmi Yer kürəsində üç milyard il əvvəl yaranmış ilkin
canlı aləmin bu günə qədər təbiətdə icra etdiyi bioloji və fizioloji proseslərin
nəticəsidir. Biosferin tərkib hissəsi olan Yerin digər üç təbəqəsi -
litosfer,
hidrosfer və
atmosfer yalnız və yalnız canlı varlığın ağlasığmaz həcmdə gördüyü
iş sayəsində indiki tərkibə malikdir. Canlı varlıq dünya okeanının
suyunu milyon
dəfə orqanizmlərindən keçirmiş, atmosferi oksigenlə zənginləşdirmiş, torpaq əmə-
ləgəlmə prosesində fəal iştirak etmişdir; qalınlığı kilometrlə ölçülən çöküntü
təbəqələri yaratmışdır. Təbiətdə mövcud olan
üzvi və mineral çöküntülər, o
cümlədən karbohidrogen yataqları və enerji yanacaq sərvətləri canlı aləmin
fəaliyyəti sayəsində yaranmışdır.
Biosferdə sərbəst enerji daşıyıcısı kimi canlı üzvi maddə çıxış edir. Həmin
canlı maddə hər üç təbəqədə
(litosfer, hidrosfer və atmosfer) məskunlaşmışdır.
Biosferin aşağı sərhədləri litosferdə 500 m-dən 3 km-ə qədər dərinlikləri, hidros-
ferdə dünya okeanının dib çöküntüləri səthinin bir neçə sm-dən 100 sm-ə qədər
aşağı olub, yuxarı sərhədi atmosferdə ozon təbəqəsi ilə müəyyən edilir.
Dünya okeanının ən dərin nöqtəsi Mariana çökəkliyi (10919 m) olmaqla,
biosferin aşağı sərhədi 11 km təşkil edir. Ozon ekranı qütblərdə Yer
səthindən
8-10 km, ekvatorial zonada isə 20-25 km məsafədə yerləşir. Biosferin yuxarı
sərhəddi 12,5 km hündürlükdə müəyyən edilmişdir. Beləliklə, Yer kürəsində canlı
varlıq yayılan təbəqə olaraq biosferin orta qalınlığı 20-25 km təşkil edir.
17
Biosferin tərkibinə
biota, biogen maddə və qeyri-üzvi maddələr daxildir
(şəkil 2). Biota biosferdə məskunlaşmış bitki və heyvanlar aləminin məcmusudur.
Şəkil 2. Biosferin canlı və cansız komponentləri
Biotanın fəaliyyəti nəticəsində biosferdə toplanan bioloji mənşəli maddə
biogen maddəni təşkil edir.
Biogen maddə biotanın müxtəlif destruksiya,
mineralizasiya dərəcəsində olan qalıqlardır.
Biosferin tərkibində canlı aləmin bu və ya digər dərəcədə təsirinə məruz
qalmış dağ və dağ çöküntü süxurları
qeyri-üzvi maddəni təşkil edir.
Biosferin canlı aləmlə zəngin olan daha fəal hissəsi ekosfer (ekoloji sfera)
adlanır. Ekosferdə təqribən 1 mln. heyvan növü və 340 minə qədər bitki növü
yayılmışdır. Bitki və heyvan növünün 93%-ə qədəri quruda məskunlaşmışdır.
Ekosferin biokütləsi milyon
illər ərzində sabit qalaraq, 2,5 trilyon ton
(2,5x10
12
) üzvi quru maddə təşkil edir. Ümumi biokütlənin 99,87%-i litosferin və
yalnız cüzi miqdarı – 0,13%-i Dünya okeanının payına düşür. Biosferdə əsas bio-
kütlə yaradan bitkilərdir, quruda onların payına 99,2%, okeanda isə 6,3% düşür.
Arası kəsilmədən davam edən iki təbii
proses - üzvi maddələrin sintezi və
parçalanması geoloji dövr kəsimində biosferin dayanıqlığını təmin edir. Üzvi
maddənin sintezi (fotosintez) və parçalanmasında (destruksiya) müxtəlif canlı
orqanizmlər iştirak edir. Canlı növlər və onların məcmusu biosferin təkamül
inkişafı nəticəsində seçilərək «ixtisaslaşmışdır». «İxtisaslaşmış» məcmular tərə-
findən yaradılmış təbii ətraf mühitin abiotik amilləri müasir biosferi təşkil edir.
1.2.2.
Noosfer
İnsan cəmiyyətinin özü və onun təsərrüfat fəaliyyəti də biosferə daxildir.
Yer kürəsində həyatın - biosferin yaranma tarixi 6 era və 17 dövrü əhatə etməklə
yaşı 3,5 mlrd. ili əhatə edir. Yaşadığımız dövr Kaynazoy erasının Antropogen
dövrü olub, insanın adı ilə bağlıdır (Antropos-insan). Antropogen dövr (1,5 mln.
il) insanın ətraf mühiti dəyişdirən güclü qüvvəyə çevrilməsi ilə səciyyələnir.
Qeyri-üzvi maddə
Biogen maddə
Biota
Biosfer
Flora
Fauna
Qismən
parçalanmış
üzvi maddə
Tam
parçalanmış
(destruksiya
olmuş) üzvi
maddə
Dağ
süxurları
Çöküntü
süxurları