Vii. Uluslararasi


VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ



Yüklə 3,89 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə22/159
tarix06.05.2018
ölçüsü3,89 Mb.
#42938
1   ...   18   19   20   21   22   23   24   25   ...   159

 

VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ 

42 


 

Türk  devletçiliyine  yansıyan  diger  inanç  kaplumbağa  kültüdür.  Kaplumbağa 

Türk  halklarının  bildiğimiz  en  eski  yazılı  edebi  yazılarından  olan  Göktürk 

kitabelerinden  Kül  Tigin  yazıtının  temel  taşını  oluşturmaktadır

24

.  Hem  Kül  Tigin`e, 



hem de eşine iki kaplumbağa üzerinde anıt dikilmiştir. Görüldüğü gibi Göktürkler`in 

hakimiyeti  döneminde  bu  hayvana  oldukça  önem  verilmiştir.  Bu  hayvana  inancın 

Tengricilikle  bağlı  olmasını  hakkında  A.A.Aslan`ın  Uno  Halmberg`ten  aktardığı 

aşağıdaki  efsane  ilginçtir  ve  bizce,  Türk  halklarında  kaplumbağa  inancının  geniş 

yer  tutmasının  kanıtı  olabilir.  Öyle  ki,  Türkistan  Türkleri`ne  ait  bir  efsaneye  göre, 

dünyanın  başlangıcında  her  taraf  su  olmuş  ve  suda  sadece  kaplumbağa 

yaşıyormuş. Gök Tanrı bu kaplumbağayı sırtı üste çevirmiş ve dünyayı onun karnı 

üzerine koyarak, her kıtayı ise onun ayakları üzerine yerleştirmiştir 

25

 

Kaplumbağa  eski  dönemlerde,  hem  de  sembolik  bir  anlam  taşımıştır.  Onun 



dört ayağının birbirini izleyişi dört sezonun ahenkli bir şekilde birbirini takip edişine 

benzetiliyor

26

.  Azerbaycan`da  kaplumbağa  ile  ilgili  çeşitli  inançlar  da  mevcuttur. 



Doğrusu,  üzerlik  ve  göz  boncuğu  gezdirilmesi  kadar  önemli  olmasa  da,  halk 

arasında  özellikle  de,  yaşlı  neslin  temsilcileri  arasında  kaplumbağanın  göz 

değmesini savma gibi bir özelliği olduğuna inanılmıştır. Kazak ilinin Kazakbeyli ve 

Eskipara  köylerinde  uykuda  ürken  bebeğin  giysisine  dağdağandan  (sert  bir  ağac 

türü)  yapıılmış  nazar  boncuğu  ile  kaplumbağa  kemiğini  gök,  ya  da  siyah  kumaşa 

sarıp  dikerdiler

27

.  Aynı  gelenek  Türkiye'de  de  mevcuttur.  Amasya  bölgesinde 



araştırmalar  sırasında  üzerliklerden  yapılmış  nazarlıklarda  kaplumbağa  kabuğu 

(çanağı) tespit edilmiştir. Dr. A. A. Aslan Sürmeli Çukuru`nda (Doğu Anadolu`da - 

N.S.)  kaplumbağaya  tosbağa  denildiğini  ve  onu  öldürmenin  günah  sayıldığını 

belirtmiştir

28

.  Genel  olarak,  Türkler  arasında  kaplumbağanın  kabuğu  muska  gibi 



kullanılmıştır.  Fakat  sol  gözü  Güneş`i,  sağ  gözü  Ay`ı  temsil  eden  tüm  kabuklu 

hayvanların  reisi  sayılan  kaplumbağa  kışın  hareketsiz  kaldığı  ve  ilkbaharda 

kabuğunu  değişerek  kabuğundan  dışarı  çıktığı  için  uzun  bir  ömre  sahip  olmuş, 

bundan dolayı uzun ömürlülüğün ve sabrın sembolü sayılmıştır

29



Türk  devletçiliyinde  önemli  yere  sahib  olan    kaplumbağaya  Azerbeycanın 



halıları  üzerinde  rastliyoruz.  Önemlisi  bu  halılar  esasen  Karabağ  bölgesinde 

dokunmuş ve üzerinde İslami yasalara bakmayarak stilize olunmadan kaplumbağa 

tasvirleri yaşamaya devam etmiştir.  

Karabağ  halıcılık  mektebinin  Cebrayıl 

yarımqrupuna  dahil  olan  “Behmenli”  halısı  üzerinde  kaplumbağa  tasvirini  göre 

biliriz. Tanınmış halıcı-ressam L.Kerimov 1932 yılında bu halının dokunduğu Büyük 

Behmenli köyünde olarken oradakı yaşlı halı ustaları ilə sohbet zamanı bazılarının 

bu  tasvirleri  “heykel”,  “manqal”,  bazılarının  ise  “tosbağa”  olduğunu  söylediklerini 

belirtmişler

30

.  Azerbaycan  halılarında  diğer  hayvanalara  oranla  bu  hayvanın 



tasvirine  az  rastlıyoruz.  L.Kərimov  “Azerbaycan  Halçası”  isimli  kitabında  halılar 

üzerinde  tosbağa,  kurbağa  harçeng  gibi  hayvanların  tasvirlerinin  dokunduğunu 

yazmıştır

31

.  Lakin  üretim  yerdeyişmesi  sonucundə  bu  tasvir  Bakü  halılarında  da 



                                                

24

 Kalafat Y., İslamiyet ve Türk Halk İnançları. Berikan Yayınevi, Ankara 2009, 2. bs., s. 58. 



25

 Kalafat, a.g.e., Ankara 2009. s. 58. 

26

 Çoruhlu Yaşar, Türk Mitolojisinin Ana Hatları, Kabalcı Yayınevi, İstanbul 2000, s. 149. 



27

 Qeybullayev Qiyasəddin, Azerbaycanlılarda Aile ve Nikah, c. II, Elm, Bakı 1994, s. 394. 

28

 Kalafat, a.g.e., Ankara 2009. s. 58. 



29

 Çoruhlu, a.g.e., s.149. 

30

 Kerimov Latif Azerbaijanskiy kover, Baku 1983. S.227 



31

 Kərimov Lətif, Azərbaycan xəlçəsi, Bakı 1961. Tablo 17-4,5,6,7. 




 

VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ 

43 


 

dokunmaya  başlamıştır.  Şöyle  ki,  yazar  çanaklı  bağa  təsvirinin  nadiren  Bakı 

halılarında da dokunduğunu yazıyor. 

          Eski  türk  dininden  devletçiliyine ve  halk  sanatlarına  yansıyan  diğer  inançsa 

koç  inançıtır.  Koçun  Türk  halklarının  dini  dünya  görüşünde  özel  bir  konumu 

olmuştur.  Birçok  atasözleri  ve  deyimlerde  koçun  hüneri  ifade  edilmiştir.  Bunlara 

örnek  olarak,  Tekede  koç  hüneri  olmaz,  Koç  savaşına  koç  durur  gibi  atasözlerini 

gösterebiliriz

32

.  Azerbaycan`da  yiğit,  hünerli  kişiler  için  kullanılan  koçu  deyimi  de 



işte koçun yiğitliği ile ilgili şekillenmiştir. Tesadüfi deyil ki, halk kendi kahramanına 

koç  Köroğlu  adını vermiştir.    Koç  hem  de  totem  olarak  kullanılmıştır.  Günümüzün 

Şamanist  inanca  sahip  toplumlardan  biri  olan  Beltirler  gök  için  düzenledikleri 

törende beyaz koyun veya oğlak kurban ediyorlar. Beyaz renkte olmayan koyun ve 

keçi  ise  Yer  Tanrısı`nın  hayvanı  sayıldığından,  özellikle,  yas  törenlerinde  Yer 

Tanrısı`na kurban edilirdi

33

. Burdan şu sonuca varabiliriz ki, beyaz renkli koyun ve 



keçi  göğü  sembolize  etmiştir.  Ortaçağ  döneminde  oluşan  devletlerde  de 

Tengricilikle  ilgili  ayinler  devlet  işlerinde  gözlemlenmektedir.  1410-1468  yıllarında 

Karakoyunlu ve 1468-1501 yıllarında mevcut olmuş Akkoyunlu devletlerinin sadece 

isimlerinde  değil,  bayraklarında  da  beyaz  ve  siyah  koç  tasvirlerine  rastlıyoruz. 

Belirtmek gerekir ki, Azerbaycan`da henüz milattan önce yaygın olan koç heykelleri 

bu  devletlerin  ortaya  çıkışından  sonra  yeniden  kullanılmışdır.  Koç  heykellerinin 

kabir  abidelerinde  kullanılması  konusunda  farklı  bilimsel  görüşler  mevcuttur. 

Azerbaycan'da  -  Nahçıvan'da  eski  Kültepe,  I  Mahta,  İsmailli`de  Mollaisaklı,  Mil`de 

Karatepe  meskenlerindeki  kurganlarda  bulunan  küçük  koç-koyun  figürleri 

Tengricilikle, koç-koyun kemikleri Kurban merasimi ile bağlıysa, kurganların üzerine 

konmuş koç heykelleri ise ölenin ruhunun öteki dünyada Tanrı katına gitmesi inancı 

ile  ilgilidir

34

.  1834  yılında  Azerbaycan'da  olmuş  Fransız  gezgini  Dyubua  de 



Monpere  Karabağ'da  birçok  hayvan  heykelleri  gördüğünü  ve  yerel  halkın  onlara 

özel  saygı  beslediğini  kaydetmişti

35

.  Rus  bilim  adamı  V.M.Sısoyev  1926-1927 



yılları  arasında  Azerbaycan'ın  Ordubad,  Naxçıvan,  Gorus,  Kara  Kilise  (Sisyan) ve 

Laçın  bölgelerinde  yaptığı  gözlemlere  dayanarak  yazıyordu  ki,  yerel  aşiretler 

(Türkler)  burada  rastlanan  koç  heykellerini  kutsal  sayarak  onlara  tapıyorlar

36



Genellikle, koç heykelleri çeşitli nedenlerle yapılmıştır. Doğu Anadolu bölgesindeki 

mezarlıklarda koç-koyun heykellerinin yayıldığını kaydeden Y.Kalafat, bu tür balbal 

heykellerin  öbür  dünyada  ölünün  ruhuna  hizmet  edeceğine  olan  inançla  ilişkili 

bulunduğunu  bildiriyor

37

.  R.Efendiyev,  gençlik  ve  şecaat  yansıtan  mezar  taşları 



üzerinde  kılıç,  kalkan,  at,  koç  ve  kartal  kuşu  resimlerine  rastladıklarını 

kaydetmiştir

38

. On iki Hayvanlı Türk takviminin sembollerinden biri de koç sembolü 



olmuştur. 

  Koç  tasvirleri  Türk  halklarının  sanatkarlığının  tüm  sahelerine  yansımıştır. 

Zamanla  koç  buynuzu  tasvirleri  stilize  olunaraq  çeşitli  biçimlerde  kullanılmaya 

                                                

32

Abdulova    Gülzadə,    Atalar  Sözleri  ve  Xalq  Meselleri  Etnoqrafik  Duyum-Yozum 



Kontekstinde, Bakü 2012, s. 99. 

33

 Çoruhlu, a.g.e., s. 150. 



34

Ağasıoğlu F., Daşbaba, Bakı, 2013, s. 30. 

35

Efendi Rasim, Efendi T., “Tarix, folklor ve mifologiya menbeyi”, Azerbaycan xalçaları, c. III / 



sy. 6, (2013), ss. 125-129, s. 71. 

36

İsmayılov Faiq, Laçın: Heqiqetler, mülahizeler, deyerler, Nurlar Neşriyatı, Bakı 2012, s. 95. 



37

Kalafat Y., Doğu Anadoluda Eski Türk İnancının İzleri, s. 104-105. 

38

Efendi R., Azerbaycan Dekorativ-Tetbiqi Senetleri (Orta Esrler), İşıq, Bakı 1976, s. 67. 




Yüklə 3,89 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   18   19   20   21   22   23   24   25   ...   159




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə