25
C
ə
dv
ə
l №1. 1
Beyn
ə
lxalq maliyy
ə
ax
ı
nlar
ı
(Mlrd. AB
Ş
dollar
ı
)
Ölkə
1980 1985
1986
1987
1988
1989
1990
1991
1992
Böyük
Britaniya
366,1 648,9 830,1 642,6 766,6 689,0 1016,6
ABŞ
9, 3
36, 4
71, 7
86, 1
85, 3 104,3 92, 1
98, 8
109, 3
Yaponiya
62, 8 163,7 147,3 128,5 156,7 120,7
92, 9
72, 2
Almaniya
7, 5
33, 9
45, 6
55, 2
60, 7
67, 3
61, 1
59, 2
90, 8
İtaliya
1, 1
4, 0
6, 9
8, 1
10, 3
17, 6
26, 6
60, 4
118, 4
Kanada
9, 6
26, 7
40, 5
58, 9
39, 1
54, 5
64, 1
81, 4
111, 2
Beynəlxalq kapital hərəkətinin iqtisadi nəticələri: xarici kapital onu qəbul edən ölkədə kapital
yığımı və istehsal güclərinə bilavasitə təsir edir. Kapital yığımı problemi inkişaf etməkdə olan ölkələr
üçün xüsusən böyük əhəmiyyət daşıyır. Xarici kapital qoyulduğu ölkədə həm fəaliyyətə başlarkən
gətirdiyi kapital ilə, həm də mənfəətdən yığıma ayırmalarla istehsal güclərini artırır. Xarici kapital özü
ilə birlikdə texnologiya və müasir idarəçilik təcrübəsini də gətirir, elmi-tədqiqat işlərini təşkil edir, yerli
kadrların hazırlanmasına yardım edir.
Xarici kapitalın gətirdiyi valyuta, idxal olunan malların istehsalını daxildə təşkil etməsi (idxalın
əvəz olunması) və ixracat potensialının artırılması üzrə gördüyü işlər onu qəbul edən ölkənin ödəniş
balansı müvazinətinin nizamlanması üçün böyük əhəmiyyətə malikdir. Lakin sonralar əldə olunan
mənfəətin bir hissəsinin xaricə köçürülməsi ödəniş balansı müvazinətinə mənfi təsir edir. Ona görə də
kapitalı qəbul edən ölkələr çox vaxt mənfəətin xaricə köçürülməsini məhdudlaşdırırlar.
İnkişaf etməkdə olan ölkələr xarici kapital üzrə yeritdikləri siyasətdə bu kapitalların ixracat yönlü
istehsala qoyulmasını geniş təşviq edirlər. Çünki TMŞ-nin xarici bazarlarda bütün dünya miqyasında
böyük şəbəkə və təcrübələri vardır.
Xarici kapital iqtisadiyyata dinamik xarakter verir və daxili rəqabəti artırır. Əgər ölkə daxilində
hər hansı bir sahədə inhisar varsa, xarici kapitalın daxil olması onu aradan qaldırır, istehsalın
artmasına və qiymətlərin aşağı düşməsinə səbəb olur.
Xarici kapital sahəsində dünya dövlətləri müxtəlif siyasət yeridirlər. Onların əksəriyyəti liberal
siyasət yeritdiyi halda, bəziləri onların fəaliyyətini məhdudlaşdırmağa çalışırlar. Bu məhdudiyyətlər
kapitalın qoyulma sahəsi (məsələn, dağ-mədən sənayesi, bank işi, qəzet buraxılması, sərinləşdirici
içkilər istehsalında xarici kapital bəzən məhdudlaşdırılır və ya qadağan edilir), gətirilən texnologiyanın
növü, xarici kapitalın yerli iştiraklarda payı, mənfəəti köçürmə payı, fəaliyyət kimi tələblər aiddir.
Bir çox iqtisadçılar birbaşa xarici kapital qoyan TMŞ-nin yaratdıqları müəssisələrin idarə
olunmasını öz əllərində saxladıqları üçün ehtiyat edirlər ki, onlar aparıcı iqtisadi sahələri ələ keçirərək
bütün iqtisadiyyatı öz nəzarəti altına ala bilərlər. Bunun nəticəsində isə ölkə müstəqil maliyyə, kredit və
xarici ticarət siyasəti yeridə bilmək imkanını itirər, siyasi təşkilatlar da xaricilərin təsiri altına düşə
bilər.
Rusiyanın iqtisadçı alimləri A. Libman və B. Xeyfets [327, 2008, №1, s. 150] kapital və
maliyyənin hərəkətində ümumi məkan anlayışından istifadə edirlər. Onların fikrinə görə kapital
hərəkətində ümumi məkan dedikdə beynəlxalq miqyasda ölkələrin hüquqi və fiziki şəxslərinin mobil
kapitallarının sərhədlərdən keçirilməsi zamanı qarşıya çıxan maneələrin aradan qaldırılması üçün
eyniləşdirilmiş qaydalar sistemi nəzərdə tutulur. Belə qaydalar beynəlxalq regional iqtisadi birliklər
tərəfindən müəyyən edilir. İnvestisiya fəaliyyətində ən çox yayılmış məhdudiyyətlər öz
ifadəsini konkret
olaraq aşağıdakılarda tapır:
1.
xaricdə qız şirkətlərinin yaradılması və yaxud şirkətin xaricdə pay sənədlərinin (səhmlərin)
satın alınması qaydası. Ümumi mühit bu sahədə məhdudiyyətlərin aradan qaldırılmasını tələb edir;
2.
investisiyaların icazəli xarakteri kapital hərəkətinin ümumi mühiti tələb edir ki, inteqrasiya
birliyinin digər ölkələrinin şirkətlərinin investisiya qərarlarını məhdudlaşdıra bilməz. (məsələn, milli
təhlükəsizlik məsələləri ilə əlaqədar və s. );
3.
xarici investorlar üçün ölkəyə gəlmək məsələsində məhdudiyyət qoyulmamalıdır;
4.
milliləşdirilmə təhlükəsinə qarşı zəmanət olmalıdır;
5.
mənfəətin transferinə məhdudiyyət qoyulması problemi;
6.
xarici şirkətin idarə olunmasında yerli kadrların iştirakına
qoyulan tələblər və s;