24
-
cinayətkarlıq yolları ilə əldə edilmiş qeyri-leqal pulların böyük miqdarda mövcud olması [191,
s. 50-51].
Qlobal bazarların yeni subyektləri TMŞ və TMB-lardır. Dünya iqtisadiyyatının, o
cümlədən,
dünya maliyyə bazarlarının qloballaşmasında və müasir dövrdə fəaliyyətində onlar aparıcı rol
oynayırlar. Nəhəng TMŞ-lərin dövriyyəsi bir çox ölklərin MMM-undan, TMB-ların aktivləri isə dövlət
büdcələrindən qat-qat çoxdur. Onların valyuta ehtiyatları dünyadakı bütün Mərkəzi bankların ehtiyat-
larından bir neçə dəfə çoxdur. [191, s. 52].
Transmilli şirkətlər (TMŞ) və Transmilli Banklar (TMB) dünya bazarlarında rəqib
durumundadırlar və onların maraqları bir-birindən kəskin sürətdə fərqlənir. Bu maraqlar onların
fəaliyyət profilindən, ölkəyə daxil olma yollarından, mənşə ölkəsindən və sairdən asılıdır.
Şübhəsizdir ki, TMŞ və TMB nəhəng maliyyə ehtiyatlarına malikdirlər və ona görə də onlarla
hesablaşmayan ayrı-ayrı ölkələrin hakim dairələrini «cəzalandıra» və ya «təşviq edə» bilirlər. Bu zaman
onlarla vahid iqtisadi məkana daxil olmayan və güclü iqtisadi, elmi-texniki potensiala malik olmayan
ölkələr daha çox «cəzalandırılırlar». Lakin bir çox ölkələrin təcrübəsi göstərir ki, (Məsələn,
Argentinanın) ölkənin iqtisadi inkişaf tələblərinə cavab verməyən təklif və tövsiyələrin qəbul edilməsi
ölkədə ciddi çətinliklər yaradır, bəzən isə böhranla nəticələnir.
Lakin məlum olduğu kimi, müstəqil dövlətlər TMŞ və TMB-ın fəaliyyətinin ölkə daxilində
hüququ tənzimlənməsi imkanına malikdirlər. Beləliklə, beynəlxalq kapital və maliyyə hərəkətində
qloballaşma prosesində baş verən kəmiyyət və keyfiyyət dəyişmələri təsərrüfat və maliyyə həyatında
yeni reallıqların yaranmasına səbəb olmuşdur. Həmin reallıqların nəzərə alınması transformasiya
mərhələsində olan ölkələr, o cümlədən, Azərbaycan üçün olduqca vacibdir.
Dünya təsərrüfatı sisteminin beynəlmiləl xarakteri artdıqca beynəlxalq kapitalın hərəkəti də
sürətlənir. Azad rəqabət dövründə ölkələr arasında mal hərəkəti ənənəvi olduğu halda, XIX əsrin
sonları və XX əsrdə kapital hərəkəti beynəlxalq əlaqələrin daha tipik cəhətinə çevrilmişdir. 1914-cü
ildən ikinci dünya müharibəsinin sonlarına qədər xarici kapital qoyuluşları təxminən 1/3 qədər
artmışdır. İkinci dünya müharibəsindən sonra xarici kapital qoyuluşları hər on ildə, birbaşa in-
vestisiyalar isə hər 6-7 ildə iki dəfə artmışdır. Yalnız 1945-1985-ci illərdə sənaye ölkələrinin kapital
ixracı 40 dəfədən çox artmışdır. 1983-1989-cu illərdə isə BVF-nə üzv olan ölkələrdə bütün formalarda
kapital ixracı 3, 5 dəfədən çox artmışdır (299 mlrd. dollardan 1103 mlrd. dollara yüksəlmişdir). İqtisadi
Əməkdaşlıq və İnkişaf Təşkilatının (İƏİT) məlumatlarına görə 1983-cü ildən sonra birbaşa xarici
investisiyaların orta illik artım sürəti 34% olmuş və bu da dünya ticarətinin artım sürətindən 5 dəfə
yüksək olmuşdur. Xaricdə külli miqdarda əcnəbi kapitalı fəaliyyət göstərir. BMT-nin məlumatına görə
xaricdə toplanmış yalnız birbaşa investisiyalar 1993-cü ildə 2,0 trilliyon dollar təşkil etmişdir. 1992-ci
ildə xarici kapital iştirak edən müəssisələrdə 5,5 trilliyon dollarlıq məhsul və xidmət istehsal edilmişdir.
Sonrakı illərdə kapital ixracının artım sürəti həm məcmuu milli məhsulun, həm də mal ixracının
artımından çox yüksək olmuşdur. Yalnız 1990-2000-ci illər ərzində qlobal valyuta bazarlarında
gündəlik əməliyyatlar 2 dəfə, istiqraz bazarlarında 5 dəfə, səhm bazarlarında isə 20 dəfə artmışdır. [191,
s. 49]. Beynəlxalq kapital hərəkəti dünya təsərrüfat əlaqələrinin mühüm amilinə çevrilmişdir. Xarici
investisiyaların artması və borc kapitalının beynəlmiləlləşməsi nəticəsində dövlətlərarası kredit
təşkilatları sistemi yaradılmış, nəhəng beynəlxalq pul bazarı formalaşmışdır. (bax: cədvəl №1. 1)
Kapitalın və maliyyənin beynəlxalq hərəkəti, hər şeydən əvvəl ölkələr arasında istehsal
xərclərinin, xüsusən əmək haqqının səviyyəsində mövcud olan fərqlə əlaqədardır. Məsələn, ikinci dünya
müharibəsindən sonra əmək tutumlu istehsal kütləvi sürətdə sənaye ölkələrindən əmək haqqı çox aşağı
(bəzən on dəfə) səviyyədə olan inkişaf etməkdə olan ölkələrə köçürülməyə başlamışdır. Kapital hərəkə-
tini şərtləndirən ən mühüm amillərdən biri ölkələr arasında təbii sərvətlərin qeyri-bərabər bölgüsüdür.
Transmilli şirkətlər yüksək mənfəət əldə etmək üçün ucuz xammal mənbələrini ələ keçirməyə çalışırlar.
Kapital və maliyyə hərəkəti ənənəvi olaraq mal hərəkətinə də yol açır və bazarların təmin olunmasına
şərait yaradır.