Ün ey m im arlı
Yüklə 1,2 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- TARİHÎ ÇEVRE KORUMA VE RESTORASYON
- NOTLAR 1.
- MİMARLIK
TARİHÎ ÇEVRE KORUMA VE RESTORASYON uyumlu biçimde yenilesek çok mu zor olur veya çok mu zarar ederiz? Neden onları onarıp canlandırarak yeni amaçlarına hizmet eder hale getirmeyelim ki? Neden? Bakın Adana’da zamanla bu bilinç oluşmaya başladı diyebiliriz. 1996/7 yılında ÇÜ Mimarlık Bölümü’nden bir ekiple birlikte tamamladığı- mız ama zamanın belediye başkanları tarafın- dan hiç kullanılmadan rafa kaldırılan Tepebağ Koruma Amaçlı İmar Planı son yıllarda raftan indirildi ve yeniden güncelleştirilmeye çalışıl- dı. Büyükşehir belediyesinin girişimleri ile Büyük- saat civarındaki tarihî doku ile caddenin çevresi elden geçirilmektedir. Ayrıca bazı eski Adana evleri ve konakları restore edilerek Sinema Mü- zesi, Edebiyat Müzesi haline getirildi ve kullanı- ma açılmıştır. sosyal merkezler olarak korunmuş ve/veya kamu ve şahıslara ait olmakla birlikte aynı za- manda içerisinde modern yaşantı sürdürülen binalar ve yaşam alanları var ki, neden aynısı bizde olmasın? Bakın bu işleri biraz da hastalanan bir insana benzetebiliriz. Hastalanan kim olursa olsun onu ölmeye bırakmıyor, tersine hemen hastaneye kaldırıp tedavisini yaparak hayata döndürmeye çalışıyoruz ve bu çok doğal bir hareket olarak geliyor bize değil mi? Neden aynı şeyleri “canımızın yongası malımız” olan binalara uygulamıyoruz da hemen yıka- lım yenisini yapalım (yani öldürelim) diye uğ- raşıyoruz? Bunu da sorgulamak gerek, bence. Halbuki onları da bir elden geçirerek bazı bö- lümlerini aslına uygun onarsak, bazılarını da önceden kullanılmış her şeyi ve de hikâyelerini bilmemiz gereklidir. Dolayısı ile de soruların ce- vapları “Evet”tir. Bilinmeleri önemli ve şarttır. Hem “Geçmişini bilmeyenin geleceği olamaz” diye bir atasözümüz de var iken. İşte bu gereksinimlerden yola çıkarak bilinme- yen ve bilinen geçmişimize ait değerlerin sap- tanması ve korunması ile günümüz koşulları ile düzenlenerek geleceğe taşınmasını amaçlayan çalışmalar bir düzen altına alınmaya çalışılmıştır. Peki, bir yandan eskiden kalan değerlerimizi korurken diğer yandan çağdaş yaşamın gerek- tirdiği biçimlerde yaşamı sürdürmek olası mıdır dersek yanıtı ne olur? Yine Evet’tir. Üstelik Avrupa’nın hemen her tarafında o kadar fazla sayıda kamuya mal edilerek müze veya Resim 2. Lizbon Sokakları / Portekiz (Kişisel Arşiv). Resim 4. Adana Sinema Müzesi (Arşiv). Resim 5. Adana Edebiyat Müzesi (Arşiv). Resim 3. Porto Sokakları / Portekiz (Kişisel Arşiv). 58 | GÜNEYMİMARLIK | EYLÜL2013 | SAYI 13 Yazının başındaki Truva kazıları İlk olarak 1871’de Heinrich Schliemann, tarafından başlatılmış ve orada bulunan Zeus Sunağı’nın tamamı sökü- lerek Berlin’de inşa edilen Bergama Müzesi’ne taşınmıştır. Bugün orası kocaman bir boşluktur. Konuyu merak eden okuyucuların www.smb. museum internet sitesinden Bergama Müzesi- nin videosunu açarak bir yıl içinde 250.000 ki- şinin adam başı 14 euro bilet bedeli ödeyerek ziyaret ettiği ve ülkemizden taş taş taşınarak bir bina içerine yeniden kurulmuş olan Zeus Al- tarı (sunağı) ile yaklaşık üç katlı bir bina kadar yüksek Milet Kapısı’nın tamamını seyretmesini dilerim. Peşin söyleyeyim kıskanmak yok! Son Söz: Unutmayalım ki eğer biz korumaz ve kullanmazsak tarih yine tekerrür edecek ve mutlaka başkaları koruyacak ancak bundan olu- şacak tüm faydaları da kendisine ayıracaktır.
www.kulturvarliklari.gov.tr/TR,44431/truva-antik-kenti-canakkale www.arkeolojihaber.net/2013/08/10 www.smb.museum Adana’nın kurtuluş tarihinde önemli bir yeri olan Şeyh Cemil Nardalı Konağı restore edilerek çevresi için Kültür Merkezi olarak kullanılacak konuma getirildi. Buna Atatürk Evi sırasındaki konaklardan iki tanesinin daha Bosna Oteli ve TURSAB Merkezi olarak düzenlenerek kullanıma açılmış olması gibi özel sektörce yapılan olumlu katkıları da eklersek kentimizde hareket başla- dı artık diyebiliriz. Öyleyse bereket de yakında gelecektir! Adana için belki bu konuda umutlu ve önemli bir diğer haber de kent içerisinde yakın dönem tarihî sanayi yapılarımızdan olan Millî Mensucat Fabrikası sahasının nihayet SSK’nın isteği üzeri- ne yıkılarak AVM yapılması yerine “Arkeoloji ve Etnografya ile Sanayi ve Tarım Müzesi” komp- leksi olarak tasarlanıyor olmasıdır. 2 İçerisinde salonları, çay bahçeleri, büfeler barındıran ya- pılar bütününün düşünülüyor olması da ayrı- ca mekânlara kullanım zenginliği ve sürekliliği getirecektir. Ayrıca, onarıma alınan ve aslında eski bir kilise olan mevcut Etnografya Müzesi’nin de onarım- dan sonra kültür-sanat galerisi gibi bir sosyal bir amaçla değerlendirme durumunun da söz ko- nusu olması sevindiricidir. Ne diyelim, darısı halen boş bırakılan ancak za- mana karşı inatla direnen başta Karataş Yolun- da yer alan Cumhuriyet Un Fabrikası gibi tescil edilmiş diğer güzel tarihî mekânlarımıza olsun. İnşallah onları da -Adana Kent Müzesi olabile- cekken aman tescil edilmesin diye aceleyle iki-üç günde yıkılarak yerine “iş hanı” yapılan Erciyes Oteli gibi- yok olmaktan kurtaracak birileri bulunur! Resim 6. Cumhuriyet Un Fabrikası, 2006 (Kişisel Arşiv). Resim 7. Zeus Altarı - Bergama Müzesi /Berlin (www.smb.museum). GÜNEYMİMARLIK | EYLÜL2013 | SAYI 13 | 59 Yüklə 1,2 Mb. Dostları ilə paylaş:
|