240
G.İbrahimova
tələblərinə cavab verir. Lakin qanunların konkret işlərdə gerçəkləşdirməsi
mexanizmləri
hazırlanmamışdır. Qanunvericilikdəki müddəalara gender baxımından düzəlişlər etmək üçün
tədbirlər hazırlanmalıdır ki, cinsi bərabərlik de- yure daha hərtərəfli təsbit olunsun, kişi və
qadınlar üçün bərabər imkanlar de-fakto təmin edilsin. Qüvvədə olan qanunların
əksəriyyətinin sovet dövründə qəbul edilməsini və hazırda onların beynəlxalq hüquq
normalarına uyğunlaşdırılmasına ehtiyac duyulduğunu nəzərə alsaq, bəzi gender qeyri-
bərabərliyinin olmasının səbəbləri aydınlaşır. Bununla yanaşı qanunlarda fızioloji
xüsusiyyətləri (bir sıra hallarda yerli ənənə və xüsusiyyətləri) nəzərə alaraq qadınların
«xeyrinə» kişilərəqarşı «pozitiv diskriminasiya» hallarına rast gəlinir. Qanunların bu
maddələrində qadın və kişi arasında
bəzi fərqlər təsbit edilir, qadınlar üçün iş yerində və
ailədə xüsusi güzəştli şərtlər müəyyənləşdirilir. Məsələn, baxmayaraq ki, Konstitusıyada
hərbi mükəlləfıyyət barədə heç bir məhdudiyyət nəzərdə tutulmayıb (maddə 76: 2, 24),
əslində həkimlər istisna olmaqla, qadınlar hərbi xidmətə çağırılmırlar. Cinayət Məcəlləsində
qadınlar tərəfindən və ya onlara qarşı törədilmiş cinayətlərlə bağlı 15 maddə vardır. Bundan
əlavə, elə cinayətlər vardır ki, onlara görə ancaq kişilər cəzalandırılır, halbuki bu cinayətləri
qadınlar da törədə bilər (zorlama, nikaha daxil olmağa mane olma, poliqamiya və s.).
Qadınlara kişilərdən fərqli olaraq bir sıra ağır cəza tədbirləri (ömürlük həbs cəzası, həbs
müddətinin çəkilməsi zamanı xüsusi saxlama rejimi) tətbiq edilmir.
Bu cəza tədbirləri
qadınlar üçün ölüm hökmünün ləğvindən bir il əvvəl aradan götürülmüşdür.
Əhalinin sosial müdafıəsi sosial hüquq anlayışı ilə bilavasitə bağlıdır. Sosial hüquq
cəmiyyətin, sosial qrupun və şəxsin inkişafı üçün məqsədəuyğun sayılan, insanların həyat
fəaliyyətini təmin edən hüquqi normaların toplusudur. Sosial hüquqlara əsasən əmək
hüququ, iş yerini sərbəst seçmək hüququ, dövlətin hüdudları daxilində sərbəst yerdəyişmə və
yaşayış yerini sərbəst seçmə hüququ, ədalətli və sərfəli əmək şəraiti, işsizlikdən müdafıə
hüququ, sosial təminat və sosial sığorta hüququ, ədalətli və qənaətləndirici
haqq almaq
hüququ, bərabər əməyə görə bərabər əmək haqqı hüququ, nikaha girmək və ailə qurmaq
hüququ, ailənin, anaların, körpələrin, uşaqların, ahılların müdafıə, eləcə də müvafıq sosial və
maddi təminat hüququ, insanın və onun ailəsinin müvafıq zəruri rifah halını, sağlamlığını
saxlayan həyat səviyyəsi hüququ, istirahət və asudə vaxtı keçirmək hüququ, təhsil hüququ,
mədəni
həyatda iştirak hüququ, sosial və tibbi yardım hüququ daxildir [13]. Qadınların
sosial hüquqları ilə bağlı həyata keçirilən əmək siyasəti indiyə qədər respublikada qadınların
analıq və ailə vəzifələrinin icrası ilə əlaqədar güzəştlər, imtiyazlar və əlavə təminatların
verilməsi ilə onların əməyinin yüngülləşdirilməsi prinsipinə əsaslanır. Qanunvericilik
səviyyəsində qadınların məşğulluğu ilə bağlı ayrı-seçkiliyə yol verən norma ümumiyyətlə
mövcud deyildir. Qadınların faktiki məşğulluğunu təmin etmək üçün yüksək səviyyədə bir
sıra qərarlar qəbul edilmiş, habelə dövlət məşğulluq xidməti tərəfındən müvafıq tədbirlər
görülmüşdür. Əmək hüququ hər kəsin ayrılmaz hüququ olaraq AR Konstitusiyasının 35-ci
maddəsi ilə təmin edilir [4, 13]. 1999-cu il iyulun 1-dən
qüvvəyə minmiş Əmək
Məcəlləsinin 16-cı maddəsinə əsasən qadınlara və sosial müdafıəyə ehtiyacı olan digər
şəxslərə əmək münasibətlərində güzəştlərin, imtiyazların və əlavə təminatların müəyyən
edilməsini müvafıq hüquqi normalarla təsbit edilir.
Hamiləlik, analıq məzuniyyəti, sosial məzuniyyət, sağlamlıq və iş yerində qadınların
təhlükəsizliyini qorumaq üçün AR-nın Əmək Məcəlləsinin 79, 91, 94, 98, 112, 117, 125,
126, 127, 130, 133, 135, 140, 228, 240-245, 252 maddələrində müvafıq tədbirlər nəzərdə
tutulur [3, 63, 70, 71,74, 80, 84, 89, 90-92, 94-96, 159, 166, 168, 169, 172; 756, 146-152].
Bu qanun kifayət qədər geniş olub həyatın, təsərrüfat fəaliyyətinin demək olar ki,
bütün sahələri və dövrlərində qadınların çox müxtəlif çeşidli hüquqlarının təmin olunması və
qorunması mexanizmlərinin tam hüquqi əsasını yaradır. AR-ınn 2001-ci
ilin avqustunda
241
G.İbrahimova
qüvvəyə minmiş «Məşğulluq haqqında» [12] qanununun 6.2.1.maddəsinə görə irqindən,
milliyyətindən, dilindən, cinsindən, ailə vəziyyətindən, ictimai-sosial mənşəyindən, yaşayış
yerindən, əmlak vəziyyətindən, əqidəsindən, siyasi partiyalara, həmkarlar ittifaqlarına və
digər ictimai birliklərə mənsubiyyətindən asılı olmayaraq, bütün vətəndaşlara əmək və
məşğulluğu sərbəst seçmək hüququnun həyata keçirilməsində bərabər imkanların təmin
edilməsi məşğulluq sahəsində dövlət siyasətinin əsas istiqamətidir.
Peşə hazırlığı, ixtisasın artırılması və yenidən hazırlıq keçmə hüququ «Məşğulluq
haqqında» Qanunun 19-cu maddəsi əsasında təmin edilir və bu sahədə qadınlara qarşı heç
bir məhdudiyyət qoyulmur.
Pensiya təminatı sisteminin yenidən qurulması məqsədi ilə «Azərbaycan
Respublikasında pensiya islahatı» Konsepsiyası işlənilib hazırlanmış və Respub- lika
Prezidentinin 17 iyun 2001-ci il tarixli Sərəncamı ilə təsdiq olunmuşdur.
Bu konsepsiyaya
əsasən pensiya islahatlarının məqsədi pensiyaların yaşayış minimumunun təmin edilməsi,
pensiya məbləğlərinin ödənilən sığorta ilə əlaqəsinin yaxınlaşdırılması kimi mühüm
vəzifənin həyata keçirilməsindən ibarətdir. Respublikada pensiya qanunvericiliyində
qadınlar üçün bir sıra güzəştlər nəzərdə tutulur. «Vətəndaşların pensiya təminatı haqqında»
[14] Qanuna əsasən kişilər 62 yaşına çatdıqda və azı 25 il stajı olduqda; qadınlar 57 yaşına
çatdıqda və azı 20 il stajı olduqda pensiyaya çıxa bilər. Üç və daha çox uşağı olan və onları
səkkiz yaşınadək tərbiyə etmiş qadınlar 51 yaşına çatdıqda və azı 16 il iş stajı olduqda onlara
güzəştli pensiyaya çıxma hüququ verilir. Uşaqların sayı artdıqca qadının pensiyaya çıxmaq
üçün tələb olunan yaş həddi və iş stajı da müvafıq olaraq bir il azaldılır. 9 uşağı olan və
onları səldciz yaşınadək tərbiyə etmiş qadınlar 45 yaşı və azı 10 il iş stajı olduqda yaşa görə
pensiya almaq hüququna malikdirlər.
Anadangəlmə əlil olan, uşaqları səkkiz yaşınadək tərbiyə etmiş analar 50 yaşına
çatdıqda və azı 15 il iş stajı olduqda yaşa görə pensiya almaq hüququna malikdirlər. Bu
halda uşağın qayğısına qalmağa sərf edilmiş vaxt iş stajına daxil edilir. Əlil pensiyaçılara
təqaüd AR-nın «Vətəndaşların pensiya təminatı haqqında» Qanununda müəyyən edilmiş
qaydada təyin edilir. Qadınlar üçün güzəştlərin nəzərdə tutulduğu əlilliyə görə pensiyaların
təyin edildiyi müddət istisna olmaqla, əlilliyə görə pensiyaların müəyyən edilməsi və onların
məbləği cinsdən asılı deyildir.
«Vətəndaşların pensiya təminatı haqqında» Qanunun 35-ci
maddəsinə görə
pensiyalar həkim-əmək ekspert komissiyasının müəyyən etdiyi bütün əlillik dövrü üçün 62
yaşından yuxarı əlil kişilərə və 57 yaşından yuxarı əlil qadınlara ömürlük təyin edilir və
onlar yalnız öz ərizələrinə əsasən yenidən müayinədən keçə bilirlər. Bu norma ayrı-seçkiliyə
yol vermir, bu, pensiyaların yaş əsasında təyin edilməsinə əsaslanan mövcud şəraitlə
əlaqədardır. Qadın kişiyə nisbətən təqaüdə daha erkən çıxma hüququ vardır.
Pensiyaların qeyd olunmuş növlərindən başqa Azərbaycan Respublikasında əmək
qabiliyyəti olmayan, işləməyən vətəndaşların ayrı-ayrı kateqoriyalarına onların əmək
pensiyası almaq hüququ olmadıqda sosial pensiyalar təyin edilir. Bu pensiyaların həcmi
cinsi mənsubiyyətdən asılı deyildir. Dövlət Sosial Müdafıə Fondunun vəsaitləri hesabına
müvəqqəti işsizlik üzrə müavinətin verilməsi ilə təmin edilir.
AR-nın 28 dekabr 1999-cu il tarixli «Vəkillər və vəkillik fəaliyyəti haqqında»
Qanununun 1-ci maddəsinə əsasən, vəkillər öz fəaliyyətlərini, eləcə də vəkillər kollegiyası
üzvlərinin bərabərliyi prinsipi əsasında həyata keçirirlər. Yuxarıda deyilənlərin əsasında
demək olar ki, bizim dövlətdə qadınlar məhkə- mələrdə təmsil etdikləri şəxslərin
nümayəndəsi olan, andlı iclasçı qismində xidmət etmək hüququna malikdirlər,
eləcə də AR
məhkəmələrində hakim kimi işləyə bilərlər. Təsadüfı deyildir ki, hazırda ölkədə hakimlər
korpusunun 14%-ni qadın hüquqşünaslar təşkil edir.