T. C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı



Yüklə 2,13 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə17/38
tarix12.10.2018
ölçüsü2,13 Mb.
#73913
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   38

37 
 
 
Gidyon yalnız üç yüz  kişiyi alıkoyarak geri kalan İsrailliler'i çadırlarına 
gönderdi.”
185
 
 
Kitab-ı  Mukaddes’ten  alıntı  yaptığımız  bu  olayın  Kur’an’da  anlatılan  kıssayla 
benzerlik  gösterdiği  yerler  var.  Talut,  askerlerinden  bir  avuç  hariç  nehirden  fazla  su 
içmemelerini  istiyor.  Gidyon  da  askerlerinden  benzer  bir  şekilde  ellerini  ağızlarına 
götürerek dilleriyle su içmeleri dışında fazla içmemelerini istiyor.  
 
Bu  olayın,  Kur’an’da  anlatılan  olayla  benzemediği  yönleri  ise  şöyle 
sıralayabiliriz: 
 
a)  Kur’an’da  İsrailoğullarını  bir  nehrin  kenarında  deneyen  Talut’tur.  Kitab-ı 
Mukaddes’te İsrailliler’i deneyen Gidyon’dur.  
 
b)  Talut  askerlerini  nehirle  dener,  Gidyon  pınarla  dener.  Kur’an  nehrin  ismini 
vermez, Kitab-ı Mukaddes pınarın ismini verir. Bu “Harot Pınarı”dır.
 
Bu pınar istifade 
etiğimiz  diğer  Kitab-ı  Mukaddes  baskısında  küçük  bir  farkla  “Herod  Pınar”ı  diye 
tercüme  edilmiştir.
186
  Yani  her  hâlükârda  Gidyon’un  askerlerini  nehirle  değil,  pınarla 
denediği anlaşılıyor. 
 
c)  Kur’an’da  Talut’un  kaç  askerle  yola  çıktığı  bilinmez.  Kitab-ı  Mukaddes, 
Gidyon’la  yola  çıkanların  sayısını  verir.  Bu  sayı  otuziki  bindir.  Taberi’nin  tefsirinde 
Talut’un  seksen  bin  askerle  yola  çıktığı  yazılıdır.
187
  Bu  sayı  Kitab-ı  Mukaddes’te 
Gidyon’la yola çıkanların sayısına denk düşmüyor.   
 
d) Talut, bir avuç içenler hariç suyu içmeyenleri, Gidyon ise suyu bir köpek gibi 
yalayarak içenleri seçer. 
 
e)  Kur’an’da  Talut’un  yanında  kalanların  sayısı  belli  değildir.  Kitab-ı 
Mukaddes’te Gidyon’un yanında kalanların sayısı bellidir. Bu sayı üç yüz kişidir. Râzî 
tefsirinde  Hasan  el-Basri’nin  görüşü  olarak  Talut’un  yanında  kalanların  sayısının 
Bedir’deki  Müslümanların  sayısı kadar olduğunu aktarır.
188
  Bedir’deki  Müslümanların 
                                                           
185
 Kitab-ı Mukaddes, Hâkimler, 7/1-8.  
186
 
Bkz.
 
Kitab-ı Mukaddes, Hâkimler, 7/1, Kitab-ı Mukaddes Şirketi, Baskı: Kaplan Ofset, İstanbul 2012. 
187
 Taberî, Câmiu’l-Beyân fî Te’vili’l-Kur’an, V/339. 
188
 Râzî, a.g.e., VI/511. 


38 
 
sayısı  314  olduğuna  göre  bu  sayı,  Kitab-ı  Mukaddes’te  Gidyon’un  yanında  kalanların 
sayısıyla tefsir bağlamında örtüşmektedir. 
 
Bakara  sûresi  249.  Ayette  geçen  Calut’un  kim  olduğuna  gelince,  Kur’an’da 
Calut hakkında Bakara sûresindeki bu ayetler dışında başka bir malumat yoktur.  Yalnız 
tefsir  ve  tarih  kitapları  Calut  hakkında  ihtilaflı  olduğu  da  söylenebilecek  bazı  bilgiler 
vermektedirler. Bu bilgilere göre Calut, isim olarak Arapça değildir, Arapçaya sonradan 
girmiştir.
189
  Calut,  Mısır  ile  Filistin  arasında  yerleşmiş  bulunan  Amalika’nın  başında 
bulunan  Imlîk  oğullarından zorba bir hükümdardı.
190
  İnsanların  en  büyüğü  ve  güçlüsü 
idi.  Ordusunun  önünde  yürürdü.  Âd  neslinden  olup,  boyu  gayet  uzundu.  Demir  harp 
başlığı beş yüz batman idi. Rum ve Filistin’de bey idi.
191
 Kitab-ı Mukaddes’te Calut’a 
tekabül eden kişi Golyat’tır. Golyat’la ilgili ayrıntılı bilgiyi ileride vereceğiz. 
 
2.4. Hz. Davut’un Calut’u (Golyat’ı) Öldürmesi ve Hükümdar Olması 
 
Kur’an, Hz. Davut’tan ilk defa onun Calut’u (Golyat’ı) öldürmesi münasebetiyle 
şu şekilde bahseder:  
 
“(Talut’un  askerleri)  Calut  ve  askerleriyle  savaşa  tutuştuklarında:  Ey 
Rabbimiz!  Bize  çokça  sabır  ver,  ayaklarımızı  sabit  tut  ve  kâfirler 
topluluğuna karşı bize yardım et.” dediler. 
 
Sonunda Allah’ın izniyle onları yendiler. Davut da Calut’u öldürdü. Allah 
ona (Davut’a) hükümdarlık ve hikmet verdi, dilediği ilimlerden ona öğretti. 
Eğer Allah’ın insanlardan bir kısmını diğerleriyle savması olmasaydı elbette 
yeryüzü bozulur giderdi. Fakat Allah, bütün âlemlere karşı büyük bir kerem 
sahibidir.”
192
  
 
Talut’a  inanan  ve  sabreden  bir  avuç  mü’min  Calut  ve  askerlerine  karşı  savaşa 
tutuştuklarında  “Ey  Rabbimiz!  Bize  çokça  sabır  ver,  ayaklarımızı  sabit  tut  ve  kâfirler 
topluluğuna karşı bize yardım et.” diye Allah’a zafer için dua ettiler. Allah da kendisine 
verdikleri  sözü  tuttukları  için  onlara  yardım  etti.  Sonunda  Allah’ın  izniyle  Calut’u 
yendiler.  
                                                           
189
 İbn Atiyye, a.g.e., I/336. 
190
 Yazır, a.g.e., c. 2, s. 139; Çantay, Hasan Basri, a.g.e., c. 1, s. 70. 
191
 Taberî, Tarihu’t-Taberî, I/469. 
192
 Bakara, 2/250-251. 


39 
 
 
Talut’un  ordusunda  yer  alan  Hz.  Davut,  canını  ortaya  koyarak  düşman 
ordusunun  komutanı  olan  Calut’un  karşısına  çıkma  cesareti  gösterip  onu  öldürdü. 
Davut’un  canı  pahasına,  düşman  ordusunun  komutanı  Calut’un  karşısına  çıkıp  onu 
öldürmesi kendisinin tanınmasına ve yıldızının parlamasına yol açtı.  
 
Râzî de benzer bir ifadeyle Hz. Davut’un hükümdar olmasını yol açan durumun, 
onun  Calut’u  öldürmesi  ve  gönüllerin  ona  meyletmesi  olduğunu  söylemiştir:  “Kavim 
(İsrailoğulları), Davut’un ufacık bir işle heybetli düşmanını kahrettiğini (öldürdüğünü) 
gördüklerinde,  muhakkak  ki  onların  gönülleri  Davut’a  meyletmiştir.  Ki  bu  da  açıkça 
hükümdarlığın onun olmasını gerektirir”.
193
 
 
Hz.  Davut  Calut’u  nasıl  öldürdü?  Davut,  Calut’u  öldürdükten  sonra  Talut’la 
ilişkileri nasıl oldu? İktidar Talut’tan Davut’a nasıl geçti? Kur’an’da bu soruların cevabı 
yoktur. Bu hususlarda tefsir ve tarih kitaplarında ise oldukça ayrıntılı bilgiler vardır. Bu 
ayrıntılar,  Kitab-ı  Mukaddes’te  anlatılanlar  ile  karşılaştırıldığında  aralarında  çok  fazla 
benzerliklerin  olduğu  görülür.  Bu  benzerliklere  değinebilmemiz  için  önce  İslami 
kaynaklarda geçen bilgilere bir göz atalım. 
 
Râzî  Hz.  Davut’un  Calut’u  öldürmesini  İbn  Abbas’tan  rivayetle  şöyle  anlatır: 
Hz.  Davut  çoban  idi.  Yedi  kardeşi  de  Talut’un  ordusuna  katılmıştı.  Îş  adındaki 
kardeşinden  haber  alamayan  Davut’un  babası,  oğulları  hakkında  kendisine  haber 
getirsin  diye  oğlu  Davut’u  onların  yanına  yolladı.  Kardeşleri,  Calut’un  ordusu 
karşısında  saf  tutmuşlarken  onların  yanına  geldi.  Âd  kavminden  olan  zorba  Calut’un 
vuruşmak  için  ileri  çıktığını  ve  meydan  okuduğunu  gördü.  Hz.  Davut  bir  ara 
kardeşlerinin  yer  almadığı  safın  yan tarafına doğru  gidince o sırada askerlerini savaşa 
teşvik  eden  Talut  ile  karşılaştı.  Talut’a  “Bu  sünnetsizi  öldürecek  kimseye  ne  mükâfat 
verirsiniz?” dediğinde Talut “Ona kızımı ve malımın yarısını veririm.” dedi. Hz. Davut 
Calut’la  dövüşmek  için  ortaya  çıktı.  Yanına  aldığı  üç  taştan  birisini  sapanıyla  Calut’a 
fırlattı.  Taş  Calut’un  göğsüne  isabet  ederek  onu  delip  geçti.  Böylece  Allah,  Calut’un 
ordusunu  bozguna  uğrattı.  Bundan  dolayı  Talut,  Davut’u  kıskanarak  onu 
                                                           
193
 Râzî, a.g.e., VI/516. 


Yüklə 2,13 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   38




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə