Sistem anlayişi logiSTİk sistemin strukturu və SƏRHƏDLƏRİ logiSTİk sistemləRİn təSNİfati

.2. LOGİSTİK SİSTEMLƏRİN TƏSNİFATI

Müasir iqtisadi şəraitdə sənayecə inkişaf etmiş ölkələrin təcrübəsi sübut edir ki, mübadilə sferasında material axınlarının optimal təşkililə əlaqədar bir sıra problemlər mövcuddur. İlk növbədə belə problemlərə aşağıdakılar aid edilir:.

• 
  istehsalın həcmi, anbarlaşdırma və nəqletmə arasında optimal nisbətlərin yaradılması;
  
• 
  müxtəlif səbəblərdən istehsalda fasilələrin yaranması nəticəsində əmələ gələn itkilər hesabına firma və ya şirkətlərə dəyən iqtisadi ziyanların azaldılması;
  
• 
  xüsusi istehsal, anbarlaşdırma və nəqletmə sistemləri arasında inteqrativ əlaqələrin (kooperasiyanın) məqsədəuyğun səviyyəsinin əldə edilməsi;
  
• 
  istehsalla müqayisədə nisbi ahəngdarlığa malik olan idarəetmə xarakterli informasiya axınlarının təşkil edilməsi;
  
• 
  logistik dövrənin istənilən mərhələsində belə informasiyaların əldə olunması üçün əlverişli şəraitin yaradılması.
  

Sadalanan bu problemlərin həll edilməsi üçün logistika tətbiq prinsipləri ayrı - ayrı sahələrə nisbətən iqtisadi səmərə gətirə bilən ərazilərə və iqtisadi regionlara daha çox üstünlük verir. Başqa sözlə, bir elmi sahə kimi logistika ayrıca götürülmüş istehsal sahələrində material axınlarının optimal idarə edilməsi metodlarının axtarılıb tapıl-masından daha çox makrosəviyyədə logistik sistemlərin modelləşdirilməsi metodlarının işlənilməsinə istiqamətlənir.
Bu nöqteyi - nəzərdən logistikanın obyekti təşkilati-iqtisadi və texnoloji fəaliyyət; təşkilati-iqtisadi və nəqliyyat-texniki əməliyyatlar; istehsal-texniki; təşkilati-texniki; kommersiya-satış fəaliyyətlərini birləşdirə bilən mürəkkəb dinamik istehsal-kommersiya xarakterli kompleks sistemlər hesab olunur. Praktikada vasitəçilik missiyasını yerinə yetirən digər vasitəçilər-topdan satış ticarətinin həcmini konsiqnasiya üzrə artıran və konsiqnasiya xidmətlərinin sayına təsir göstərən distribyuterlərdən də intensiv istifadə olunur.
Bazar iqtisadiyyatı şəraitində məhsulların fiziki bölüşdürülməsi prosesində vasitəçilərin sayı artır, müxtəlif kateqoriyalı vasitəçilik fəaliyyətinin yeni forma və metodları meydana çıxır və onların material resurslarının dövriyyəsi prosesində iştirakı xaraktercə müxtəlif olur. Bütün bunlar isə heç də məhsul satışı siyasətinin, daha doğrusu mübadilə sferasının təşkili və idarə edilməsi prosesinin mürəkkəbliyini sadələşdirmir.