duyğuları tərənnüm edən şerlər çoxdur. Bəzən
şair özü mövqeyinin zahidlərdən fərqli olduğunu
xüsusi vurğulayır:
Məhəbbət ləzzətindən bixəbərdir zahidi-qafil.
Füzuli, eşq zövqün zövqi-eşqi var olandan sor.
1
Mövlana Cəlaləddin Ruminin poeziya-
sında da eşq daha çox dərəcədə ilahi eşqin ifadəsi
kimi səciyyələndirilir. Professor Yusif Rüstəmov
yazır: «Cəlaləddin Ruminin bütün yaradıcılığı
İlahi eşqi tərənnüm etmək üstündə qurulub. O,
sübut etməyə çalışırdı ki, eşq insanın vücuduna
xoş yüngüllük gətirən, onu göylərə yüksəldən
qanaddır. Eşqin qarşısında uca dağlar əriyir,
hərəkət etməyə başlayır, acı şey dadlı şeyə, kədər
səfaya, torpaq qızıla, dərd-azar sağlamlığa,
üzüntü sevincə, fəlakət uğura çevrilir. «Ölü
qəlblər dirilir, kölələr ağa olur, dəmir yumşalır,
daş əriyir»».
2
Burada biz əslində bir qədər əvvəl
İbn Sina və Nizami tərəfindən irəli sürülmüş eşq
konsepsiyasının davamını, poetik təkamülünü
görürük.
Mövlana öz eşq təliminin izahını da verir:
«Allah ona (aşiqə) səbəbsiz olaraq bu varlığı
1
Məhəmməd Füzuli. Əsərləri. I cild. B., 1958,
səh. 151.
2
Yusif Rüstəmov. Mövlana Cəlaləddin Ruminin
sufilik fəlsəfəsi. B., «Azərbaycan Universiteti» nəş-
riyyatı, 2002, səh. 122
64
vermişdir. O, comərd ər də səbəbsiz olaraq Allah
vergisini Allaha bağışlayır».
1
Lakin sual olunur
ki, Allah doğrudandamı insanlara varlığı və bu
hissi ona geri qaytarmaq üçün vermişdir? Hətta
bu belədirsə də, Allahı sevməyin yolu insanları və
təbiəti sevməkdən keçməli deyilmi? Axı, başqa
bir yaxınlaşmaya görə yerdə və göydə olan bütün
gözəlliklər Xaliqin təzahürüdür. Əlbəttə, biz bu
fikri panteist yozumunda demirik. Allahın, insan
və təbiətin fövqündə dayandığına şübhə etmirik.
Amma bu fövqəlqüdrətin insanlarda və təbiətdə
də təzahür etdiyini söyləyənlərə tam etinasız da
yanaşa bilmərik. Bu, incə bir məqamdır.
Vaxtilə böyük İbn Sina bu məsələyə ay-
dınlıq gətirməyə çalışmışdır: «Elələri də var ki,
nəfsi Allah hesab edirlər, – kafirlərin dediklə-
rindən yüksəkdə dayan, – guya o müəyyən bir
tərzdə hər şeydə o iştirak edir: bir halda – təbiət,
digər halda – zəka və üçüncü halda – nəfs. Lakin
o
bunların
birləşdirilməsindən
yüksəkdə
dayanır».
2
Gözəl deyilmişdir. Allah yeganə həqiqi
varlıq olaraq bütün yaradılmışların fövqündədir.
Lakin biz onu onun yaratdıqları vasitəsi ilə
olmasa, bəs necə dərk edərik? Ona olan sevgimiz
və pərəstişimiz də onun yaratdıqlarına heyranlıq
və sevgidən başqa necə ifadə oluna bilər? Axı,
1
Yenə orada.
2
Ибн Сина. Книга о душе. – Избранные фи-
лософские произведения. М., 1980, стр. 395.
65
Allah insanlara bütün həqiqətləri, ən böyük
həqiqət olan varlığın özünü – Allahı dərk etmək
dərəcəsində bilgi verməmişdir. Axı, ruh insan
üçün əlçatmazdır.
1
İnsana verilmiş məhdud idrak qabiliyyəti
əslində yalnız müəyyən məkan və zaman hüdud-
unda baş verən sonlu hadisələrin öyrənilməsi
üçün yetərlidir. Sonsuzluğu, əbədiyyəti məntiqlə
dərk etmək mümkün olmadığı kimi, duyğu ilə
tam ehtiva etmək də mümkün deyil. Qeyri
məyyənlik insanı bir tərəfdən, cəlb edirsə, digər
tərəfdən də qorxu ilə müşayiət olunur. Ona görə
də, qorxu qədər əsrarəngiz bir duyğu yoxdur.
İlahi eşqin komponentlərindən biri qorxu, biri də
pərəstiş duyğusudur. İnsanın məqsədi Allaha
çatmaq yox, ona səcdə etmək olmalıdır. Daha
doğrusu, Qurani-Kərimdə deyildiyi kimi, Allaha
ona səcdə edən yaxınlaşmış olur.
2
Ən böyük ideal Allahı ehtiva etmək deyil,
Allah duyğusu ilə ehtiva olunmaq, ona tapınmaq,
ona sığınmaqdır. Allahı təbiətdə və insanın
qəlbində axtaranlar da var. Əlbəttə, hər şeydə
onun nişanəsini görmək olar. Yaradılmış olan ən
azı Yaradanın iradəsinin məhsuludur. Lakin
məqsəd onu özündə tapmaq deyil, özünü onda
itirmək, dəryanın damlası olmaqla sonsuzluğa
qovuşmaqdır. Nəfs pillələri ilə qalxaraq («nəfs
1
Qurani-Kərim .İsra surəsi, 85-ci ayə.
2
Qurani-Kərim . Ələq surəsi, 19-ju ayə.
66
üzərində qələbə çalaraq») ruh aləminə qovuşmaq,
vəhy məqamına çatmaq, özünün Haqq olduğunu
deyil, Haqqa qovuşduğunu, onun bir parçasına
çevrildiyini anlamaq, duymaq – budur böyük
səadət, budur kam almaq və budur kamala
çatmaq!
Lakin Şərq təfəkkürü və poeziyası İlahi eşq
axtarışlarında da vüsal səhnəsi yaratmağa
çalışmışdır. «Haqqı bulmaq», «ənəlhəqq» iddia-
ları belə yaranmışdır. Dəryaya qovuşmuş damla
özünü dərya zənn etmişdir. Amma haqqı
bulduqdan, ideala çatdıqdan sonra həyatın mənası
qalmır. Yəqin buna görədir ki, Mənsur Həllac bu
məqama çatdığına inandıqdan sonra insanlardan
onu öldürmələrini xahiş edirmiş.
1
Qərbdə sufilik yayılmamışdır. Qərb dü-
şüncə tərzində fərdi-cismani məhəbbətin fövqünə
qalxmaq üçün ilahi eşqə ehtiyac duyul- mamışdır.
Hissiyyat həmişə intellektlə ram edildiyindən
onun reallıqdan uzaqlara uçmaq təhlükəsi
olmamışdır. Uçmaq, qanadlanmaq imkanından
məhrum olan məhəbbət cismani həyatın
atributları səviyyəsinə endirilmişdir. Buna əmin
olmaq üçün Stendalın «Məhəbbət haqqında»
2
1
М.Байат, М.Али Джамния. Халладж – пер-
вый мученик суфизма.- Суфийская проза и поэзия.
М., 1998, стр. 162.
2
Bax: Стендаль. О любви. – Собрание сочи-
нений в 15-и томах, том 4, М., 1959.
67
Dostları ilə paylaş: |