Valideynlik hissi instinktiv səviyyədə hey-
vanlara da aid olub və məqsədyönlü qayğı və
himayə ilə müşayiət olunur. Lakin balaları böyü-
dükdən sonra onların «valideynə» məhəbbəti və
ya hər hansı bir qayğısından danışmaq çətindir.
Platon burada ancaq leyləyin istisna olduğunu
xüsusi qeyd edir. Bu kontekstdə Platon
yüngülqanadlı erosla leyləyin timsalında mə-
həbbətlə qayğının müqayisəsini verir.
1
Övladın valideynə məhəbbəti də eyniyyət
məhəbbətinin bir formasıdır. Övladlıq duyğusu
hissənin tama, yaradılmışın yaradana münasi-
bətini ifadə edir. Bu mənada ilahi eşqə bənzəyir.
Şagirdin ustada, hər bir şəxsin öz həyat və amal
idealına münasibəti də bu qəbildəndir. Milli ruh,
vətən sevgisi də eyniyyət məhəbbətinin məhz bu
aspektdəki formalarıdır. Yəni insan özünü
millətin və ya Vətənin bir parçası kimi duya
bilirsə, – deməli, bu ülvi hissdən məhrum deyil.
Göründüyü kimi, məhəbbətin formaları
çoxdur. Amma ən çox hallanan və dar mənada
məhəbbət anlayışına yiyə çıxan fərdi (cinsi)
məhəbbətdir ki, o da eyniyyətdən yox, fərqdən
qidalanır. Tamamlama məhəbbəti ümumdünya
cazibəsinin də, bəşər nəslinin davam etməsinin də
əsasında durur. Və bu hiss mənəvi dünyanın
qeyri-şüuri fəzasına aiddir. Onun yaranması da,
1
Платон. Собрание сочинений в четырех
томах. Том 1. М., 1990, стр. 267.
77
uğurla sonuclanması da taleyin, qədərin işidir.
İnsan bütün potensial məhəbbət enercisini
ancaq bir səmtə yönəltsə, tənasüb pozular, ahəng
itər.
İstənilən ifrat haramdır.
İlk məhəbbət və ilahi eşq eyniyyət məhəb-
bətinə əsaslansa da, sevgini göydən yerə endirən,
potensial haldan aktual hala keçirən, onun
cismani dünyada proyeksiyası və canlı həyati
forması – şəhvət duyğusu, heyvani nəfs, erotik
məhəbbətdir. Ziqmund Freyd hətta bütün başqa
hisslərin də təməlində məhz şəhvət hissinin
dayandığını iddia edir.
1
İndi az qala bütün Qərb
dünyası bu fikirdədir. Amma bu, Avropanın
tapıntısı deyil. Həmin ideyanın daha mükəmməl
forması hələ orta əsr İslam Şərqində irəli
sürülmüşdü. Ş.Sührəvərdi yazırdı: «Bütün
hərəkətverici və dərkedici qüvvələrin daşıyıcısı
heyvani nəfsdir».
2
Lakin Şərqdə bunu da bilirdilər
ki, bu «qüdrət» heyvani nəfsin insanın iç
dünyasında, ümumi nəfsin strukturunda yüksək
məqam tutmasından deyil, əksinə, ən aşağı
pillədə qərar tutmaqla bədənə daha yaxın olma-
sından, bədənlə, cismani enerci ilə bilavasitə
1
Bax: З.Фрейд. Введение в психоанализ.
Лекции. М., 1989.
2
Ş.Sührəvərdi. İşıq heykəlləri. – Şərq fəlsəfəsi.
B., 1999, səh. 218.
78
təmas imkanından irəli gəlir.
Ehtiras ülvi hisslərlə müqayisədə aşağı
pillədə dayansa da, olduqca güclü bir hissdir.
Çünki həyatın dibindən, canlı olmağın təbiə-
tindən, genetik məzmundan çıxır. İnstinktiv sə-
ciyyə daşımaqla, əql və iradəyə birbaşa tabe
deyil. Rene Dekart yazır ki, «ehtiras iradə ilə ya-
radıla bilməz. Yaranmış ehtirasdan da sadəcə
iradi cəhdlə qurtulmaq mümkün deyil».
1
Bu – doğrudur. Amma bu, şəhvət qarşı-
sında təslim olmaq və bu qəbahətə görə özünə bə-
raət qazandırmaq üçün əsas vermir. Belə ki, R.
Dekart əslində artıq baş qaldırmış və nəzarətdən
çıxmış şəhvət duyğusundan söhbət açır. Şəxsi
iradə isə öz işini buna qədər görməli, yəni insan
özünü öz hissi qarşısında belə əlacsız vəziyyətə
salmamalıdır. Bu, bir növ içki hərisliyini xa-
tırladır. Özünə nəzarətin ən etibarlısı ayıqlıq
vaxtındakı nəzarətdir. Yəni ən əsası ilk badələr-
dən imtinadır. Əgər bunu etməsən, sərxoş
olduqdan sonra nəzarət imkanı itir və sükan alka-
qolun əlinə keçir.
Biz burada belə nasiranə mövzuya heç də
təsadüfən toxunmadıq. Belə ki, məhəbbəti bəzən
aludəçilik və hərisliklə müqayisə edirlər. Lakin
içki düşkünlüyü, pul düşkünlüyü kimi, qadın düş-
künlüyünün də məhəbbətlə heç bir əlaqəsi
1
Рене Декарт. Сочинения в двух томах. Том
1. М., 1989, стр. 501.
79
yoxdur. İstər içkiyə, istər nəşəyə, istər pula,
yaxud istərsə də şəhvət hissinə aludəçilik
müxtəlif səbəblərdən də olsa mahiyyət etibarilə
iradənin daxili nəzarəti itirməsi, beyinin duman-
lanmasıdır. Maraqlıdır ki, məhəbbəti yuxarıda
sadaladığımız kef vasitələri ilə müqayisə etməyin
əleyhinə olanlar da onun məhz dumalandarıcı
təsirini, əqlin gözünü örtməsini ön plana çəkirlər.
Eşqdən dünyaya saldım dumanlar,
Əqlin gözlərini etmişəm xumar
1
.
Məhəbbətin bu xüsusiyyəti, yuxarıda gös-
tərdiyimiz kimi, ya «ilk məhəbbət» adlan-
dırdığımız «qısa qapanma»nın, ya da sağlam
düşüncəyə tabe olmayan instinktiv duyğunun –
şəhvət hissinin təzahürləridir. Maraqlıdır ki, bu
iki kənar hal nəticə etibarı ilə eyni cür təsir
göstərir. Görkəmli rus filosofu V.Solovyov yazır:
«Yüksək insanda da Eros yaşayır, yaradır, amma
düşünmür. Deməli, burada da onun bilavasitə
predmeti – ağılçatan ideyalar yox, tam cismani
həyatdır. İki Erot arasındakı əkslik isə əslində
yalnız bu həyata əxlaqi və qeyri-əxlaqi münasibət
arasında əkslikdir».
2
V.Solovyov məhəbbətin
1
Nizami Gəncəvi. Xosrov və Şirin, səh.38.
2
Вл. Соловьев. Сочинения в двух томах,
том 2, М., 1990, стр.614.
80
Dostları ilə paylaş: |