tərkibində muxtar qurum kimi tanımış və ona beynəlxalq hüquqi
təminat vermişlər.
Beləliklə də, Naxçıvan əhalisinin inadlı müqaviməti və qardaş
Türkiyənin hərbi-siyasi, diplomatik səyləri, qətiyyətli m ö v q e y i
nəticəsində bölgənin ərazi mənsubiyyəti məsələsi A zərbaycan ü çün
əski tarix, qanun və ədalət mövqeyindən həll olundu.
Ümumiyyətlə, Naxçıvanın muxtariyyətinin elan edilməsi tarixdə
unikal hadisədir. Naxçıvanın muxtariyyəti başqa muxtar q u ru m lard an
fərqli olaraq milli yox, ərazi muxtariyyətidir və N axçıvan M u x tar
Respublikasının ərazisi Azərbayeanın əsas ərazilərindən tam təcrid
olunmuş «anklaf» ərazidir. Məhz bu fövqəladə xüsusiyyət kəsb
etməsinə görədir ki, Ulu öndər Heydər Əliyev Azərbayean istiqlal
savaşına məhz Naxçıvanda başlamış, bu mücadiləni A zərbaycana
rəhbərliyi dövründə başa çatdırılmışdır.
Son olaraq qeyd etmək vacibdir ki, Naxçıvamn m uxtariyyət
statusuna malik olması onun əbədi mövcudluğunun
m ü h ü m
təminatıdır.
ƏDƏBIYYAT SIYAHISI
1. Azərbaycan qəzeti. 5 avqust, 2009-cu il.
2. «Elm»qəzeti. 5 avqust, 1999-cu il.
3. İ.M.Hacıyev. Naxçıvan-Azərbaycanın dövlətçilik tarixində /
Moskva Dövlət Universitetinin Elmi əsərləri. 2004-cü il, Ne
13, 7 s.
4. İbrahim
Ethem
Atnur.
Osmanlı
idarəçiliyindən
sovet
idarəçiliyinə qədər Naxçıvan (1918-1921). Naxçıvan, 2013, s.
250.
5. İ.Hacıyev. Ə.Amonoğlu. Tarihte və günümüzdə Naxçıvan.
Ankara, 1998, s. 51.
6. Musayev
İ.M.
Azərbaycanın
Naxçıvan
və
Zəngəzur
bölgələrində siyasi vəziyyət və xarici döalətlərin siyasəti
(1917-1921 -ci illər). Bakı, 1996.
7. S.Sadıqov. Naxçıvan Muxtar Respublikası tarixindən. Bakı.
1995, s. 51.
Q.A.Madatov. Pobeda Sovetskoy vlasti v Naxçıvani i razovanie
Naxçıvanskoy ASSR. Bakı, 1968, s. 82.
Kanıran İ s m a y ı l o v
AMEA A.A.Bakıxanov adına T a r i x
İnstitutunun aparıcı elmi i ş ç i s i
AZƏRBAYCANIN ZƏNGƏZUR VƏ VEDIBASAR
BÖLGƏLƏRININ MÜDAFIƏSINDƏ N AXÇIVANLILARIN
ROLU (1918-1920-CI ILLƏR)
Azərbaycanın qədim torpaqları - Naxçıvan, Zəngəzur
v ə
Vedibasarı təkcə coğrafı yaxınlıq deyil, həm də ümumi tarixi t a l e
birləşdirir. Tarix boyu bu bölgələrimizə ermənilər əsassız ə r a z i
iddiaları irəli sürmüş, əhalisinə qarşı saysız-hesabsız zorakılıqlar v ə
vəhşilikiər törətmişlər.
Xüsusən, XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq başda D aşnaksutyun
partiyası olmaqla erməni millətçi-şovinist dairələri bu əraziləri ə l ə
keçirmək, oradakı türk-müsəlman əhalisini məhv etmək üçün g e n i ş
təcavüzkarlıq hərəkətlərinə rəvac vermişlər. Eyni zamanda b u
bölgələrin
azərbaycanlı
əhalisi
də
öz
torpaqlarını
e r m ə n i
təeavüzündən qorumaq üçün bütün imkanlardan istifadə e d ə r ə k .
birgə mübarizə aparmışlar. Ancaq nəzərə almaq lazımdır ki, hər b i r
bölgədə təbii, siyasi, tarixi, etnik-demoqrafık şərtlərə uyğıın o l a r a q
bu mübarizə müxtəlif fonnalarda apanlmış və fərqli n ə tic ə lə r
vermişdir.
Adı çəkilən bölgələrlə müqayisədə, Naxçıvan diyarının sp c s ifık
üstünlükləri
(azərbaycanlı
əhalinin
əksəriyyət
təşkil
e tm ə s i.
dövlətçilik ənənələrinin və siyasi elitanın mövcudluğu, xaric d ö v lə tlə
həmsərhəd olması, şəhər təsərrüfatının və sənaycnin müəyyən i n k i ş a f
səviyyəsi və bütün bunların məcmusu olaraq əhalinin siyasi
mütəşəkkilliyinin yüksək olması) burada crmənilərin ciddi u ğ u r
qazanmalarına mane olmuş, sonda onların acınacaqiı məğlubiyyəti
ilə nəticələnmişdir.
Təqdim olunan məqalədə biz bir Naxçıvanla qonşu o la n
bölgələrdə
ermənilərin
təcavüzkar
hərəkətlərinin
qarşısının
alınmasında naxçıvanlıların rolu ilə bağlı məsələləri əhatə etmək
məqsədi güdürük.
Tarixi faktlar sübut edir ki, XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq
ermənilərin bu bölgələrdə törətdikləri fitnə-fəsadların qarşısınm
alınmasında Naxçıvan əhalisi mühüm rol oynamışdır. 1905-ci ildə
Naxçıvan şəhərində və ətraf məntəqələrdə müsəlmanlara qarşı həyata
keçirdikləri zorakılıqlara rəğmən ciddi məğlubiyyətlə üzləşmiş
ermənilər «Naxçıvan intiqamını almaq üçün» (M.S.Ordubadi) sayca
üstünlük
təşkil
etdikləri
bölgələrdə
(İrəvan
qubemiyasında,
Zəngəzurda)
yerli
müsəlmanlara
qarşı
ağlasığmaz
cinayətlər
törətmişlər.
1905-ci
ildə
İrəvan quberniyasının müxtəlif yerlərində -
ermənilərin
özbaşınalıqlannm
qarşısının
alınmasında
yerli
miisəlmanlann özünümüdafıə dəstələri ilə yanaşı Naxçıvandan
gəlmiş könüllülərin də mühüm xidmətləri olmuşdur. Həmin illərdə
erməni vəhşiliklərindən ən çox ziyan çəkmiş bölgələrimizdən biri də
Zəngəzur qəzası
olmuşdur.
Çar
rejiminin
yerli
hakimiyyət
orqanlannın və ayrı-ayrı məmurlarının himayədarlığından istifadə
cdən ermənilər qəzanın onlarla müsəlman kəndinə divan tııtmuş dinc
azərbaycanlı əhalini qırmışlar. Bu bölgənin müsəlman əhalisinin
təhlükəsizliyinin təmin edilməsində naxçıvanlılar, xüsusən Ordubad
camaatı böyük xidmətlər göstərmişlər.
Zəngəzurun Qafan və Oxçu dərələrinin müsəlman kəndləri crməni
zülmündən ən çox əziyyət çəkmiş məntəqələr idilər. Ermənilər bu
kəndləri ələ keçirmək üçün əvvəlcədən ciddi hazırlıq görmüş,
İrəvandan, Aleksandropoldan, Şuşadan və başqa yerlərdən buraya
böyük
sayda
hərbi
qüvvələr
toplamışdılar.
Oxcıı
dərəsi
müsəlmanlarına qarşı cəza əməliyyatlarında Ordubadın crmənilər
yaşayan Əylis, Kələki, Danakcrt, Çənnəb, Tivi və b. kəndlərinin
quldur dəstələri də yaxından iştirak etmişdilər.
1906-cı
ilin
avqustunda müsəlman kəndlərinə hücum cdən crmənilər dəqiq
olmayan məlumatlara görə 200-ə qədər dinc müsəlınanı qətlə
yctirmiş, sağ qalanlar isə canlanm qurtarmaq üçün Ordubad şəhərinə
və mahal kəndlərinə pənah gətirmişdilər.
Dostları ilə paylaş: |