Məmmədovdur. Biz keçmiş günləri yada saldıq, olub-
keçənləri xatırladıq. Əlbəttə, o mənim nəzərimdə müsbət,
xeyirxah insanlardan biridir. Mənim kitabımı oxuyan bir sıra
oxucular çox halda mətbuatda və yaxud da görüşəndə, tele-
fonla danışanda öz fikir və rəylərini mənə deyirlər. Keçən il
sanatoriyada dincələrkən Bədrəddin Ağayevlə görüşdüm.
Əslən Ağsudan olan Bədrəddin Ağayevin 83 yaşı var. Onun
belə yaşlı olmasına baxmayaraq, çox diqqətlə mənim
kitablarımı oxumuş və özünün təklif və fikirlərini mənə
söylədi. O dedi: Sahib müəllim, sizin kitablarınızda mənə
ciddi təsir edən əsas məsələlərdən biri indiki demokratik
dövlətimizin banisi olan, onun nəzəriyyəsini verən Əli bəy
Hüseynzadə, Azərbaycan tarix və fəlsəfə elmində xüsusi yeri
olan Əlövsət Quliyev, Azərbaycanda, Leninqradda (Sankt-
Peterburqda), daha sonra uzaq Şərqdə rəhbər partiya
vəzifələrində işləyən Yusif Qasımov haqqında yazdıqlarınız
mənə yaxşı təsir bağışladı və məndən xahiş etdi ki, gələcəkdə
yazacağın kitablarda Əli bəy Hüseynzadənin, Əlövsət
Quliyevin və Yusif Qasımovun ideyalarını davam etdirim,
onların həyat və fəaliyyəti haqqında olan materialları gənc
nəslə çatdırasınız.
Oxucuların diqqətinə çatdırıram ki, mənim 1965-ci ildən
bəri yazdığım bütün kitablar 10 cildlik əsərlərimdə əhatə
olunmuşdur. Əlbəttə, oxucular 10 cildlik kitabları əldə edib,
onları oxuması bir qədər çətinlik törədir. Ona görə belə qərara
gəldim ki, yazdığım o kitabların ayrı-ayrı cildlərindən bəhs
edən əsas məsələləri oxucularımın nəzərinə çatdırım.
Zəkanın gücü
373
***
Nəhayət, bu kitabın sonluğunu belə bitirib, əziz oxucu -
larıma xoş ovqat bəxş etmək istəyirəm. İnsan yaşadığı ömrün
unudulmaz günlərini daim yad edir, o xatirələrin işığında
xoşbəxt anlar yaşayır. Mənim həyatımda belə günlər, anlar
çox olub. Xüsusilə, xarici ölkələrə səfərlərim ömrümün ən
gözəl anlarıdır.
Mən bir sıra ölkələrdə olmuşam. İran dövlətinin
Tehran,Təbriz və Məşhəddən tutmuş, Qum şəhərində
keçirdiyim günlər yadımdan çıxmır. Bu haqda “Möcüzələr
ölkəsi” yazısında ətraflı söhbət açmışam.
***
1975-ci ilin 14 iyunundan 28 iyununa kimi Əlcəzairdə
keçirilən ədəbiyyat və incəsənət ongünlüyündə iştirak
etməyim yaddaqalandır. Nümayəndə heyətinin sədri mən,
müavin isə M.Qazıyev (İctimai təminat naziri işləyirdi) idi.
Dan ulduzu instrumental ansamblın rəhbəri Gülarə Əliyeva,
solistlət Əməkdar artist Elmira Rəhimova, Hüseynağa
Hadıyev və ansamblın üzvləri nümayəndə heyətinin
tərkibinə daxil idi. Yeri gəlmişkən Əlcəzair səfərində xüsusi
fəaliyyəti olan Hüseynağa Hadıyevdən danışmaq istəyirəm.
Ecazkar səsi ilə hamını heyran qoyan bu gənc haqqında un-
udulmaz təəssüratlarım var. Bu səfərdən 25 ildən artıq vaxt
keçmişdi. Şıx sanatoriyasında müalicə alırdım, birdən ra-
dioda Hüseynağa Hadıyevin ifasında fars mahnısı “Rəftəm
ki, rəftəm”i verdilər. Müalicə həkimim Təranə xanım
Sahib Sailov
374
halımın dəyişdiyini görüb soruşdu ki, Siz Hüseyağa
Hadıyevi tanıyırdınız? Dedim ki, nəinki tanıyırdım, hətta
oğlum Qadirin toyunu da o edib, onun kasetləri ən gözəl
xatirə kimi evimdə saxlanılır. Heç demə Hüseynağa Təranə
xanımın dayısı imiş.
Nümayəndə heyəti Əlcəzairə getmək üçün təyyarə ilə
Moskvaya uçdu. O vaxt Respublika Aviasiya İdarəsinin rəisi
Əliyev idi. Əliyevlə mənim ilk tanışlığım, yaxınlığım burdan
başladı. Sonralar bildim ki, onun bizimlə Moskvaya
uçuşunun səbəbi hörmət əlaməti olaraq Gülarə Əliyevanı
müşaiyət etmək imiş. Mən Gülarə Əliyevanın Azərb. KP
MK-nın birinci katibi Heydər Əliyevin yaxın qohumu
(baldızı) olduğunu da səfər ərəfəsində bildim. Səfərə
çıxmamışdan qabaq məni MK- ya çağırıb məlumatlandır -
mışdılar. Biz bir gecə Moskvada səfirliyin mehmanxanasında
qalıb səhər Əlcəzairə uçduq. Bizi çox gözəl qarşıladılar. Bizi
qarşılayanlar arasında vaxtilə Bakıda yaşamış Viktor adlı bir
şəxs də vardı. Proqramda ölkə ilə tanışlıq, müəssisələrdə
görüşlər keçirmək, ansamblın çıxışlarını təşkil etmək nəzərdə
tutulmuşdu. Biz Əlcəzairin neft rayonlarında, yeni təşkil
edilmiş aqrar- kənd təsərrüfatı müəssisələrində olduq. Kapi-
talizmi yıxıb sosializmin ilk rüşeymlərini yaradan Əlcəzairin
20 ilə yaxın gərgin mübarizədən sonra hakimiyyətə gəlmiş
rəhbəri Bumədiənin həyatı zox maraqlı idi. O, mühacirətdə
ikən daxildə gedən inqilabi mübarizəyə başçılıq etmişdi.
Sənayenin 40-45 faizi milliləşmiş, kolxoz- sovxoz tipli
təsərrüfatlar yaradılırdı. Ticarətin bütün sferalarında həm
kapitalist, həm də milliləşdirilmiş sektorlar fəaliyyət
göstərirdi. O vaxt Əlcəzairdə Kommunist Partiyası ilə
Zəkanın gücü
375
bərabər bir neçə müxalifət partiyası da fəaliyyət göstərirdi.
Əlcəzair əsasən neft ixrac edən ölkədir. Orada tikilən
neft terminallarını kapitalistlər indi bizim ölkədə də tikirlər.
İndi Sanqaçaldakı neft terminallarını mən 25 il öncə
Əlcəzairdə görmüşdüm. SSRİ- nin Əlcəzairdəki səfiri
E.Tarasovun düzəltdiyi rəsmi qəbulda hökumət nüma -
yəndələri də iştirak edirdi. Qəbul çox səmimi, mehriban
keçdi. Yanımda oturmuş Plan Komitəsinin sədri ölkəsindəki
inkişafdan fəxrlə danışırdı. Bizim gəlişimizdən az əvvəl
keçirilmiş “Qurban bayramı”nın təntənəsindən, 1 milyon 200
min ədəd qoyun kəsilməsindən, ölkəsinin dünyanın bir çox
dövlətlərinə sıxlaşdırılmış qaz satmasından iftixarla söhbət
açdı. Ziyafətin səhəri günü biz unudulmaz təəssüratlarla
vətənə qayıtdıq.
***
Daha sonra Bolqarıstanda üzümçülüyün inkişafı və
perspektivləri ilə bağlı təcrübə mübadiləsi, Macarıstana,
Rumıniyaya turist səfərləri, dünyanın ən gözəl kurortu olan
Çexoslovakiyanın Karlovı- Varıda dincəlməyim ömrümün ən
yaddaqalan günləridir. Karlovı- Varı ona görə dünya
kurortu adlanır ki, son 200 ildə dünyanın bir çox ölkələri
bu şəhərdə biri digərinə bənzəməyən binalar tikdirmişdir.
Mən orada Respublika Bəstəkarlar İttifaqının sədri Vasif
Adıgözəlov və yazıçı, kino- rejissor Həsən Seyidbəyli ilə
birgə istirahət etmişdim. Məşhur “Uzaq sahillərdə” kinosu-
nun və Mixaylo obrazının yaradıcısı Həsən Seyidbəylinin
söhbətləri çox maraqlı idi.
Sahib Sailov
376
Dostları ilə paylaş: |