MİLLİ GÖRÜŞ
17
iqtisadiyyat muzeyində hamamın necə yaranması
tarixçəsi haqqında bir otaqda qısa şəkildə məlumat
verilmişdir. Bu otağın divarında asılmış lövhədə belə
yazılmışdır: “Göte bir gün çimərkən gözü təqvimə
sataşdı və baxdı ki, daha əvvəlki son çimməsi düz
bir il əvvəl imiş”.
2. Fransadakı Versay sarayında belə tualet yox idi.
Bugünkü ayaqyolular sonradan tikilmişdir və bağçaya
atılan nəcis iyinin aradan getməsi üçün xarici ölkə
elçiləri yalnız günortadan sonra qəbul edilə bilirdi.
1951-ci ildə Almaniyada birgə işlədiyimiz
professorlarla bu mövzular haqqında söhbət edərkən
bunu demişdim: “Əgər müsəlmanlar sizdən potent
haqqı istəsələr, hər dəfə rəqəmdən istifadə etdikdə,
hər dəfə toplama, çıxma əməliyyatını həyata
keçirdikdə bir pul ödəsəniz belə hər il 10 Berlini,
Londonu, Nyu-Yorku versəniz, müsəlmanların
haqqını ödəyə bilməzsiniz. Əgər müsəlmanlar
haqlarını istəsələr, üstünüzdə paltarınız belə
qalmaz”.
C) ELMLƏRDƏ YENİ CIĞIRLARIN
AÇILMASI ÜÇÜN MÜSƏLMANÇILIĞIN
QAYNAQLARINDAN FAYDALANMAQ
LAZIMDIR.
Bir qərb alimi bu təsbiti ortaya qoyur: “Elmlərin
guşəsinin ana xətlərini müsəlmanlar çəkmişlər.
Qərblilər onların xətlərinin arasını boyamışlar”.
NƏTİCƏ:
Bu açıqladığımız həqiqətlər bu gün bəzi qərb
dairələrində elmsizlik ucbatından müsəlmançılıq
haqqında irəli sürülən düşüncə və görüşlərin nə qədər
yanlış olduğunu, insanlıq adına insanı içdən ağrıdan
bir məna daşıdığını açıq şəkildə göstərir.
Müsəlmançılığı terrorizmlə əlaqələndirmək ən
böyük cəhalətdir. İnsanlığın xoşbəxtliyi, mədəniyyətin
və elmlərin inkişafı İslam mədəniyyətindən
yararlanmaq ehtiyacındadır.
Bu həqiqəti XX əsr açıq bir şəkildə göstərmişdir.
B.IV. XXI Əsrin Əvvəlində XX Əsrdən
Alınacaq Dərslər
Yuxarıdakı A. B. bölməsində XX əsrə qısa bir
baxış keçirmişdik. Bu baxışdan belə bir nəticələri
çıxarmaq mümkündür.
XVI əsrdən sonra maddi gücün qərbin əlinə
keçməsinin ardınca qərb mədəniyyətinin əsas
xüsusiyyətlərinin təsirinə görə insanlıq heç cür
xoşbəxtliyə çata bilmədi. Və XX əsrdə olması lazım
olan mənfi aksionlarla insanlıq çox iztirab çəkdi.
Bu aksionlar və alınması lazım olan dərslər isə qısa
şəkildə bunlardır:
1. Xoşbəxtlik və Səadət üçün “Materializm Deyil,
Mənəviyyatçılıqˮ əsas götürülməlidir.
XX əsrdə diktatorlar dövrü yaşandı. Bu dövrün
insanlığa necə böyük müharibələr və faciələr gətirdiyi
açıq şəkildə göründü. Buradan alınacaq dərs budur:
– Diktatorların təzyiq və basqılarının kökündə
materializm və darvinizm fəlsəfəsi yatır. Darvinizmə
görə “güclü olanın zəif olanı yox etməsi təbiətin
bir tələbidir. Təkamül üçün ortada bir düşmənin
olması və bu düşmənlə davamlı olaraq savaşmaq
həyatın qanunudur”.
– Bu düşüncələrin necə bir fəlakət gətirdiyi göz
qabağındadır.
– Bu gün Rusiyada belə insanlar axın-axın
kilsələrə gedir.
– Buna görə də XX əsrdən alınacaq ən önəmli dərs
“Materializm Deyil, Mənəviyyatçılıq”, digər ifadə ilə
“Müharibə Deyil, Sülh” dərsidir.
2. Xoşbəxtlik və səadət üçün “Qarşıdurma deyil,
Dialoq” əsas götürülməlidir.
– Birinci Dünya Müharibəsinin hədəfi Osmanlı
İmperatorluğunu yıxmaq, parçalamaq, müsəlmanları
yox etmək idi. Qərblilər İslam ölkələrini işğal etdilər,
lakin xalqını yox edə bilmədilər.
– Dünya müharibəsindən sonra müsəlman ölkələr
təkrarən müstəqilliklərinə qovuşdular.
– Bu dəfə bu ölkələri başqa metodlarla istismar
etmək istədilər, lakin bacara bilmədilər.
– Əsrin geridə qalan son on ilindən bu günə qədər
bu dəfə İslam dini düşmən olaraq göstərilmək istənildi
və bu məqsədlə müharibələr aparıldı. Qətl-qarətlər
sərgiləndi. Lakin göründü ki, bu belə qətl-qarətləri
həyata keçirənlərə səadət və hüzur gətirmir.
– XX əsrin bu hadisələrindən alınması lazım olan
digər önəmli bir dərs “Qarşıdurma deyil, dialoq”,
– dərsidir. Səadət və sülh üçün “düşmənçilik
deyil, dialoq, səmimi əməkdaşlıq və həmrəylik,
sülh içində bir yerdə yaşayan çoxmədəniyyətli bir
dünyanın əsas götürülməsi zərurəti” dərsidir.
3. Cəmiyyətin səadəti və xoşbəxtliyi üçün “İkili
Standart Deyil, Ədalət” əsas götürülməlidir.
– Qərb XX əsrin 2-ci yarısında basqı və təzyiq
yerinə hürriyyət və insan haqlarını əsas götürəcəyini
izah etdi. Lakin bu əsrin sonunda “İnsan haqları və
azadlıqlar olsun, lakin yalnız bizim üçün olsun,
müsəlmanlar üçün olmasın!” – deməyə başladı.
– Daha çox müsəlman ölkələrə qarşı xalqı
müsəlman olduğuna görə xüsusi bir mövqe və yanaşma
tərzi ortaya qoyuldu.
– Müsəlmançılığın əsası sülh və şəfqət olduğu
halda, müsəlmançılıq, hətta terrorizmlə eyni səviyyədə
tutulmağa başladı.
– Belə ki, buna görə “mütəşəkkil cinayətkarlıq
məfhumu” ortaya atılaraq müsəlmanlar potensial
təhlükə olaraq görünməyə başladı. Onlara insan
haqları verilməsin, – deyəcək qədər irəli getdilər.
– Bəzi müsəlman ölkələrə ikili standart tətbiq
