MİLLİ GÖRÜŞ
31
– Cəfər ibn Əhməd ibn Əli əl-Munisi əl-
Qummi. Bu çox vəziyyəti bilinməyən bir şəxsdir.
Onun haqqında deyilmişdir ki, o, vəzir Sadiq ibn
Əbbaddan rəvayət edirdi.
– Mühəmməd ibn Həsən ibn Muid əs-Saiğ. Bu
şəxs çox zəifdir. Rical alimləri ittifaq ediblər ki, o,
qulatlardandır və qabili-istinad deyildir
30
.
– Müəlla ibn Xüneys. O, Kufəlidir. Əvvəl
Əsədilərin, sonra İmam Sadiqin qulu olmuşdur.
Nəcaşi özünün “Rical” kitabında Müəllanı çox zəif
şəxs adlandırmışdır. İbn Qədairi (Ğəzairi) onun
barəsində deyir: “O, əvvəl müğeyri
31
olmuşdur.
Sonra Nəfsi-Zəkiyyə adı ilə tanınan Mühəmməd
ibn Abdullah Həsəninin imamətinə dəvət etdi
ki, bu töhmətlə Davud ibn Əli onu həbs etdi və
qətlə yetirdi. Qulat onun adından çox hədislər
qondarırdı”. İbn Qədairi belə əlavə edir: “Onun
hədislərini qəbul edilməsi mümkün olan hədislər
hesab etmirəm”.
Şeyx Tusi “Qeybət” kitabında sənəd zikr
etmədən Müəlla barəsində deyir ki, o, İmam Sadiqin
xidmətçilərindən və o Həzrətin mədhinə məzhər
olmuş şəxslərdən olmuşdur. Günahsız yerə məhkum
olunmuşdur. Bu işin də tələbi budur ki, onun
ədalətinə hökm verilsin.
Beləliklə, Müəlla ibn Xüneys barəsində rical
kitablarında mövcud olan faktlara əsasən deyə
bilərik ki, o, əvvəldə müğeyri, qali və yalançı bir
şəxs olmuşdur. Buna görə də qalilər ondan çoxlu
hədislər nəql etmişlər. Sonra orta yaşlarında xalqı
Mühəmməd ibn Abdullah Həsəninin imamətinə
dəvət etməklə onları azdırmış və düzgün yoldan
yayındırmışdır. Həbs olunduğu zaman zindanda
tövbə etmiş və haqq yola qayıtmışdır. Lakin o, heç
vaxt zindandan azad olmamış və sonda çarmıxa
çəkilmişdir. Müəllanın adından nəql olunan
bütün hədislər onun azğınlıq dövründə olmuşdur.
Zindanda olduğu dövrdə ondan heç vaxt hədis nəql
olunmamışdır. Onun tövbə etdiyi qəbul olunsa da,
onun rəvayətlərinə istinad etmək olmaz.
İmam Cəfər Sadiq əleyhissəlam Müəllanın
öldürülməsindən sonra buyurmuşdur: “Mən
Müəllaya bir şey əmr etmişdim, lakin o, mənimlə
razılaşmadı və mənim əksimə getdi. Buna
görə də dəmirə məruz qaldı (yəni qandallandı
və zəncirləndi). ... Kim bizim sirrimizi faş
edərsə, silah onu dişləməmiş ölməz, yaxud da
qandallanmış halda ölər”
32
.
5. Müəlla hədisində ziddiyyətli məqamlar
gözə dəyir ki, bu da rəvayətin qondarma olduğu
fikrini qüvvətləndirir. Tarixi səhvlərin mövcud
olması buna misal ola bilər. Bu rəvayətdə bildirilir
ki, Peyğəmbərin bəsət günü
33
, Məkkənin fəthi,
Qədiri-Xum bayramı, Əmirülmömininin xilafətinin
başlanması, Nəhrəvan döyüşü və xarici Zussədyənin
öldürülməsinin hamısı novruz günündə baş
vermişdir. Halbuki Qədiri-Xum bayramı h.q. təqvimi
ilə hicrətin 10-cu ili zilhiccə ayının 18-i (h. ş. 10-cu
il esfənd 27, m. 632, 15 mart), Əli ibn Əbutalibə
ikinci dəfə xəlifə olaraq beyət edilməsi h. q. təqvimi
ilə hicrətin 35-ci ili zilhiccə ayının 13-ü (h. ş. 35-ci
il, xordad (3-cü ay) 25, m. 656, iyun 12), Məkkənin
fəthi günü h. q. təqvimi ilə hicrətin 8-ci ili ramazan
ayının 29-u (h. ş. 8-ci il, bəhmən (11-ci ay) 2, m.
630, yanvar 19), Nəhrəvan döyüşü və Zussədyənin
qətlə yetilirilməsi h. q. təqvimi ilə hicrətin 39-cu ili
səfər ayının 9-u (h. ş. 38-ci il, tir (4-cü ay) 17, m.
659, iyul 5) və bəsət günü isə hicrətdən 13 il əvvəl
rəcəb ayının 27-i (h. ş. təqvimi ilə hicrətdən 12 il
əvvəl, tir 17, m. 609, iyul 5) baş vermişdir.
Bütün bu tarixi hadisələrin növbə ilə novruz
gününə təsadüf etməsi üçün yüz illərin keçməsi
lazımdır. Məsələn belə bir müşahidə aparmışıq ki,
MİLLİ GÖRÜŞ
32
Məkkənin fəthi ilə Qədiri-Xum bayramı arasındakı
zaman fasiləsi yalnız iki il olmuşdur. Ona görə də bu
fikirdəyik ki, belə bir rəvayəti qondaran şəxs tarix
baxımından xalqın ən cahil nümayəndəsi olmuşdur.
Bu ziddiyyətlər haqqında danışdığımız rəvayəti
xalq arasında öz etibarını itirən, inanılması mümkün
olmayan bir dərəcəyə çatdırmışdır.
6. Şəri bayram naməlum bir gündə ola bilməz.
Əvvəldə dediyimiz kimi tarixdə novruz günü həmişə
şahların istəklərinə, yaxud günəş ili günlərinin
astronomik hesablamalarına uyğun olaraq
mütəğəyyir və dəyişkən olmuşdur. Bəzən yayda,
bəzən pərakəndə şəkildə ilin müxtəlif fəsillərində,
bəzən yaza bir neçə gün qalmış, bəzən yazın
əvvəlində, bəzən isə padşahın taxta çıxdığı ilin hər
hansı bir günündə keçirilirdi. Əbülqasim Firdovsi
Cəmşidin tacqoyma novruzu barəsində belə deyir:
O təxtin içində böyük hökmdar
Fəzada Günəştək tutardı qərar.
Cahan qaldı heyran onun təxtinə,
Hamı afərin söylədi bəxtinə.
Edib xalq Cəmşidə gövhər nisar
34
,
Belə bir günə Novruz ad qoydular
35
.
On iki imamçı şiə məzhəbinin böyük fəqihi
İbn Fəhd Helli özünün “əl-Mühəzzibul-Bari”
(“Mahir tərbiyəçi”) adlı əsərində etiraf edir ki,
novruz gününü müəyyənləşdirmək çətindir, çünki
o, əsasən bir gündən ibarət olmamışdır, əksinə
zərdüşti padşahlarının fikirlərinə tabe olaraq qeyd
olunmuşdur
36
.
Novruzun
naməlum
gün
olduğu
müəyyənləşdikdən sonra belə başa düşürük ki,
novruz heç bir vəchlə bayram kimi hesab edilə
bilməz.
7. Bu hədisdə bəzi günlər pis fala mübtəla
olmuşdur. Əlbəttə, bu iş şəri cəhətdən rədd
olunmuşdur, çünki rəvayətdə deyilir: “İslamda pis
fal yoxdur!” Buna görə də “Bihar”ın haşiyəsində
oxuyuruq: “Bu iş məsum imamların həyat
tərzində müşahidə olunmamışdır. Ona görə də
bu fəsildə zikr olunanlar daha çox fars münəccim
kahinlərinin qondarmalarına oxşayır. Əlbəttə,
gizli deyildir ki, pərdə arxasında siyasi kələklər
və hiylələr də mövcuddur”
37
.
NOVRUZ GÜNÜNÜN QÜSLÜ
Şeyx Tusinin “Misbah” kitabına nisbət verilən
və “Bihar”da zikr olunmuş başqa bir xəbər də
mövcuddur. Bu xəbərdə bildirilir ki, novruz
günündə qüsl etmək müstəhəbdir. O gün üçün dua
və namaz da zikr olunmuşdur. “Misbah” kitabının
haşiyəsində novruz gününün qüslü barəsində, həmin
gündə qüslün, duanın və namazın müstəhəbliyinə
əsaslanan isnadsız ibarə gəlmişdir. Lakin “Misbah”
kitabının araşdırılması nəticəsində sübuta yetmişdir
ki, qüsl, dua və namaz ifadələri Şeyx Tusidən
sonra “Misbah” kitabının bəzi nüsxələrinə əlavə
olunmuşdur. Buna görə də təshih və təhqiq edilmiş
nüsxələrdə belə izah verilmişdir: “Orijinal nüsxədə
artıqlıq mövcud deyildir”.
Mühəqqiq Şuştəri “əl-Nucə fi şərhil-Lumuə”
kitabında novruz gününün qüslü barəsində belə
yazır: “Qədim alimlərdən heç kim onu nəql
etməmişdir. Müəllanın rəvayəti zəifdir”.
NƏTİCƏ
Artıq belə bir qənaətə gələ bildik ki, bütün
gözəllik və əzəməti ilə bahar fəsli şükr və sitayişə
layiq olan milyardlarla ilahi nişanələrdən bir
nişanədir. İranın və Azərbaycanın müsəlman və
əqidəli xalqı özlərinin dini və məzhəbi etiqadlarına
diqqətlə yanaşaraq novruzda dostluq, təmizlik,
qonaqpərvərlik, silei-rəhm, qohum-əqrəbaya və
yoxsullara kömək etmək, vəfat etmişləri yada
salmaq və s. kimi çox yaxşı adətlər həyata keçirirlər.
Bu adətlərdən bəziləri yaxşı adətlərdir. Lakin onu da
bilmək lazımdır ki, bu gözəl xislətlər və əməllər ilin
müəyyən bir günü ilə məhdudlaşmamalıdır, əksinə
bu əməlləri il boyu da yerinə yetirmək və qoruyub
saxlamaq lazımdır.
Digər tərəfdən də qeyri-düzgün adətlərdə qeyri-
müsəlmanlardan nümunə götürməkdən qəti şəkildə
çəkinmək və qeyri-islami ayinləri islami adətlərə
daxil etməmək lazımdır, çünki ibadətlər, o cümlədən
bayramlar İslam dinində Allah tərəfindən qoyulan
qanunlardır.
İmam Sadiqə nisbət verilən rəvayəti dəqiq
araşdırmaqla şahid olduq ki, o rəvayət İmam
Kazim əleyhissəlamdan nəql olunan digər rəvayətlə
ziddiyyət təşkil edir, əql və ehtiyat bu kimi
mövzularda dayanmağı tələb edir. Digər tərəfdən
də həmin rəvayətdə (Müəlla rəvayəti) həm tarixi
baxımdan və həm də şəri cəhətdən səhvlər çoxdur.