63
qədər yuxarı olacaqdır (müəyyən həddə qədər). Yağların hissələrə ayrılması
əsasən, molekulyar kondensasiya zamanı başlanır. Unun lipidlərində doymamış
yağ turşuları vardır: linol, olein və linolen. Onlar həmçinin oksidləşdirici
fermentlərin, o cümlədən lipoksigenaza fermentinin təsiri altında dəyişikliyə məruz
qalırlar. Bu dəyişikliklər hava oksigeninin iştirakı ilə daha intensiv gedir.
Doymamış yağ turşularının oksidləşməsi nəticəsində peroksidlər əmələ gəlir:
O O
Lipoksigenaza
│ │
R — C = C — R
1
+ O
2 ————→
R — C = C — R
1
│ │ │ │
H H H H
Yağ turşularının peroksidləri lipoksigenazanın iştirakı ilə asanlıqla növbəti
oksidləşməyə məruz qala bilirlər, bu isə unun xarab olmasına səbəb ola bilər.
Doymamış yağ turşularının məhz belə oksidləşməsi unun acımasına gətirib çıxarır.
Lipoksigenaza fermenti bütün doymamış yağ turşularından linol və linoleni
kifayət qədər sürətlə oksidləşdirir. Olein turşusu yavaş oksidəşir.
Doymamış yağ turşularının lipoksigenazanın təsiri ilə oksidləşməsi
hidroperoksidlərin əmələ gəlməsinə səbəb olur:
R... — CH
2
— CH = CH — CH
2
— CH = CH — CH
2
— ...COOH
Lipoksigenaza +
O
2
R... — CH
2
— CH = CH —
CH = CH — CH — CH
2
— ...COOH
│
OOH
64
Əmələ gələn peroksidlər son dərəcə yüksək oksidləşdirmə qabiliyyətinə
malik olub, doymamış yağ turşularının yeni porsiyalarını da oksidləşdirə bilirlər.
Unun turşuluğunun dəyişməsində inozit-fosfat turşusunun kalsium-
maqnezium-fitin duzu böyük rol oynayır.
Unda olan fitaza fermentinin təsiri ilə inozit-fosfat turşusu mio-inozit və
sərbəst ortofosfat turşusuna parçalanır. Buğda ununda fitazanın təsir optimumu
pH=5,8 sahəsində yerləşir.
Fitaza
(mio-inozitol-heksafosfat-fosfohidrolaza)
fitinin
(mezo-inozit-
heksafosfat turşusunun kalsium-maqnezium duzu) və inozit-fosfat turşusunun
parçalanmasını katalizə edir.
Unda olan fosforun 70-75 %-nin iştirak etdiyi fitin turşusunun fermentativ
hidrolizi qidalanmanın fiziologiyasında böyük maraq doğurur, belə ki, o, suda həll
olmayan kompleks yaradaraq və onların insan orqanizmində həzm olunmasına
maneçilik törədərək kalsium, maqnezium, dəmir birləşdirir. Çörəyin qidalılıq
dəyərinin artırılmasında fitaza böyük rol oynayır. Qıcqırma prosesində xəmirdə
olan inozit-fosfat turşusunu parçalayaraq, fitaza kalsium duzlarının yaxşı
mənimsənilməsinə səbəb olur. İnozit hekso-fosfat turşusunun kalsium və
maqnezium duzlarından başqa fitaza fermenti penta- və tetrafosfat turşularının
duzlarını da parçalayır.
Bu fermentin aktivliyi dənin aleyron qatında daha çox, rüşeymində daha az
özünü göstərir.
Unda oksidləşdirici təsirə malik fermentlərdən o- difenoloksidaza, katalaza
və peroksidaza da vardır. Buğda ununda askorbinat-oksidaza praktiki olaraq
yoxdur, həmçinin müəyyən edilmişdir ki, onda askorbin turşusunu dehidroaskorbin
turşusuna oksidləşdirən sistem vardır. Askorbin turşusunun oksidləşmə prosesi,
yəqin ki, metal ionları şəklində mövcud olan katalizatorların hesabına baş verir.
Deməli, unun turşuluğunun yüksəlməsi yağların hidroliz parçalanmasına və
sərbəst yağ turşularının yaranmasına, sonuncuların oksidləşməsi və bunun
nəticəsində aldehid və ketonların toplanmasına, fosforlu üzvi birləşmələrin
65
hidrolizi və KH
2
PO
4
tipli fosfatların yaranmasına, zülali maddələrin qismən
hidrolizinə və sonluğunda — COOH sərbəst qrupu olan turş məhsulların
yaranmasına və digər amillərə səbəb olur.
Ümumi turşuluğun yüksəlməsinə unun çıxımı və nəmliyi, eləcə də
temperatur təsir göstərir. Turşuluğun artması dənin üyüdülməsindən sonrakı ilk 15-
20 gündə daha sürətlə baş verir. Cücərmiş dən qatışıqları ilə üyüdülmüş və ya öz-
özündən qızışmış unun saxlanması zamanı onun turşuluğu normal dəndən
üyüdülmüş una nisbətən daha tez yüksəlir.
5.2.3. Lipidlərin dəyişməsi.
Lipidlər (yunanca lipos- yağ deməkdir) — suda həll olmayan, lakin üzvi
həlledicilərdə yaxşı həll olan, hidroliz zamanı yüksəkmolekullu yağ turşuları əmələ
gətirən təbii birləşmələr qrupudur. Zülallar, nuklein turşuları və karbohidratlarla
birlikdə lipidlər canlı hüceyrələrdə birləşmələrin dördüncü sinfini təşkil edirlər.
Lipidlər quruluşuna görə müxtəlif olan birləşmələrdir, onları birləşdirən ümumi
cəhət – yüksəkmolekullu yağ turşularının varlığı və hidrofob olmalarıdır.
Lipidlər quruluşuna görə üç qrupa bölünür: sadə, mürəkkəb və törəmə
lipidlər. Sadə lipidlərə yalnız yağ turşularının və spirtlərin efirləri aiddir. Mürəkkəb
lipidlərə yağ turşularından və spirtlərdən başqa müxtəlif kimyəvi quruluşa malik
digər komponentlər daxildir. Törəmə lipidlərə əsasən, yağda həll olan vitaminlər
aiddir.
Lipazanın təsiri ilə gedən fermentativ proseslərin nəticəsində lipidlərin
hidrolizi baş verir. Lipazanın maksimal aktivliyi pH-ın 5-dən 8-ə qədər olan
qiymətlərində dəyişir. Molekulunun tərkibi əsasən, üç müxtəlif yağ turşusundan
ibarət olan triasil-qliserolların hidrolizi zamanı qliserin və doymamış yağ turşuları
əmələ gəlir ki, onlar arasında doymamış triqliseridlər üstünlük təşkil edir:
O O
O
Dostları ilə paylaş: |