dövlət, parlament, hökumət səviyyəsində bir “millət və
milliyyət” və bir “milli mədəniyyət” zərurətinin dərk edilməsi
lazımdır. Milli Azərbaycan dövlətçiliyinin ideoloqları da bu
fikri təsdiqləmişlər ki, “milli dövlət kültür yaradıcılığının ən
yüksək şəklidir”, “kültür nizamının ən yüksək təzahürü dövlət
nizamıdır”, “millətsiz dövlət olmadığı kimi, dövlətsiz millət də,
hələ millət deyil, toplumdur”. Bu mənada Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti xalqımızın azadlıq hərəkatı tarixində dərin iz
qoydu və sübut etdi ki, ən qəddar müstəmləkə və repressiya
rejimləri belə Azərbaycan xalqının azadlıq ideallarını və
müstəqil dövlətçilik ənənələrini məhv etməyə qadir deyildir.
Çünki bu demokratik cümhuriyyət humanitar milli ənənənin,
ədəbi, hüquqi, fəlsəfi fikrin, milli “mən” və milli dövlət
şüurunun, bütövlükdə “xalqın azadlıq hərəkatının tarixən qanu
nauyğun və məntiqi yekunu kimi təşəkkül tapmışdı. Xalq
hakimiyyəti, respublika və sosial-demokratiya istiqamətində
ümumbəşəri tərəqqinin həm Qərb, həm də Rusiya və Şərq
meyllərini öz məzmununda birləşdirirdi. Ona görə də cəmi 23
ay fəaliyyət göstərməsinə baxmayaraq Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti sonrakı nəsillərə zəngin
bir milli dövlət təcrübəsi
və mədəniyyət quruculuğunun bütün sahələrində tarixi varislik
ənənəsi qoydu. Taleyin bütün amansızlıqlarına sinə gərən,
həyatın hər bir məhrumiyyətinə qatlaşan Cümhuriyyət müca
hidləri Azərbaycanın milli dövlətinin bərpasına və istiqlal
ideyalarının yenidən qələbə çalacağına olan inamlarını heç vaxt
itirmədilər. Bütün Şərqdə, о cümlədən türk-islam dünyasında
ilk demokratik, hüquqi və dünyəvi dövlət nümunəsi olan
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti özünün siyasi quruluşuna,
həyata keçirdiyi demokratik dövlət quruculuğu tədbirlərinə,
həmçinin qarşısına qoyduğu məqsəd və vəzifələrə görə də Av
ropanın ənənəvi demokratik respublikalarından geri qalmırdı.
Azərbaycan milli dövlətçiliyinin baniləri üçün milli dövlə
tin başlıca ölçüsü və meyarı milli mədəniyyətdən ibarət olmuş
dur. Ona görə də çox mürəkkəb şəraitdə fəaliyyət göstərməsinə
187