62
üzrə daxilolmaların artımının tutaq ki, 12 faiz olması baxılan illərin hər hansı bir ilində ola
bilər və qiymətləndirmədə bunun tutaq ki, 2000-ci ildə yoxsa, 2003-cü ildə olmasına fərq
qoyulmur. Başqa sözlə qısa zaman kəsiyində ƏDV üzrə daxilolmalarının dəyişməsinə
təsir edən cari faktorların təsirinin qanunauyğunluqları öyrənilir. Ona görə də nəticə
göstəricisinə təsir edən, lakin uzun müddət üçün qiymətləri sabit qalan amillərin təsirini
özündə əks etdirən sabit əmsal bir qayda olaraq qısamüddətli modellərdə iştirak etmir.
LOG(EDV_D) = 151.1154341*EDV_DERH - 472.8557983*
EDV_DERH^2 (3.6)
(t-Statistica) (5.281660) ( -4.918459)
R-squared = 0.604554; Adjusted R-squared = 0.576307; Durbin-Watson stat =
1.018535
(3.6)-nin statistik xüsusiyyətləri, habelə statistik testlər göstərmişdir ki, alınmış
ekonometrik model adekvatdır.
Qısamüddətli dövr üçün qurulmuş (3.6) ekonometrik modelinin reqressiya
funksiyasının tədqiqi göstərir ki, ekstremum nöqtəsi 0.15979 ədədinə bərabərdir. Başqa
sözlə qısamüddətli dövrdə ƏDV daxilolmalarına ən yüksək səviyyə verən ƏDV dərəcəsi
təxminən 16 faizə bərabərdir. Alınmış bu nəticə yuxarıda qeyd etdiyimiz nəzəri
müddəaları bir daha sübut etmiş olur. Belə ki, qısamüddətli dövrdə ƏDV-nin optimal
səviyyəsi heç də 10.1 faiz deyil, 16 faizdir. Yəni, növbəti bir neçə il üçün optimal ƏDV
dərəcəsi 16 faizə endirilərsə bu ƏDV üzrə daxilolmaların artımını maksimal səviyyəyə
çatmasını təmin etmiş olacaqdır. Əgər ƏDV daxilolmalarına təsir edən digər amillər sabit
olaraq qalarsa, onda ƏDV dərəcəsinin aşağı salınması müntəzəm xarakter almalı və
təxminən 10 faiz həddində sabitləşməlidir. Real həyatdan məlumdur ki, uzunmüddətli
dövrdə ƏDV daxilolmalarına təsir edən amillər müəyyən dəyişikliklərə məruz qalır. Ona
görə də ƏDV-nin optimal dərəcəsinin istər uzun müddətli istərsə də qısamüddətli dövr
üçün müəyyənləşdirilməsi tədqiqatının müntəzəm olaraq hər il aparılması zəruridir. Qeyd
edək ki, Böyük Britaniyanın OED-Oxford Economics Forecasting tədqiqatçılarının
Azərbaycan Dövlət Neft Fondunda yerinə yetirdikləri “Azerimodel” uzunmüddətli dövr
üçün makroiqtisadi modelinin nəticələrinə görə ƏDV-nin effektiv dərəcəsinin 10-12 faiz
olması göstərilmişdir (bax: http:www.OEF).
63
Vergi daxilolmalarının təhlili və proqnozlaşdırılmasında elastiklik əmsalından geniş
istifadə edilməsi praktikası mövcuddur. Elastiklik əmsalı bir iqtisadi göstəricinin 1 faiz
dəyişməsi digər iqtisadi göstəricini necə dəyişdirir, daha doğrusu neçə faiz dəyişdirir?-
sualına cavab verir. Bu məqsədlə aşağıdakı reqressiya tənliyi qiymətləndirilmişdir.
LOG(EDV_D) = C(1) + C(2)*LOG(EDV_DER). (3.7)
Burada, C(2) əmsalı ƏDV üzrə daxilolmaların (EDV_D) ƏDV dərəcəsinə
(EDV_DER) görə elastiklik əmsalıdır.
LOG(EDV_D) = 52.31312426 - 13.68872012*LOG(EDV_DER) (3.8)
(t-Statistica) (5.281660) ( -4.918459)
R-squared = 0.950356; Adjusted R-squared = 0.942083; Durbin-Watson stat =
1.701790
(3.8) reqressiya tənliyinin statistik xüsusiyyətləri, habelə statistik testlər göstərmişdir
ki, alınmış ekonometrik model adekvatdır. Qeyd edək ki, bu modelin statistik
xarakteristikaları yuxarıda verilmiş bütün modellərin statistik xarakteristikalarında daha
yaxşı olduğu üçün daha adekvatdır. Daha doğrusu bu modelin nəticələri daha yüksək
faizlə etibarlılığa malikdir.
(3.8) modeli göstərir ki, ƏDV üzrə daxilolmaların (EDV_D) ƏDV dərəcəsinə
(EDV_DER) görə elastiklik əmsalı -13.68872012 ədədinə bərabərdir. Başqa sözlə ƏDV
dərəcəsini 1 faiz artımı ƏDV daxilolmaları 13.7 faiz azalır.
Beləliklə alınmış əsas nəticələr aşağıdakılardan ibarət olmuşdur:
-
Uzunmüddətli dövrdə ƏDV dərəcəsi təxminən 10 faiz olduqda ƏDV üzrə
daxilolmaların məbləği ən çox olur. Qeyd edildiyi kimi alınan bu nəticə uzun müddətli
dövrü xarakterizə edir. Yəni, ƏDV dərəcəsi son hədd olaraq (limit) 10 faizə endikdə ƏDV
üzrə daxilolmalar optimal həddə çatmış olur. Vergi siyasətinin stabilliyi effektiv vergi
siyasətinin başlıca göstəricisi olduğundan ƏDV dərəcəsinin birdən-birə tapılan optimal
səviyyəyə endirilməsi məqsədəmüvafiq deyil. Onu da əlavə edək ki, tapılan optimal
səviyyə ƏDV daxilolmalarına təsir edən digər amillərin (məsələn, ÜDM, vergi
inzibatçılığı, idarəetmədəki dəyişikliklər, inflyasiya səviyyəsi və s. ) sabit qalması şərtində
alınmışdır. Uzun müddətli dövrdə isə bu amillər heç də sabit qalmır. Ona görə də cari
64
Ə
DV dərəcəsinin optimal səviyyəsini müəyyənləşdirmək üçün qısamüddətli modellərə
baxılması zəruridir.
-
Qısamüddətli dövrdə ƏDV daxilolmalarına ən yüksək səviyyə verən ƏDV dərəcəsi
təxminən 16 faizə bərabərdir. Alınmış bu nəticə yuxarıda qeyd etdiyimiz nəzəri
müddəaları bir daha sübut etmiş olur. Belə ki, qısamüddətli dövrdə ƏDV-nin optimal
səviyyəsi heç də 10 faiz deyil, 16 faizdir. Yəni, növbəti bir neçə il üçün optimal ƏDV
dərəcəsi 16 faizə endirilərsə bu ƏDV üzrə daxilolmaların maksimal səviyyəyə çatmasını
təmin etmiş olar. Əgər ƏDV daxilolmalarına təsir edən digər amillər sabit olaraq qalarsa,
onda ƏDV dərəcəsinin aşağı salınması müntəzəm xarakter almalı və təxminən 10 faiz
həddində sabitləşməlidir. Real həyatdan məlumdur ki, uzunmüddətli dövrdə ƏDV
daxilolmalarına təsir edən amillər müəyyən dəyişikliklərə məruz qalır. Ona görə də ƏDV-
nin optimal dərəcəsinin istər uzun müddətli istərsə də qısamüddətli dövr üçün
müəyyənləşdirilməsi tədqiqatı müntəzəm olaraq hər il aparılmalı və alınmış nəticələr təhlil
edilməlidir. Qeyd edək ki, Böyük Britaniyanın OED-Oxford Economics Forecasting
tədqiqatçılarının Azərbaycan Dövlət Neft Fondunda yerinə yetirdikləri “Azerimodel”
uzunmüddətli dövr üçün makroiqtisadi modelinin nəticələrinə görə ƏDV-nin effektiv
dərəcəsinin 10-12 faiz olması göstərilmişdir.
-
Ə
DV dərəcəsi 1 faiz artarsa (azalarsa) ƏDV üzrə daxilolmalar 13.7 faiz azalır
(artır).
3.3. Laffer effektlərinin müəyyən edilməsi və onun tətbiqi istiqamətləri
Vergi nəzəriyyəsi üzrə ədəbiyyatın təhlili göstərir ki, Laffer nöqtələrinin
qiymətləndirilməsinə çalışan bütün iqtisadçılar optimallaşdırma modellərindən istifadə
edirlər. Lakin bu formada olan bütün modellər həm nəzəri, həm də praktiki baxımdan
gözlənilən nəticəni vermir (əvvəlkı bölmədə buna tənqidi yanaşılmışdı). Bu fəsildə iqtisadi
sistemin davranış xüsusiyyətlərini əks etdirən deskriptiv model əsasında prinsipal fərqli
olan digər bir yanaşma nəzərdən keçirilir.
Bütün iqtisadi sistemlər inflyasiyalı rejimdə fəaliyyət göstərdiyinə görə nəzərdə
tutulur ki, qiymətlərin artımı bütün iqtisadi prosesləri müəyyən edən əsas amil kimi çıxış
edir. Bu zaman hər bir konkret iqtisadi rejim elastiklik göstəricilərinin müəyyən məcmusu
Dostları ilə paylaş: |