19
gorə bu hissə torpaq və bitki örtüyündən məhrum olub, dik zirvələr və
ş
iddətli parçalanmış qayalıqlardan ibarətdir. Şimalda Sinordağdan başlayaraq
cənubda Soyuqdağa kimi suayrıcının əlverişli relyefində aşınma materialları
toplanmışdır. Aşınma materiallarının müəyyən hissəsi Ordubadçay,
Gilancay,Əlincəcay, Naxçıvançay və başqa çayların yuxarı axınında olan
dərələrə toplanır ki, bu da selin formalaşması üçün əlverişli şərait yaradır.
Qurşaqda fiziki aşınma şiddətli getdiyindən burada iri daşlıqların yaranması
adi haldır.
Yüksək dağlıq zonadakı dağ-dərə buzlaşması izlərinin ən yaxşı inkişaf
tapdığı qurşaq buradadır. Onlar karlardan, sirklərdən, təknəvari dərələrdən və
morenlərdən ibarətdir. Ən iri karlar Dərələyəz silsiləsinin şimalında və
Zəngəzur silsiləsinin cənub-qərb hissəsindədir. Bu karların sahələri 12-
30kv.km-ə qədərdir. Yaşına görə ən cavan karlar Zəngəzur silsiləsinin
mərkəzi hissəsində 3000-3600 metr mütləq hündürlükdə yerləşir. Təknəvari
dərələr Naxçıvançay hövzəsinin yuxarı axınında Keçəldağ rayonunda,
Qazangoldağ, Səfərdərə, Nəsirvaz, Yağlıdərə, Parağacayvə s. rayonlarda
müşahidə olunur. Asılı təknəvari dərələrə isə Qapıcıq zirvəsinin şimal-qərb və
cənub-şərq yamacında 3600 m yuksəklikdə rastgəlinir. Moren cokuntuləri yuxarıda
göstərdiyimiz təknəvari dərələrdə daha yaxşı saxlanılmışdır [13].
Naxçıvan MR-in Arazboyu düzənlik hissəsində suakkumlyativ, alçaq və
qismən orta dağlıq hissəsində arid-denudasion, orta dağlıq hissədə erozion-
denudasion və nəhayət, yüksək dağlıq hissəsində isə nival-denudasion relyef
ə
mələgətirici proseslər üstünlük təşkil edir. Müasir landşaftın formalaşmasında
bu ekzogen relyef əmələgətirici proseslərin rolu böyükdür.
Naxçıvan Muxtar Respublikası ərazisində Yerin müxtəlif yaşlı geoloji
qatlarının aydın çıxışları, təkrarolunmaz və cazibədar intruziv süxurların
mövcudluğu geoloq və səyyahların diqqətini hələ XVIII əsrdən cəlb etmişdir.
Bu, istər Qərbi Avropa, istərsə də Rusiya geoloji ədəbiyyatında Alp qurşağının
stratiqrafik məsələlərinin həllində öz əksini tapmışdır. Alp qurşağında bənzəri
olduqca az tapılan Naxçıvan lakkolitləri və Culfa dərəsində Paleozoyun ardıcıl
20
qatları dünya şöhrəti qazanmış və bu günədək klassik qiymətini itirməmişdir.
Faydalı qazıntı sahələrində (Duzdağ, Darıdağ, Şəkərdərə, Gömür, Quyuludağ,
Qızılqaya və s.) mağaraların, quyuların aşkar olunması, ibtidai əmək alətlərinin
tapılması Naxçıvan ərazisində hələ qədim vaxtlardan duz, mərgümüş, mis, qızıl,
kükürd və sair çıxarıldığını göstərir. Orta əsrlərdə Azərbaycanda elmi-təsviri
mineralogiya traktatları – “Cəvahirnamə” yaranmışdır. Ərazidə ilk geoloji
tədqiqatlar və mineral sərvətlərin öyrənilməsi XVIII əsrin II yarısından başlamış,
planauyğun surətdə, müntəzəm öyrənilməsi isə Naxçıvan MR-in yaranmasından
sonrakı dövrə aiddir.Muxtar respublikanın ərazisi geoloji cəhətdən Kiçik Qafqazın
Naxçıvan qırışıqlıq tektonik zonasında yerləşir. Digər tektonik zonalardan fərqli
olaraq, geoloji quruluşu ümumi qalınlığı 14 km-ə qədər Kaynozoy, Mezozoy,
Paleozoy dövrlərinin çökmə, vulkanogen – çökmə, yerüstü vulkanların püskürmə
qatlarından və intruziv, metamorfik komponentlərindən təşkil olunmuşdur.
Bunların yer üzərində çıxışları ərazinin 400 milyon illik geoloji tarixini bərpa
etməyə imkan vermişdir. Naxçıvan qırışıqlıq zonasının tektonik quruluşunda
Hersen qırışıqlığını təmsil edən Şərur-Culfa antiklinoriumu, Alp qırışıqlığında
yaranmış Ordubad sinklinoriumu və Naxçıvan çuxuru iştirak edir. Tektonik
quruluşunun özülü isə Baykal tektonik siklində (600 milyon il bundan əvvəl)
yüksək dərəcədə metamorfizmə uğramış müxtəlif mənşəli və tərkibli (çöküntü,
maqmatik və sair) süxur qatları təbəqələrindən, Yer qabığının "qranit" qatından
ibarətdir. Onların yer səthinə yaxın yatımlarında Devon–Trias çöküntülərinn
çıxışları sahəsində təsadüf olunur və Dəhnə dayaq quyusunda 331 m dərinlikdə
1414 m-ə qədər kəsiliblər. Dəhnə qalxıntısının Arazın sağ sahilində metamorfik
süxurlar Yer səthinə çıxır. Ərazinin dərinlik quruluşunda Yer qabığının qalınlığı
48-54 km olaraq, “qranit” qatı 15-20 km-ə, “bazalt” qatı 20-25 km-ə çatır.
Naxçıvan Muxtar Respublikasının dağ silsilələri müxtəlif geoloji
dövrlərdə formalaşmışdır. Ərazinin müasir relyefinin formalaşması başlıca dağ
ə
mələ gəlmə fazası prosesi dövrünün axırında baş vermişdir. Muxtar
respublikanın ərazisi aşağıdakı 2 böyük geomorfoloji vilayətə ayrılır:
21
1.Relyefin denudasiya formasının üstünlük təşkil etdiyi vilayət. Buraya
Dərələyəz, Qonur-Alagöz silsiləsinin dağ qırışları, Kiçik Qafqazın cənub şərq
hissəsinin dağətəyi sahələri daxildir.
2.Relyefin akkumlyativ formalarının üstünlük təşkil etdiyi vilayət.
Buraya dağətəyi düzənliklər və Araz çayının vadiləri daxildir. Göstərilən
vilayətə maili düzənliklər, alçaq dağlıq və yüksək dağlıq ərazilər daxildir.
Maili düzənliklər dəniz səviyyəsindən 700-1200 m yüksəklikdə Araz
çayı vadisi boyunca uzanır. Ərazinin ümumi meylliliyi şimaldan-cənuba və
qərbdən şərqədir.Cənub-qərb və cənub-şərq istiqamətində qobulara rast
gəlinir.Bu qobular Araz və Arpaçayına qədər uzanır. Həmin zonanın
relyefinin formalaşmasına Naxçıvançay, Arpaçay, Şahbuz çay, Küküçay, Keçili
çay və başqaları böyük təsir göstərmişdir.
Muxtar Respublikanın ərazisində maili düzənliklər dördüncü dövrün
(allüvial, allüvial-proluvüal) və qismən üçüncü dövrün (gil, konqlomerat, merqel,
tuf, qum) çöküntülərindən təşkil olunmuşdur. Burada relyefin formalaşmasında
orogen və tektonik proseslərdən başqa denudasiya və akkumulyasiya
prosesləri də mühüm rol oynayır. Bu proseslər müxtəlif qalınlıqda narın
torpaq qatlarının formalaşmasında mühüm rol oynayır. Maili düzənlik
Naxçıvançay, Şərqi Ordubadçayın iri konusları ilə əhatələnmiş və özünə
məxsus (Duzdağ, Tapanan, Tazıyçan və s.) relyef yaradır.
Alçaq dağlıq zona dəniz səviyyəsindən 1200-1500m hipsometrik
yüksəklikdə yerləşməklə dar bir zolağı əhatə edir. Bura Vəlidağ, Dəhnə,
Ucibiz, Sarıdağ, Boğazlıq və s. daxildir. Zona cənub-qərb istiqaməti boyunca
tədricən alçalaraq maili düzənliyə keçir.
Həmin zona gilli şistlərdən, kvars qumlardan, devon dövrünün əhəng
daşlarından formalaşmışdır. Torpaq əmələ gətirən süxurların kimyəvi analiz
nəticələrindən məlum olur ki, bu süxurlardan sialit- gilli əhəng daşı tiplərinin
aşınma məhsulları mövcuddur.
Ə
lincəçayın aşağı axınında alçaq dağlıq zona yuxarı təbaşir və aşağı
piliosenin qum və gillərindən təşkil olunmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |