38
hava və istiliklə təmin etmək qabiliyyətidir. V.R.Vilyamsın qeyd etdiyi kimi,
torpağı dağ süxurundan fərqləndirən məhz bu əhəmiyyətli keyfiyyəti onu “yer
kürəsinin quru səthinin bitkiyə məhsul verməyə qabil olan üst horizontu kimi təyin
edir”.
Torpaq və torpaq örtüyünün inkişafı, həmçinin münbitliyinin formalaşması,
torpaqəmələgəlmənin təbii amillərinin ahəngi və insan cəmiyyətinin müxtəlif
təsirləri ilə, onun məhsuldar qüvvələrinin, iqtisadi və sosial şəraitlərinin inkişafı ilə
çox sıx bağlıdır (Q.Ş.Məmmədov, 2007).
Torpaqəmələgəlmədə canlı orqanizmlərin, ilk növbədə yaşıl bitkilərin və
mikroorqanizmlərin xüsusi rolu var. Onların fəaliyyətinin təsiri altında dağ
süxurlarının torpağa çevrilməsi və münbitliyinin formalaşması ilə bağlı
ə
həmiyyətli proseslər, o cümlədən bitki qidasının əsasını təşkil edən küli
elementlərin və azot birləşmələrinin konsentrasiyası, üzvi maddələrin sintezi və
parçalanması, bitkilərin və mikroorqanizmlərin həyat fəaliyyətinin məhsulları ilə
dağ süxurlarının mineral birləşmələrinin qarşılıqlı təsiri və s. baş verir.
Torpaqəmələgəlmənin bioloji mahiyyətinin dərk edilməsində V.R.Vilyams və
V. .Vernadskinin xüsusi xidmətləri olmuşdur. qlim şəraitinin, bitki örtüyünün,
dağ süxurlarının və relyefin müxtəlifliyi və ayrı-ayrı ərazilərin yaşındakı fərqlər
torpaqların təbiətdə müxtəlifliyini şərtləndirir. Onların yayılmasının cöğrafi
qanunauyğunluqları torpaqəmələgətirən amillərin ahəngi ilə müəyyən olunur.
Yer kürəsi və onun ayrı-ayrı materikləri üçün bu qanunauyğunluqlar iqlim və
bitki örtüyünün zonal dəyişikliyi ilə əlaqədardır. Bu cəhət torpaqların üfüqi və
ş
aquli zonallıq qanununa uyğun inkişafında özünü göstərir. Kiçik ərazilərin torpaq
örtüyünün xüsusiyyətləri ilk növbədə relyefin, ana süxurun tərkib və xassələrinin
torpağın iqliminə, bitki və torpaqəmələgəlməyə təsiri ilə bağlıdır. Özünün xüsusi
keyfiyyəti sayəsində torpaq üzvi aləmin həyatında mühüm rol oynayır. Landşaftın
həm məhsulu və həm də elementi – xüsusi təbiət cismi olmaqla, o, yer kürəsi
təbiətinin inkişafında əhəmiyyətli mühit kimi çıxış edir.
Atmosfer, biosfer, hidrosfer və litosfer ilə fasiləsiz maddə və enerji
mübadiləsi halında olan torpaq örtüyü bütün bu sferalar arasında Yerdə təşəkkül
tapmış və özünün çoxçeşidli formalarında həyatın inkişaf və mövcudluğu üçün
zəruri olan müvazinətin saxlanmasında əvəzsiz şərt kimi çıxış edir. Münbitlik
xassəsinə malik olmaqla torpaq kənd təsərrüfatında əsas istehsal vasitəsi kimi çıxış
edir.
Abşeron yarımadasında torpaqdan istehsal vasitəsi kimi istifadə etməklə,
insan torpaqların xassələrinə, rejimlərinə və münbitliyinə, həmçinin
torpaqəmələgəlməni müəyyən edən təbii amillərə bilavasitə təsir etməklə
torpaqəmələgəlməni əhəmiyyətli dərəcədə dəyişir; meşələrin salınması və
qırılması, kənd təsərrüfatı bitkilərinin becərilməsi təbii bitkiliyin görkəmini,
qurutma və suvarma isə ərazinin nəmlik rejimini dəyişir və s. Torpağın
becərilməsi, gübrələrin tətbiqi və kimyəvi meliorasiya tədbirləri (əhəngləmə,
gipsləmə və s.) də torpaqlara az təsir göstərmir.
Nəticə etibarilə, torpaq təkcə insan əməyinin tətbiq predmeti deyil, eyni
zamanda bu əməyin məhsuludur. Bir halda ki, torpaq və torpaq örtüyünün başqa
39
elmlər və cəmiyyət həyatının müxtəlif tərəfləri ilə qarşılıqlı əlaqəsi çox
müxtəlifdir, torpaqların vahid (baza) təsnifatı ilə yanaşı torpaqların sahə və
regional təsnifatı və qruplaşdırılması da zəruridir. Torpaqların formalaşması və
inkişafını, onun tərkib və xassələrini öyrənməkdən ötrü torpaqşünaslıq elmi geniş
tədqiqat metodları sisteminə malikdir.
Torpaqşünaslıq bu zaman kimya, fizika və başqa elmlərin nailiyyətlərindən də
geniş istifadə edir. Torpaqşünaslıqda tədqiqat metodları aşağıdakılardan ibarətdir:
Müqayis_əli_–_co_ğrafi_metod.'>Müqayisəli – coğrafi metod. Bu metodun əsasında torpaqların
torpaqəmələgətirən amillərlə əlaqədə öyrənilməsi, yəni bir tərəfdən torpaqlarla,
onların xassə və tərkibləri, digər tərəfdən torpaqlarla cəm halda torpaqəmələgətirən
amillər arasında korelyativ əlaqənin aşkarlanması durur. Bu metod torpaqların
kartoqrafiyasında daha geniş istifadə olunur.
Müqayisəli – analitik metod. Bu metod kimyəvi, fiziki-kimyəvi, fiziki və
başqa analiz metodları sistemlərinin tətbiqi ilə torpaq nümunələrinin tərkib və
xassələri haqqında mühakimə yeritməyə imkan verir.
Stasionar metod. Bu metod çöl şəraitində torpaq prosesləri və rejimlərinin
öyrənilməsinə xidmət edir.
Modelləşdirmə metodu. Bu metod torpaqda baş verən proses və rejimləri
modelləşdirməyə imkan verir. Bu metod əsasında ayrı-ayrı torpaqların torpaq-
ekoloji göstəriciləri əsasında onların ekoloji modelləri qurulur.
Relyefin plastikası metodu. Bu metod əsasında böyük və orta miqyaslı
(1:100000, 1:50000) topoqrafik əsasda torpaqların ekoloji qiymət xəritələri tərtib
edilir. Bu zaman xüsusi texnologiya əsasında topoqrafik xəritədən relyefin
plastikası çıxarılaraq, bu yeni əsas üzərində torpaq konturları yerləşdirilir.
Müqayisə
li qiymə
tlə
ndirmə
(bonitirovka) metodları. Bu metod
torpaqşünaslıqda xüsusi elmi-praktiki istiqamət olan torpaqların bonitirovkası
zamanı istifadə olunur. Bu metod əsasında torpaqların daxili diaqnostik
göstəriciləri (humus, azot, fosfor, kalium, udulmuş əsasların cəmi və s.) əsasında
onların müqayisəli qiymətləri - bonitet balları tapılır.
Abşeron yarımadasında kənd təsərrüfatının təşkili, əkin dövriyyəsinin,
gübrələmə sistemlərinin tətbiqi, ərazinin qurulmasına və torpaqların
meliorasiyasına dair layihələrin işlənməsi, həmçinin kənd təsərrüfatı texnikasının,
bitki növlərinin seçilməsi torpaq haqqında biliklərə istinad edir.
Müstəqillik əldə etmiş respublikamızda torpaq islahatının keçirilməsi, torpaq
münasibətlərinin özəlləşdirmə aparmaqla yenidən məqsədyönlü təşkili, torpaq
ehtiyatlarından səmərəli istifadə olunması və onun potensial imkanlarının düzgün
müəyyən edilməsi vacib məsələlərdir. Bu baxımdan sıx əhalisi və yüksək dərəcədə
inkişaf etmiş sənaye rayonu olan Abşeron yarımadası ərazisinin torpaq
ehtiyatlarının çirklənmədən qorunub saxlanması, aqroekoloji xüsusiyyətlərinin
rekultivatsiya məqsədilə öyrənilməsi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Abşeron yarımadasının müasir torpaq strukturunun vəziyyəti göstərir ki,
ə
razinin yararlı torpaq sahələri geniş miqyasda təbii və antropogen amillərin
təsirinə məruz qalmış və müxtəlif dərəcədə çirklənmişdir. Bu amillər nəinki
torpaqların səthi və eləcə də dərininə çirklənməsinə, eyni zamanda onların