401
Vacib ehtiyat: Fətva ilə bərabər olmayan və yerinə yetirilməsi lazım
olan ehtiyat. Vacib ehtiyat deyilən məsələlərdə təqlid edən şəxs istədiyi
halda başqa bir müctehidin fətvasına əməl edə bilər.
Müstəhəb ehtiyat: Müctehidin fətvasından kənar bir ehtiyat, yəni, fətva
ilə birlikdə olan ehtiyat, buna əsasən, bu ehtiyata əməl etmək vacib deyildir.
Ehtiyat namazı: Gündəlik namazların rükətlərində şəkk edilən namazı
tamamladıqdan sonra şəkk edilən rükətləri kamil etmək üçün surəsiz qılınan
namaz.
Ehtiyat tərk edilməsin: Bu termin, müctehidin fətva vermədiyi bir yer-
də istifadə edildiyi zaman vacib ehtiyat mənasındadır. Amma fətva verdiyi
bir yerdə ehtiyatın çox yaxşı olduğu bildirilir.
İcarə: Bir malın və yaxud bir şəxsin işin mənfəətlərini müəyyən bir qiy-
mətlə başqasının istifadəsinə verməklə əlaqədar bağlanan müqavilə.
İftar: Orucu açmaq.
İfza: Qadının sidik və heyz məcrasını, yaxud heyz məcrası ilə qaitin çı-
xacağını və yaxud hər üçünü bir məcra etmək, yəni, məcralar arasındakı pər-
dəni yırtmaq.
Ehtilam: Yuxuda insandan spermanın xaric olması.
İqamət məqsədi: Müsafirin bir yerdə on gün qalmaq qərarı.
İkinci fəcr: Birinci fəcrdən sonra uzununa görünən ağartı, sübh namazı-
nın vaxtı.
İmsak: Çəkinmək (ən çox oruc barədə işlədilir).
İnşa məqsədi: Alqı-satqısı və s. kimi mühüm işləri bir sıra xüsusi ibarə-
lərlə dilə gətirməklə vücuda gətirməyi niyyət etmək.
İrtimas: Suya baş vurmaq.
İrtimasi qüsl: Qüsl niyyətilə bir dəfə suya baş vurmaqla yerinə yetirilən
qüsl.
İrtimasi dəstəmaz: Üzü və əlləri suya batırıb-çıxararkən dəstəmaz
niyyəti ilə alınan dəstəmaz.
İrs: Ölən bir şəxsdən varisinə qalan mal.
İstibra: Nəcisdən təmizlənmək, bu söz üç yerdə istifadə olunur:
1. Sidikdən sonra istibra; kişilərin sidiyə getdikdən sonra sidiyin kanalda
qalmamasına əmin olması üçün yerinə yetirdikləri müstəhəb bir əməl.
2. Spermadan sonra istibra; belə ki, sperma çıxdıqdan sonra kanalda
sperma zərrəciklərinin qalmadığına əmin olmaq üçün sidiyə getmək.
3. Nəcis yeməyə adət etmiş heyvanın istibrası; yəni, nəcis yeyən heyvan
öz təbii yeməyinə alışana qədər insan nəcisini yeməkdən saxlamaq.
İstihalə: Əslin dəyişməsi, bir şeyin başqa bir şey sayılacaq qədər dəyi-
şilməsi; ağacın yanıb kül olması və yaxud itin bir duzluğa düşüb duza çevril-
məsi kimi.
Heyz: Aybaşı, qadının adət halı.
İstihazə: Qadınların gördüyü üç növ qandan birinin adı.
402
İstimna: Spermanın çıxmasına səbəb olacaq bir işlə məşğul olmaq
(masturbasiya).
İstisqa namazı: Allahdan yağışın yağmasını istəmək üçün qılınan namaz.
İstitaət: Vacib həcci yerinə yetirməyə bədən, mal və yol baxımından
qüvvəsi çatmaq.
Zərurət: Çarəsizlik, məcburiyyət.
Zəkat: İnsanın bəzi mallardan nisab həddinə çatdıqdan sonra xüsusi
yerlərdə xərcləməsi üçün ayırdığı miqdar.
Zəkatın nisabı: Zəkatı vacib olan şeylərin hər birində təyin edilmiş miqdar.
Zimmə şərtləri: Müsəlman ölkəsində yaşayan kitab əhli olan kafirlərin
İslam dövləti sayəsində canı və mallarının qorunması üçün əməl etməli ol-
duqları şərtlər.
Zimmi: İslam torpaqlarında İslamın ictimai qanunlarına bağlı qalmaları
əvəzində İslam dövlətinin himayəsi altında yaşayan kitab əhlindən olan ka-
firlər, məsihilər və yəhudilər.
Zina: Şəriət baxımından kəbindən kənar qeyri-qanuni əlaqə, bir-birinə
haram olan kişi və qadının cinsi əlaqəsi.
Yaisə: Heyz qanı görməyəcək yaşa çatan qadın.
Yəqin: Doğru bilgi, yanlışlığına heç bir ehtimal verilməyən məlumat.
Kafir: 1) Allahın varlığını inkar edən şəxs; 2) Allaha şərik qoşan şəxs;
3) Peyğəmbərliyi qəbul etməyən şəxs; 4) İmamlardan(ə) birinin Allah oldu-
ğuna və yaxud Allahın onlardan birinə hülul etdiyinə inanan şəxs; 5) İmam-
lara(ə) qarşı düşmənçilik edən xəvaric və nasibilər.
Kitab əhli: Yəhudilər və məsihilər.
Kiçik hədəs: Dəstəmazı pozan şərtlər; sidik, qait, qarın yeli, yatmaq,
ağlı aparan işlər, istihazə və qüslü lazım etməyən əməllər.
Gecə namazı: Gecə yarısından sonra qoşa rükətlə qılınan səkkiz rükətli
namaz.
Gündəlik nafilələr: Gündəlik müstəhəb namazlar. Cümə günü 38, qalan
günlərdə 34 rükətdir.
Ləhv və ləib alətləri: Əyyaşlıq və digər əyləncə məclislərində istifadə
olunan alətlər (saz və nağara kimi).
Məhrəm: İnsanın evlənməsi əbədi haram olan şəxslər.
Məzalim: Camaatın haqqı (haqqun-nas).
Məzməzə: Suyu ağızda qarqara etmək.
Məkruh: Yerinə yetirilməsi haram olmayan, lakin yerinə yetirilməməsi
daha yaxşı olan iş.
Məsh: Bir əşyanın üzərinə əli sürtmək, dəstəmazda əli başa və ayaqların
üzərinə çəkmək, sürtmək.
Meyit: Ölü, cənazə.
Məzi: Qadınla mazaqlaşan zaman kişidən gələn su (bu sperma deyil).
403
Milli mürtəd: Qeyri-müsəlman ata-anadan doğulan və kafir olduğunu
bildikdən sonra müsəlman olub, yenidən kafir olan şəxs.
Miskin: Fəqir, yoxsul, vəziyyəti fəqirdən də pis olan şəxs.
Mübah: Şəriət nöqteyi nəzərindən yaxşı və yaxud pis olmayan iş; vacib,
müstəhəb, haram və məkruhdan qeyri işlər.
Mübtədiə: İlk dəfə heyz qanı görən qadın.
Müdd: Təqribən, 10 sir (750 qr) miqdarında ölçü.
Möhrim: Həcc və ümrə ehramı bağlayan şəxs.
Möhtəzər: Can verən şəxs.
Möhtəlim: Yuxuda ikən cinsiyyət üzvündən sperma xaric olan şəxs.
Möhtərəm mallar: İslami qaydalar üzrə sahibinin icazəsi olmadan baş-
qalarına haram olan mallar.
Müqəllid: Müctehidə təqlid edən, onun sözlərinə əməl edən.
Müməyyiz: Yaxşı və pisi anlayan uşaq.
Musaqat: Suvarmaq, bağ sahibi ilə bağban arasında bağlanan müqavilə.
Bu müqaviləyə əsasən, bağban ağacları suvarıb, onlara qulluq etməsi müqa-
bilində bağın müəyyən bir miqdarda meyvəsindən istifadə edə bilər.
Mütə: Daimi olmayan nikah.
Mütləq su: Saf su, meyvə və bu kimi şeylərdən əldə edilməyən və başqa
şeylə qarışmayan, əgər qarışarsa, su halından çıxmayan adi su.
Muvalat: Namazın bölmələrini ara vermədən, fasiləsiz qılmaq.
Müvəkkil: Özünə vəkil tutan şəxs.
Muzaf su: Qatqılı su, bir şeydən əldə edilən su (qarpız suyu və şərbət kimi).
Müzariə: Yer sahibi ilə əkinçinin arasında bağlanan müqavilə. Bu mü-
qaviləyə görə məhsulun müəyyən miqdarı əkinçinin, qalanı isə torpaq sahibi-
nin olur.
Müztəribə: Heyz qanı görən zaman adı halda olmayan qadın.
Müctehid: Allahın hökmlərini anlamaqda ictihad dərəcəsinə yetişən, yəni
kitab (Quran) və sünnədən İslam hökmlərini çıxarmağa elmi gücü olan şəxs.
Mükəlləf: Yetkinlik həddinə çatmış ağıllı insan.
Mürtədd: Əvvəlcə müsəlman olub müsəlmanlıqdan çıxaraq Allahı, Pey-
ğəmbəri inkar etmək mənasını daşıyan zəruri din hökmlərindən birini inkar
edən şəxs.
Müstəhəb: Yerinə yetirilsə savab, yetirilməsə əzabı olmayan şəriət hökmü.
Müstəhəb qüsl: Bəzi günlər və gecələr yaxud bəzi ibadətlər və ziyarət-
lər münasibətilə yerinə yetirilməsi savab olan iş (cümə və ziyarət günü).
Müstəhazə: İstihazə qanı görmüş qadın.
Nafilə: Müstəhəb namaz.
Nasiyə: Adət vaxtını unudan qadın.
Nəcis: Pak olmayan şey.
Nüfəsa: Nifas qanı görməkdə olan qadınlar.
Dostları ilə paylaş: |