Microsoft Word Qismet-esas-redakteli-son-son doc
Yüklə 2,11 Kb. Pdf görüntüsü
|
88 10. Bilmək istəmirəm… Alikə Səni mənim kimi qəmli, Görmək istəmirəm, dostum. Burax gözüm qalsın nəmli, Silmək istəmirəm, dostum. Deyirsən: qurtar içməyi, Çaydan arağa keçməyi. Elə bezmişəm heç nəyi, – Bilmək istəmirəm, dostum. Keçilmişi keçə-keçə, Bina-bina, küçə-küçə Çəkə-çəkə, içə-içə Ölmək istəmirəm, dostum… 89 11. Bir mesaj qədər Sən samanı çox saxladın zamanı keçdi. Artıq gecdi... “Olacağam” – dediyin kimi ola bilmədin ya da olmadın. Heç vaxt dəqiq anlaya bilmədim necəsən... gecələrimə gündüzsən ya gündüzlərimə gecəsən... anlaya bilmədim heç vaxt. Bu gecə yoxluğunun ilk sevgililər günü anladım səni. 90 “sən istəyən kimi olacağam” – deyib ola bilməməyin əslində olmağınıydı... bu gecə telefonumda bir mesaj qədər az, içimdə bir şeir qədər çoxsan. Sən olduğun kimiydin. elə ona görə də yanımda həmişəlik YOXSAN. 91 12. Gecənin melanxoliyası Divarda əriyir stoldakı şamın kölgəsi. Şam işığı boyunca qaranlıqdı işığın çatmadığı yerlər. Masadakı adamlar üzü qara, susmuş... Əsəbdən əlindəki alışqanı oynadır kişi alışqanın gücü çatmır qaranlığa. kişi masaya atır alışqanı divarda əriyən kölgədə alışdırır dodağındakı darıxmağı. kişi bir tüstü darıxmaq çəkir içinə, bulud üfürür qaranlığa, 92 alışır qanı götürür alışqanı... Qadın şamda bişirir baxışlarını... Qaranlıq melodiyasının zilində susur iki nəfər. Sonra kişi darıxmağını çəkib bitirir qadın yandırıb qurtarır şamda baxışlarını... Əriyir divarda stoldakı şamın kölgəsi. Azalan şam kölgəsi boyunca uzanır gecə kişi alışqanı oynadır yenə qadın baxışlarını atır şamın içinə və beləcə gecə nəqəratlanır. 93 13. Olmamalıydı Bu qədər asan olmamalıydı hər şey... Tanışlardan telefon nömrəni götürmək, əlini tutmaq, evə ötürmək, əvvəl dodaqlarına, sonra xətrinə dəymək bu qədər asan olmamalıydı... İkimiz də istədiyimizə çatan kimi tükəndik. İkimiz də olduğumuzdan artıq olduq, görünür. Bu qədər asan olmamalıydı... 94 Nəyisə, nələrisə yarım saxlamalı, tam paylaşmamalı, tam bölüşməməliydik... Az zəngləşməli, mesajların sayını azaltmalı, və bəlkə də, heç öpüşməməliydik... Bizə aid hər dərdi özümüz, ancaq özümüz çəkməliydik. Yersiz incimələrin, küsmələrin arasına gülüş səpməliydik. Bu qədər asan olmamalıydı... Binaları, maşınları, küçələri, telefonda səhəri açdığımız gecələri unutmaq, şəkillərini silmək, sonra adını telefondan pozmaq və bu gecə bu şeri belə birnəfəsə yazmaq asan olmamalıydı. MƏNİ BAĞIŞLAMA! 95 14. Qürub Səndən öncə çatdı çəkmələrinin səsi qapıya... sonra günəş doğdu pilləkəndə təngnəfəs, gülümsəyən. Heca vəznində səliqəliydi otaq, susduq əruz vəznində... Gülüşdük çıxdı qafiyədən gözlərinlə köynəyin, bağladıq qapını üzü çölə... İçimdəki vaşağın gözləri elektrikləndi, qamçı saçlarının şimşəyi düşdü çiynimə dodaqlarımız şeirləşdi. 96 Auta atdıq köynəklərimizi, mərkəzdən başladıq oyuna... Ayrıydı bədənindəki xəritənin coğrafiyası, başqaydı hava durumun, iqlimin. Göbəyində batan qadınlığın iki dəfə çıxmaq istədiyi yerdən şeirlər içdim süd qoxulu. Qulağına nəfəsimi pıçıldadım... Yazılmamış şeirlərin sözlərini köçürdüm dodağından eynəyim masadan bizə baxdıqca... Sonra, iki saatmı, üç saatmı sonra çiçək istədin qəfil, mən pul oğurladım öz cibimdən... çəkmələrinin səsini götürüb batdıq uzaqlarda günəş kimi... indi xatırlayıram gözəl qürubuydu... Yüklə 2,11 Kb. Dostları ilə paylaş:
|