13
qazax türkjəsi, özbəkistan türkcəsi) işlədək ki, (türkiyə türk dili, yaxud türkiyə türkcəsi termininə uyğun
şəkildə) burada müxtəlif türk xalqlarının vahid türk dili sisteminə, türk dil stixiyasına eyni hüquqla şərik
olduqlarını hər dəqiqə sübut etməyə ehtiyac olmasın. Digər tərəfdən, «türkdilli xalqlar» və «türki dili»
əvəzinə sadəcə olaraq, «türk xalqları» və «türk dili» ifadələri işlədilməlidir» [10, 519-520; 522-523]. Bu
sahədə siyasi uzaqgörənliyi Heydər Əliyev etdi. O, 1995-ci ildə bu barədə ziyalılarla apardığı müzakirələr,
eləjə də xalqın ümumi rəyinin nəticəsi olaraq dilimiz «Azərbaycan dili» adlandırıldı. Təkrara yol verməmək
üçün məlum hadisələrin üzərində geniş dayanmırıq. Lakin əsər boyu, yeri düşdükcə bu məsələyə müxtəlif
baxış və mövqeləri bildirəcəyik. Bizim fikrimizcə, qloballaşma dövrünün sivil qanunları çərçivəsində
millət adı ilə vətəndaşlığın bir ad altında-«azərbaycanlı» adlandırılması çoxmillətli ruspublikamız üçün ən
uğurlu məsələlərdən biri kimi qiymətləndirilməlidir.
Türkdilli etnoslar arasında ən qlobal problemlərdən biri də əlifba məsələsi idi. Doğrudur, müəyyən
siyasi məqamlara, xüsusən Azərbaycan türkü ilə bağlı istər etnosun, xalqın adının dəyişdirilməsi, istərsə də
əlifba dəyişikliyi cəmiyyətdə pis qarşılanır, xalqın psixologiyasına mənfi təsir göstərir. Lakin bunanla belə
reallıqdan da qaçmaq olmaz. Dilimizin və əlifbamızın adının qısa bir müddət ərzində bir neçə dəfə
dəyişdirilməsi siyasi əndişələrdən başqa bir şey deyildir. Müşahidələrimizə görə, həmin qısa 3-4 il
müddətində «türk dili adı altında bir neçə orta məktəb dərsliyi, omonimlər sözlüyü və s. çap olunmuşdur.
Prof. Tofiq Hacıyev qeyd edir ki, 1936-cı ilə kimi dilimiz «türk dili» kimi nəzərdə tutulurdu. Yazmaqdan
cana doymuşuq. Daha bu barədə oxuculara heç nə xatırlatmayacağam [6, 251].
Buradan prof. T.Hacıyevin narahatlığını duymamaq olmur. Axı əlifba dəyişikliyini, «milli iqtisadi,
mənəvi və psixi itki hesab etməmək mümkün deyil» [7, 17].
Bir əsr ərzində 4 dəfə əlifba dəyişdirməyi ağlabatan həqiqət kimi qəbul etmək mümkün deyil. Prof.
Ağamusa Axundov bu haqda yazır: «Əlifbada Azərbaycan xalqının bəxti gətirməyib. Tarix üçün böyük
olmayan cəmi bircə yüzillikdə-XX əsrdə xalqımız istər-istəməz ərəb, latın, kiril əlifbaları əsasında
düzəldilmiş dörd əlifbadan istifadə etməli olub… Əlifba məsələsi həmişə xalqın ictimai və mədəni tərəq-
qisinə xidmət göstərən bir məsələ olub. Təəssüf ki, vaxtilə nə ərəbdən latına, nə də latından kirilə keçmək
tədbirlərində xalq ona layiq olan səviyyədə iştirak edib; daha doğrusu, onunla lazımınca hesablaşan ol-
mayıb» [1, 22-38].
Ədəbiyyat
1.Axundov A.A. Dil və ədəbiyyat. 2 cilddə. I c., Bakı: Gənclik, 2003, 660 s.
2.Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (1928-1920). Parlament (stenoqrafik hesabatlar). 2 cilddə. I c., Bakı: Azərnəşr, 1998,
976 s.
3.Ahmet Akgündüz. Belgeler gerçekleri konuşuyor. 5 cilddə.Ic., İzmir: Nil yayınları, 1990, 1010 s.
4.Bahaeddin Ögel. Prof. Dr Türk kültür tarihine giriş. 9 cilddə. Ankara: Kültür bakanlığı, 1991, 4603 s.
5.Cəfərov N. Q. Azərbaycanşünaslığa giriş. Bakı: Nurlan, 2002, 600 s.
6.Hacıyev T.İ. Azərbaycan ədəbi dili tarixi. II hissə, Bakı: Maarif, 1987, 293 s.
7.Hüseynov A. Diqqəti deyilənə artıraq / Birinci Beynəlxalq Türkoloji Qurultayın 75-ci ildönümünə həsr olunmuş
elmi konfransın materialları. (6-7 mart 2001-ci il), Bakı: Ağrıdağ, 2001, s. 16-18
8.Hüseynzadə Əli bəy. Türklər kimdir və kimlərdən ibarətdir? Bakı: Mütərcim, 1997, 292
9.Xəlilov B. Ə.Azərbaycan dili: dünən, bu gün. Bakı: Adiloğlu, 2004, 232s.
10.Xudiyev N.M. Radio, televiziya və ədəbi dil. Bakı: Azərnəşr, 2001, 660s.
11.Mərdanov M., Quliyev Ə. Azərbaycan Təhsili Xalq Cümhuriyyəti illərində (1918-1920). Bakı: Çaşıoğlu, 2003,
240 s.
12.Yusifov M. İ. Dövlətçilik və dil. Bakı: Nurlan, 2004, 176 s.
13.Первый Всесоюзный Тюркологический съезд. 26 февраля – 5 марта 1926 г. (Стенографический отчет). Баку:
АССР, изд. при БК АКП (б) «Бакинский рабочий», 432 с.
14.Тюркологическая конференция. Посвящается 40-летию I Тюркологического съезда.12-15 декабря 1966,
тезисы докладов, Баку: изд. АН АзССР, Баку: 1966, 44 с.
15.Türk Dünyası El Kitabı. Üçüncü Cilt. Edebiyat.) Ankara: Sistem ofset Matbaaçılık Limited Şirketi, 1992, 778 s.
16. Türk Dünyası El Kitabı. İkinci Cilt. Dil-kültür-sanat. Ankara: Sistem ofset Matbaaçılık Limited Şirketi, 1992,535 s.
14
LAMİYE VAGİFKIZI
Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru
Bakı Dövlət Universiteti
I BAKÜ TÜRKOLOJİ KURULTAYI`NDAN SONRA TÜRKİYE VE AZERBAYCAN`DA ORTAK
DİL ÜZERİNE ÇALIŞMALAR
Anahtar kelimeler: purizm, Türkçenin Azerbaycan diline etkisi, ortak dil, dillerin bir birine karşılık
etkisi, yeni sözler, ortak kelimeler.
After the I Turkological Congress about the common Turkic language in Turkey and Azerbaijan
The article deals with one of actual problems of modern study of Turkic languages. In article the reasons
influencing on language process are investigated. Given examples in the article indicate, that mentioned words are
vernacular words (words of Turkish origin). Also in given article psychological and sociological bases of using of
words of Turkish origin in the Azerbaijan language are investigated.
Key words: purism, influence of the Turkish language on the Azerbaijan language, common language,
interaction, neologisms, vernacular Turkish words
I Türkoloji Kurultay Türk halklarının hayatında dönüş, Türk edebi dilinin gelişmesinde ise dоğru bir
adım oldu.
Bildiğimiz gibi, burada оrtak türk edebi dili özellikle esas mesele idi.
Konuya eğilmeden önce Türk dünyasının çok iyi tanıdığı Halil Rza Ulutürk ve Bahtiyar
Vahabzade'nin şiirlerinden birer tane örnek vermeği tercih ettik:
“Etaj” “mertebe” sözün
Deyin gat kelmesiyle
Yeniden gur dilimi
Ayselimin sesiyle (H.R.Ulutürk)
***
Men guzeyli oldum, arzum güneyli;
Ona çatammadım, çalışdım hayli (B.Vahabzade)
Okurlarımız yüzde yüz anlasın diye “çatammadım” Azerice sözcüğünün Türkçe “yetiştiremedim”
anlamına geldiğini buraya ekledik. Şiirdeki “çatammadım” sözcüğünün Azerbaycan yazı dilinde “çata
bilmedim” şeklinde yazıldığını da hatırlatmaya yarar var. Bahtiyar halk şairiydi, halkın şairiydi ve bu yüzden
de halkın dilinden aldığını değiştirememiştir.
Makalemizde Azerbaycan'da yaranmış Dil Ortamı ve Türkiye'de uzun süre yazılar konusu haline
gelmiş “Özleşme” Dil Devrimi: onun dilimize ve Türk diline etkisinden bahsedeceğiz. Hem de Azerice’de
kullanmakta olan sözcüklerin kolaylık nedenlerinin açıklamaya çalışacağız. Açık konuşmak gerekirse gerek
Türkiye'de, gerekse Azerbaycan'da Dil Devrimi veya özleşmeye herkes olumlu bakmamış ve bakmamaktadır
[Cikiya:1971.69]. Biz 100'lerle Türk ve Azerbaycan şair ve yazarlarının eserlerinden sayısı belli olmuyan
miktar yeni sözcükler topladık. Söz konusu sözcükler şair ve yazarlarımızın dilinde o kadar güzel bir şekilde
kullanmış ki, bu kullanım şekline kimse karşı gelememiş ve gelememektedir. Zaman zaman Azerbaycan'ın
radyo ve televizyonlarında ülkemizde yaygın bir hale gelmiş sık sık kullanmakta olan Türkiye türkşesi
sözcüklerine karşı gelenler bulunmaktadır. Ama sonunda kayd edelim ki, karşı gelenler çok soyut bir şekilde
konuşur, somut bir örnek veremiyorlar. Şunu hemen söyleyelim ki, Türkçeden dilimize sözcükler 90'lardan
sonra, bağımsızlığa kavuştuğumuzdan sonra gelmeğe başladı. Bize göre bunun 1.nolu nedeni Toplunun alt
ve üstyapısını temelli olarak yeniden kurulmasıydı. Tarihe geçmiş komunizm ve onunla ilgili sözcük, terim
sloganlar, tam cümle halinde “ün” kazanmış deyimler objektif olarak dilimizden çıktı. Bugün halk o zamanla
ilgili sözcük, ifade ve b. hiç hatırlamıyor bile. Halbuki o sözcükler bir büyük sözlüğü dolduracak kadar
büyük bir kitap olabilir. Ünlü türkoloji bilgini Tevfik Melikli 2008 yılında yayınladığı “Türkoloji
Problemler” kitabında Türkiye türkçesinde türetme yoluyla meydana getirilmiş ve Azericeye girmiş yeni
sözler bölümünde Azericede kullanmakta olan açıklamak, açıklama, araştırma, çağdaş, gündem, kimlik,
olay, özel, özelleştirmek, sonuç, soykırım, yazar, yetkili, sıcak gibi sözcüklerin anlamın açıklamasını
vermiştir. Yine orada erken seçim (seçki) canlı yayım, sıcak ilişkiler, millet vekili, cep telefonu gibi
tamlamaların da ortaklaşa kullanılmakta olduğunu yazmıştır (T.Melikli. Türkoloji Problemler. Bakı.
2008.s.173-175). Gerçek durum incelemek olursa T. Meliklinin örnekleri çok az saydadır.
Bugün Azerbaycan'da yaranmış Dil Ortamı sonucunda dilimizde bir gereksinim gereği bir hayli
sözcük Türkiye Türkçesinden alınmıştır: Durum, olay, yayım, önem, soyadı, yetersay, özelleştirmek, ateşkes