85
potensiallara malik olan ölkələrdə iqtisadiyyatın inkişafı ləngiyir, geri qalmış,
ə
nənəvi təsərrüfat sahələrinin, xüsusən də aqrar bölmənin inkişafına üstünlük
verilir. Dövlətin yeritdiyi struktur dəyişiklikləri siyasəti də bu mövqedən
müəyyənləşir.
Böhran şəraiti makroiqtisadiyyatda köklü dəyişikliklərin aparılmasını zərurətə
çevirməklə,
iqtisadi
strukturun
ə
saslarının,
prioritetlərinin,
dəyişilmə
istiqamətlərinin müxtəlifliyini doğurur. Bu problemin həlli ilə bağlı aparılan
tədqiqatlarda iqtisadçı alimlərin fikirləri və mövqeləri arasında müxtəlifliyin
olduğu nəzərə çarpır. Məsələn, L.I.Abalkinin və onun tərəfdarlarının fikrincə,
iqtisadiyyatda struktur yenidənqurmasının həyata keçirilməsindən məqsəd
iqtisadiyyatın sosial yönümlü olmasına şərait yaratmaq və milli gəlirdə istehlak
payını yüksəltməkdir. Оnlаr hаqlı оlаrаq elm-texniki tərəqqini (ETT)
iqtisadiyyatda baş verəsi olan struktur dəyişmələrinin mühüm amili və məqsədi
hesab edirlər. Bu mövqe onunla əsaslandırılır ki, ETT praktiki olaraq iqtisadiyyatın
bütün sahə və sferalarında irəliləyişləri təmin etməyə qadirdir. Yəni iqtisadiyyatı
sosial yönümlü etmək, bilavasitə insana xidmət şəraitini yaratmaq üçün onun
strukturunu köklü dəyişdirmək, səmərəliliyini yüksəltmək, texniki-texnoloji
səviyyəsini keyfiyyətcə yeni pilləyə qaldırmaq vacibdir.
Deyilən fikirlərə münasibəti belə ifadə etmək olar ki, struktur dəyişikliklərinin
prioritetlərini müəyyənləşdirərkən, özəl mülkiyyətin rabitəsiz, öz-özünə yaranan
artımını deyil, aparılmış tədqiqatlar və müvafiq təhlildən çıxış edərək, struktur
dəyişikliklərinin qiymətləndirilmə meyarı kimi, müəssisələr arasında, xalq
təsərrüfatı kompleksləri arasında, məhsuldar qüvvələrin yerləşdirilmə səviyyələri
arasında istehsalın real ictimailəşdirilmə və kooperasiya əlaqələri səviyyəsini
nəzərə almaq lazımdır.
Struktur istiqamətlərində nəzərə alınan bu meyar ayrı-ayrı subyektlərin yersiz
dövlət müdaxiləsinə yol verməyən mülkiyyət formalarına və müstəqil təsərrüfat
fəaliyyətinə malik olmasına şərait yaradacaqdır.
86
Təbii resurslarla (xüsusən də neft və qaz ehtiyatları ilə) zəngin olsa da,
Azərbaycan iqtisadiyyatında həyata keçirilən struktur dəyişmələri iki əsas
məqsədin reallaşmasına şərait yaratmalıdır:
1) Təbii ehtiyatlardan istifadəni minimuma endirə biləcək resursqoruyucu
texnologiyanın tətbiq edilməsinə;
2) Ətraf mühiti qoruya bilən və onu sağlamlaşdırmağa imkan yaradan
tullantısız texnologiyadan genişmiqyaslı istifadəyə.
Resursqoruyucu texnologiyalara üstünlük verilməsi, onunla bağlı sahələrin
inkişaf etdirilməsi makroiqtisadiyyatın maddi-texniki bazasında, istehsal, eləcə də
istehlak dairələrində köklü keyfiyyət dəyişikliklərinə səbəb ola bilər, həmçinin
gələcəyi olan, ekoloji baxımdan təhlükəsiz istehsalatların yaradılmasının əsaslı
təminatına çevrilər. Ümummilli maraqlarda təzahür edən bu məsələlərin həllində
dövlətin iştirakı vacibdir. Başqa sözlə, yüksək, ən yeni texnologiyalara əsaslanan
sahələrın (məsələn, neft-kimya, biotexnologiya və s.) dövlətin əlində olması
məqsədəuyğundur. Belə ki, məhz həmin sahələr daxili bazarın ödənilməsini təmin
etmək və məhsul ixracını artırmaq üçün şərait yaratmaq imkanına daha çox
malikdirlər. Ən müasir texnologiyalara əsaslanan sahələrin yaradılması böyük
kapital tutumlu prosesdir. Respublikanın bugünki iqtisadi potensialı külli miqdarda
pul vəsaiti tələb edən belə sahələrin maliyyələşdirilməsi iqtidarında deyildir.
Iqtisadiyyatın strukturunda texnoloji təzələnmənin həyata keçirilməsi kapital
bazarının formalaşmasını tələb edir. Sabit valyuta ehtiyaclarının yaradılması
problemini həll etmək, maliyyə bazarına etimadı gücləndirmək məqsədilə müvafiq
bankların məqsədyönlü və səmərəli fəaliyyətini artırmaq lazımdır. Belə
problemlərin həlli isə iqtisadiyyata dövlət müdaxiləsini zərurətə virir.
Struktur dəyişikliyi siyasətinin səmərəliliyi müvafiq elm sahələrinin inkişaf
səviyyəsi, elmi-texniki yeniliklərin tətbiqi vəziyyəti ilə birbaşa əlaqəlidir. Məlum
həqiqətdir ki, müstəqilliyin ilk dövrlərində elm sahələrinə diqqət zəifləmiş, elmi-
texniki nailiyyətlərin maliyyələşdirilməsi xeyli azalmışdır. Belə səbəblər
respublikanın əsas elmi potensialını xeyli zəiflətmişdir. Müasir dövrün tələblərini
nəzərə alan struktur siyasəti bazar münasibətlərinin inkişafından istifadə edərək
87
məhz elm vasitəsilə resursqoruyucu və tullantısız istehsallar, yüksək texnologiyaya
ə
saslanan sahələr yaratmışdır. Elmin köməyi ilə "enerjiqoruyucu" vasitələrini də
ə
ldə etmək olar.
Enerji sisteminin iqtisadiyyatda və cəmiyyət həyatının digər sahələrində
ə
vəzsiz rolunu əsas götürən iqtisadçılar struktur dəyişmələrində prioritetin
elektroenergetikaya verilməsi ideyasını irəli sürürlər. Həqiqətdir ki, bütün sənaye
istehsalı, aqrar bölmədəki müəyyən təsərrüfatlar, tədavül və xidmət sferası elektrik
enerjisi olmadan fəaliyyət göstərə bilməz. Deyilənləri əsas götürərək qeyd etmək
lazımdır ki, respublikamızda yanacaq-xammal sferasını inkişaf etdirmək struktur
böhranından çıxmağın əsas istiqamətlərindən biridir. Burada dövlət xammala və
enerjiyə olan ictimai tələbatlarla təbii sərvətlərin ictimai istifadə imkanları arasında
uyğunsuzluğun aradan qaldırılması üçün zəmin yaratmalıdır.
Yuxarıda deyilənlərdən bu qənaətə gəlmək olar ki, makroiqtisadiyyatdakı
struktur dəyişmələrinə dövlət müdaxiləsi vacibdir. Başqa sözlə, bu proses dövlətin
tənzimləyici və istiqamətverici siyasəti əsasında həyata keçirilməlidir. Dövlətin
struktur siyasəti resursqoruyucu və tullantısız texnologiyaların, yüksək texnoloji
istehsalların, elm və elektroenergetikanın inkişafına şərait yaratmalıdır. Belə
sahələrin fəaliyyətinə nəzarəti əlində cəmləndirməklə, dövlət onların bazara fəal
təsirini də çevik tənzimləyə bilər. Yaponiya və Cənubi Koreyanın təcrübəsində
sübut olunduğu kimi, struktur dəyişiklikləri, bir tərəfdən, dövlət və bazarın
ə
laqələndirilməsini, digər tərəfdən isə kiçik və orta biznesin dəstəklənməsini
nəzərdə tutur. Struktur dəyişmələri siyasəti bazar sektoruna da toxunur.
Iqtisadçıların fikrincə, bazar konyunkturu ilə birbaşa əlaqəli olduğuna görə,
istehlak malları istehsal edən sahələr bazar mexanizminin tərkib elementlərinin -
tələbin, təklifın, qiymətin və rəqabətin fəaliyyətini mütləq nəzərə almаlıdır. Bu
baxımdan xalq istehlakı malları və kənd təsərrüfatı məhsulları istehsal edən
sektorlara dövlətin müdaxiləsi də məhdud olmalıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, iqtisadiyyatın struktur parametrləri onun
səmərəliliyini qiymətləndirmək üçün yeganə meyar ola bilməz. Burada təsərrüfatın
sahə quruluşu təkcə daxili son tələblə deyil, həm də xarici iqtisadi əlaqələrlə
Dostları ilə paylaş: |