67
həmin tədbirlər əsassız olaraq ayrı-seçkilik hallarına gətirilməli və ya belə halları
daha da gücləndirilməlidir.
Digər tərəfdən, iqtisadiyyatın restruktrizasiyası mahiyyətcə mikroiqtisadi və
makroiqtisadi xarakter daşıdığına görə mikroiqtisadi siyasətin makroiqtisadi
tədbirlərlə ardıcıl surətdə əlaqələndirilməsi və konsolidasiyası məqsədəuyğundur.
Daxili bazarı məhdud olan ölkələrdə buna ehtiyac daha böyükdür. Məlumdur ki,
islahatları və iqtisadiyyatın restruktrizasiyası fərqli proseslərdir. Iqtisadiyyatın
restruktrizasiyası keçid dövrü ölkələrində bazar islahatlarının tərkib hissəsinə
çevrilsə də, mahiyyətcə bu, iqtisadi prosesdir. Bu baxımdan iqtisadiyyatın
restruktrizasiyası tədbirlərinin iqtisadi inkişaf mexanizmində (məsələn, plan və
proqramlarda) yer alması məqsədəuyğundur. Buna görə də iqtisadiyyatın
restruktrizasiyası məhdud şəraitdə iki vektor üzrə həyata keçirilməlidir. Bu,
restruktrizasiyanın müəssisə səviyyəsinə də aiddir.
Makroiqtisadi siyasətlə və ya onun bir sıra elementləri ilə bu sahədə həyata
keçirilən mikroiqtisadi tədbirlər arasındakı “paralellik” aradan qaldırılmalıdır.
Məsələn, Azərbaycanda pul (monetar) siyasətin həyata keçirilməsi sahəsində
olduqca fundamental əhəmiyyətli nəticələr qazanılmışdır. Eyni zamanda, pul
siyasəti həm iqtisadi inkişafın şərti (ilkin şərtlərindən biri) və həm də nəticəsi
(nəticələrindən biri) olduğuna görə səmərəli pul siyasəti adətən inkişaf edən pul
siyasəti hesab olunur. Azərbaycanda bunun konturlarından birini monetar siyasətin
və ya sadəcə, pulun iqtisadiyyatın restruktrizasiyanın təsirinin gücləndirilməsi
təşkil edə bilər. Bəzi məlumatlara görə, dövriyyədə olan pul kütləsinin UDM-ə
nisbəti respublikamızda 2000-ci ildə 6,9%, Rusiyada 16,5%, 90-cı illərin
ortalarında ABŞ-da 50%, Yaponiyada 114-122%, Polşada 32-43% təşkil etmişdir.
Ölkələrin makroiqtisadi siyasətindən və iqtisadi inkişaf modellərindən asılı olaraq
pul kütləsinin ÜDM-ə nisbəti müxtəlif ola bilər. Lakin bu nisbətlər arasındakı
fərqlər diapazonunu ciddi müzakirəsi məqsədəuyğundur. Bunu kredit siyasəti
haqqında da söyləmək mümkündür. Iqtisadiyyatın restruktrizasiyasının
makroiqtisadi institutlarından biri kimi fond birjasının bu sahədə aktiv fəaliyyət
müstəvisinə gətirilməsi kredit siyasəti amilindən az əhəmiyyətli məsələ deyildir.
68
Dördüncüsü, Azərbaycan iqtisadi ədəbiyyatında və iqtisadi siyasət
müzakirələrində ən az diqqət verilən, lakin iqtisadiyyatın restruktrizasiyasında
ardıcıl surətdə aktuallaşan amil kimi texnologiyaların və innovasiyanın imkanları
və rolu açıqlanmalıdır. Artıq əksər postsovet ölkələrində keçid dövrünün
başlanğıcında bu sahədə mövcud olan insan resurslarını, intellektual potensialın və
təşkilati infrastrukturlarının bazar iqtisadiyyatı mühitinə ən zəruri dərəcədə belə
uyğunlaşdırılmaması (və ya uyğunlaşmaması) faktdır və problemin əməli
baxımdan müzakirəsi yeni texnologiyaların və innovasiya fəaliyyətlərinin
iqtisadiyyatın real “strukturformalaşdırıcı” və beynəlxalq rəqabət reytinqinin
yüksəldici amilinə çevrilməsi üçün müvafiq hüquqi, iqtisadi, maliyyə, təşkilati və
infrastruktur
mexanizmlərin
yaradılması
ə
trafında
cəmləşdirilməsi
məqsədəuyğundur. IEÖ-lərin təcrübəsindən belə faktda məlumdur ki,
iqtisadiyyatın inkişaf edən texnologiyalara miqyaslı uyğunlaşdırılması və
innovasiya (yeniləşməsi) potensialının gücləndirilməsi sistemli, məqsədli, ardıcıl
və dinamik tədbirlər vasitəsi ilə mümkündür. Bu baxımdan və Azərbaycandakı
mövcud “texnologiya” və “innovasiya” mühitini nəzərə alaraq milli texnologiya
(və ya texnoloji inkişaf) siyasətinin hazırlanması və həyata keçirilməsi
məqsədəuyğundur. Bu, dövlətlə (dövlət strukturları ilə) sahibkarların
universitetlərin və mülkiyyət formasından asılı olmayaraq araşdırma potensialı
mərkəzlərin əməkdaşlığına (iş birliyinə) əsaslanmalıdır. Mövcud şəraitdə
iqtisadiyyatımızda formalaşmış “əmək-kapital-elm” əlaqəsi (və ya modeli)
texnologiyaların inkişafını və yeni texnikanın tətbiqini kifayət qədər
stimullaşdırmır və hətta bəzi istiqamətlərdə buna maneələr yaradır. Buna görə də
yeni texnologiyaların inkişafı və innovasiyaların stimullaşdırılması mexanizmi
sistem halına gətirilməli və şəffaf tələblər “bloku” ilə əlaqələndirilməlidir.
Müəssisələrin və xüsusilə də kiçik və orta sahibkarlığın texnologiyaların
inkişaf etdirilməsinə köməklik məqsədilə müəssisələrarası kooperasiya
infrastrukturlarının yaradılmasının dəstəklənməsi məqsədəuyğundur. Bunun uyğun
formaları texnoloji inkişaf mərkəzi, texnoloji inkişaf inkubatorlu və sair kimi
modellər ola bilər. Burada diqqət çəkən cəhətlərdən biri ondan ibarətdir ki,
69
texnologiya transferi və “araşdırma və inkişaf” modeli müxtəlif prosesləri əhatə
etsə də, onların arasında əlverişli məkanlarda faydalı qarşılıqlı əlaqələr (təsirlər)
formalaşır.
Araşdırma və inkişaf fəaliyyətlərinin nəticələrinin iqtisadiyyata tətbiqinə
ə
lverişli amilləri formalaşdırmaq məqsədilə vençur (risk) kapitalı mexanizminin
yaradılması real sürətdə əməli müstəviyə gətirilməlidir.
Beşincisi, Azərbaycan investisiyalarının mütləq həcminə və adambaşına
göstəricisinə görə müstəqil dövlətlər məkanında aparıcı yerlərdən birini tutmasına
baxmayaraq, iqtisadiyyatın restruktrizasiyasının zəruri və güclənməkdə olan amili
kimi investisiya fəaliyyətləri radikal sürətdə aktivləşdirilməlidir. Kapital
qoyuluşlarının həcmi respublikamızda 1995-2001-ci illərdə 5 dəfədən çox artmış
və bunun nəticəsində kapital qoyuluşlarının ÜDM-ə nisbəti 1995-ci ildəki 10,7%-
dən 2001-ci ildə 21,2%-ə çatmışdır. Bunun əsas hissəsi xarici investisiyalar
hesabına olsa da, xarici investisiyalarda birbaşa investisiyaların xüsusi çəkisi,
daxili investisiyalarda özəl sektorun payı əhəmiyyətli dərəcədə yüksəlmişdir. 2003-
cü ilin birinci yarısında xarici sərmayəli müəssisələrin sayı 2921 olmuşdur.
Müqayisə üçün göstərmək olar ki, 1991-2002-ci illərdə Rumıniya iqtisadiyyatına
xarici investisiyaların həcmi 9,2 milyard dollar, xarici investisiyalı müəssisələrin
sayı isə 89000 olmuşdur.
Bütün bunlar əhəmiyyətli olsa da, iqtisadiyyatın radikal restruktrizasiyası
baxımından yetərli deyildir. Bir tərəfdən, investisiya qaynaqları məhduddur.
Məsələn, ilkin yığımların ÜDM-ə nisbəti 7,4% təşkil edir. Digər tərəfdən, mövcud
qaynaqların istifadəsi mexanizmi kamil deyilir. Məsələn, əhalinin banklardakı ilkin
yığımlarının ÜDM-ə nisbəti 1,7% təşkil edir. Bütün növ bank kreditlərinin ÜDM-ə
nisbəti Azərbaycanda 10%-dən aşağı olduğu halda inkişaf etmiş ölkələrdə bu
göstərici təqribən ÜDM-ın ətrafında “fırlanır”. Ilkin yığımlarla, investisiyalar
arasında əlaqələrin xarakteri kifayət qədər aydınlaşdırılmışdır. Daxili bazarın
məhdudluğu və xarici bazarlarda rəqabət etmək potensialını və “təcrübəsinin”
aşağı olması üzündən xüsusilə emal müəssisələrində istehsal güclərindən istifadə
problemi yaranır.
Dostları ilə paylaş: |