21
onlardan biri sələflərin yazılarından müəyyən mətnləri seçirdisə, onda o,
“Metodoloji sözlər”i
1
kitabına ad götürürdü. Həmçinin, əvvəl çap
olunmuş məqalələri toplayıb bir kitab halında nəşr etmək istəyənlər
“Metoda dair məqalələr” kimi adlardan
2
istifadə etmişlər və s.
Tapşırıq: İbrahim peyğəmbərin (Ona salam olsun!) öz xalqına müraciət
metodologiyasını elmi metodologiyanın məlum mənasında haqq ilahın
axtarışı adlandırmaq olarmı?
İxtisaslı akademik‐elmi sahədə “Üsul elmi”nə tədqiqat və bilik
metodu kimi toxunulur
3
və bu zaman elmə və metod böhranının və ya
müasir metodologiya probleminin həlli üçün onun yeniləşdirilməsinə
dair tədqiqatların aparılmasından danışılır. İslam etiqadı barəsində
söhbət düşdükdə isə nəzərlər ondakı metodoloji tədqiqata yönəlir və
hesab edilir ki, bu, müasir islam düşüncəsi metodlarına və dinin
fundamental məsələlərini araşdırma metodologiyasının elementlərinə
dair tədqiqat qəbilindəndir. Çünki Allah etiqad, ibadət, əxlaq və
qanunvericilik məsələlərini özündə ehtiva edən dürüst yol kimi islamı
seçmişdir. Bütün bu məsələlər məcmu halda islam metodunu təmsil edir.
Bu, o islam metodudur ki, ilk nəsil onun sayəsində haqq yola
yönəlmişdi. Sonra isə onların nəsilləri bu metodu kəlam‐fəlsəfə
məsələləri və ya vicdanla, sufiliklə bağlı hisslər və ya quru, pərakəndə
ibadət növləri arasında bölücü vasitənin təmsilçisinə çevirdilər. Bu isə öz
növbəsində islam metodunun quruluşuna yenidən rabitəliliyin
qaytarılmasına və dağınıqlıq vəziyyətinin aradan qaldırılmasına kömək
edən islahatçı novatorların yetişməsini zərurət kimi ortaya qoydu
4
.
Müzakirə mövzusu: Dinin fundamental məsələləri elmi (
elm əl‐
Üsul) təfəkkürdə dəqiq elmi metodologiyanın formalaşmasına necə
kömək edə bilər? Fikrinizi əsaslandırmaq üçün iki misal gətirin.
1
Casim ibn Məhəmməd ibn Mühəlhil əl-Yasin. əl-Kəlimat əl-mənhəciyyə min kəlam Şeyxülislam ibn
Teymiyyə (Şeyxülislam İbn Teymiyyənin kəlamlarında metodologiya). Küveyt, “əl-Kəlimə” müəssisəsi.
Çap tarixi göstərilməyib.
2
Salman ibn Fəhd əl-Övdə. Məqalat fil-mənhəc (Metoda dair məqalələr). Miçiqan, An-Arper. Şimali
Amerika İslam Akademiyası. “Novatorluğa dair traktatlar” seriyasından. № 2. 1999.
3
Taha Cabir əl-Ülvani. Üsul əl-Fiqh əl-İslami: mənhəc bəhs və mə`rifə (İslam fiqhinin fundamental
məsələləri: tədqiqat və bilik metodu). Herinden, Virciniya. “Beynəlxalq İslam Düşüncəsi İnstitutu”nun
nəşrləri. 2-ci nəşr. 1995, səh. 7.
4
Əbdürrəhman ibn Zeyd əz-Zəbidi. Mənahic əl-Bəhs fil-əqidə əl-islamiyyə fil-əsr əl-hazir: dirasə li-
mənahic əl-fikir əl-islami əl-müasir və lil-ənasir əl-mənhəciyyə fi dirasə üsul əd-din (Müasir dövrdə islam
etiqadını tədqiqat metodları: müasir islam düşüncəsi metodlarına və dinin fundamental məsələlərinin
araşdırılmasının metodoloji elementlərinə dair tədqiqat). ər-Riyad, Tədqiqatlar və İnformasiya Mərkəzi.
“Dar İşbiliya” nəşriyyatı, 1998, səh. 5-6.
22
Madam ki, söhbət xüsusiyyətləri və rüknləri baxımından islamın
praktiki metodundan gedir, onda biz Yusif əl‐Qərdavi ilə birlikdə
görürük ki, o, Peyğəmbərin sünnəsində mövcuddur. Çünki Sünnə
Quranın praktiki izahıdır. “Peyğəmbər (Ona Allahın salamı və xeyir‐
duası olsun!) izahedici Quran, təcəssüm etdirən İslam rolunu oynayırdı.
Müsəlmanların Peyğəmbərin bu metodundan xəbərdar olmaları
zəruridir; onlar bu metodun əhatəlilik, bütövlük, tarazlıq və asanlıq kimi
xüsusiyyətlərinə bələd olmalıdırlar. Bununla da onlar Sünnəni lazımi
şəkildə başa düşməyin və ona münasibətin necəliyini öyrənmiş
olacaqlar. Əgər dövrümüzdə müsəlmanların ən ümdə problemi düşüncə
ilə bağlıdırsa, onda bu problemin ən bariz cəhəti Peyğəmbərin sünnəsini
başa düşmədə və ona olan münasibətdə özünü göstərən böhranda təmsil
olunur. Xüsusən də bu hal islam dirçəlişinin bəzi cərəyanlarında özünü
büruzə verir. Bu isə çox vaxt həmin kəslərin Pak Sünnəni pis şəkildə baş
düşmələrinin nəticəsi kimi təzahür edir”
1
. Abdulcabbar Səid isə
Peyğəmbərin sünnəsinə münasibət metodologiyasında mövcud olan bir
çox təhrif hallarını sadalayır
2
.
Tarixə dair tədqiqatlarda isə metod problemi İbn Xəldundan
başlayaraq indiyədək əvvəlkilərin “müsəlman reallığıdır” – deyə nəql
etdikləri mətnlərdən yapışmaqla metodologiya aləminə “sıza bilmiş” bir
çoxlarını hələ də çulğalayır. Problemə bu cür münasibət tarixçiləri
xətalara sürükləmişdir. Eyni müsibət həm də belə bir metoddan əl çəkib
şərqşünasların metodologiyasına üz tutmağa cəhd edənlərin başına
gəlmişdir. Bunlar həmin şərqşünaslardır ki, müəyyən sahələrdə
təqdirəlayiq xidmətlərinin olmasına rəğmən, müstəmləkəçiliyin məna‐
feyindən çıxış etmişlər. Belə insanlar Qərbin üstünlüyündən məst olaraq,
tarixi “şüşə divar arxasından” yazmağa başladılar. Bununla da onlar
islamın zaman və məkan xüsusiyyətlərindən xəbər tutmadılar
3
.
Müasir islam düşüncəsinin problemlərindən biri də eyniadlı
metodologiyaya münasibətdə kompleks yanaşmanın yoxluğu prob‐
lemidir. Bu elə bir yanaşmadır ki, sözügedən metodologiyanın
1
Yusif əl-Qərdavi. Keyfə nətə`aməl məə əs-sünnə ən-nəbəviyyə: məalim və zəvabit (Peyğəmbərin
sünnəsinə münasibətimiz necə olmalıdır: əsas təzahürləri və qayda-qanunları). 1-ci nəşr. Herinden,
“Beynəlxalq İslam Düşüncəsi İnstitutu”nun nəşrləri. ər-Riyad, “əl-Müəyyid” kitabxanası, 1990, səh. 23-
27.
2
Abdulcabbar Səid. Mənhəciyyə ət-təamül məə əs-sünnə ən-nəbəviyyə (Peyğəmbərin sünnəsinə
münasibətin metodologiyası). “Məfkurənin islamlaşdırılması” seriyasından. № 18. 1999, səh. 53-88.
3
İbrahim Beyzun. əl-Kitabə ət-tarixiyyə əl-islamiyyə: beynə ət-təriqə vəl-mənhəc (Üsul və metod
prizmasından tarixin islam nöqteyi-nəzərindən yazılması). London Ərəb-İslam Tədqiqatları İnstitutunun
nəşr etdirdiyi mövsümi mədəni “əl-Mə`həd” jurnalı. № 1. 1999, səh. 9-15.