44
Azərbaycan Konstitusiya Məhkəməsi heç bir qərarında president sisteminin
əhəmiyyətini birbaşa təsdiq etməmişdir. Ancaq məhkəmənin bır sıra qərarlarının
mahiyyət etibarilə bu mövqeyi əks etməsini demək olar. Onlardan biri
Ombudsmanın sorğusu əsasında çıxarılan qərardır (səh., 22). Aşağıdakı qərar da
bu nöqteyi-nəzərdən mühüm əhəmiyyət kəsb edir:
V. Q. Teryoxinin şikayəti ilə əlaqədar Konstitusiya Məhkəməsinin
Qərarı, 15 yanvar 2010-cu il
29
[ İşin faktları: Mahiyyət üzrə bu iş daşınmaz əmlaka mülkiyyət hüququ
barədədir. V.Teryoxin adlı Azərbaycan vətəndaşı Bakının M.Ə.Rəsulzadə
qəsəbəsində alqı-satqı aktına əsasən bələdiyyədən torpaq sahəsi almışdır.
Sonradan N.İsmaylova adlı digər vətəndaş bu aktı bələdiyyə qarşısında
mübahisələndirmişdir.
N.İsmaylovanın
müraciəti
əsasında
M.Ə.Rəsulzadə bələdiyyəsi öz aktını ləğv etmişdir. Bələdiyyə qərarını
onunla əsaslandırmışdır ki, V.Teryoxinin aldığı torpaq sahəsi ona məxsus
olan mənzilin yanında yerləşmişdir və bələdiyyə də bu əsasla torpağı
Teryoxinə satmışdır, ancaq V.Teryoxinin bu mənzilə hüququ etibarsız
olduğu üçün torpağın ona satılması da ləğv olunmalıdır.
V.Teryoxin bundan məhkəməyə şikayət etmişdir. Birinci
instansiyada V.Teryoxin işi uduzmuşdur. Torpaq məsələsi ilə əlaqədar
V.Teryoxinin əleyhinə qərar çıxarmış məhkəmə onun torpaq sahəsinin
yanında yerləşən mənzilinə olan hüququnu da etibarsız saymışdır.
Apellyasiya Məhkəməsi də V.Teryoxinin əleyhinə qərar qəbul etmişdir.
Kassasiya instansiyası olan Ali Məhkəmə isə işə birinci dəfə baxanda
Apellyasiya Məhkəməsinin qərarını ləğv etmişdir. Ali Məhkəmə qərarını
onunla əsaslandırmışdır ki, işin predmeti V.Teryoxinin mənzilə olan
hüquqdur və bələdiyyənin öz qərarını ləğv etmək səlahiyyəti yoxdur.
İşə yenidən baxan Apellyasiya Məhkəməsi Ali Məhkəmənin bu
qərarına uyğun olan qərar qəbul etmişdir. Ancaq işə yenidən baxan Ali
Məhkəmə bu dəfə digər mövqe tutaraq əvvəlki qərarına uyğun olaraq
Apellyasiya Məhkəməsinin qərarını ləğv edir. Ali Məhkəmə mahiyyət
etibarilə bu dəfə V.Teryoxinin əleyhinə qərar qəbul edir. İşə üçüncü dəfə
baxan Apellyasiya Məhkəməsi Ali Məhkəmənin 2-ci qərarına uyğun qərar
qəbul etmiş və sonra Ali Məhkəmə bu qərarı təsdiq etmişdir.]
29
V.Q.Teryoxinin şikayəti ilə əlaqədar Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsi Mülki işlər üzrə
məhkəmə kollegiyasının 02 iyun 2009-cu il tarixli qərarının Azərbaycan Respublikasının
Konstitusiyasına və qanunlarına uyğunluğunun yoxlanılmasına dair Konstitusiya Məhkəməsinin
Qərarı, 15 yanvar 2010-cu il.
45
Məhkəmələr tərəfindən müəyyən edilmişdir ki, M.Ə.Rəsulzadə
bələdiyyəsi 500 m2 torpaq sahəsini V.Teryoxinə satarkən həmin torpaq
sahəsinin sonuncunun mülkiyyətində olan M.Ə.Rəsulzadə qəsəbəsi,
H.Ağamalıyev küçəsi 9 nömrəli evin 11 saylı mənzilinin qarşısında
yerləşməsinə əsaslanmışdır. Lakin Azərbaycan Respublikası Apellyasiya
Məhkəməsi Mülki işlər üzrə məhkəmə kollegiyasının 06 dekabr 2005-ci il
tarixli qətnaməsi ilə V.Teryoxin həmin evdən çıxarılmaqla onun qeyd
olunan mənzilə dair mülkiyyət hüququnu təsdiq edən qeydiyyat vəsiqəsi
etibarsız hesab edilmiş, həmin mənzilə N.İsmayılovanın mülkiyyət
hüququ bərpa edilmişdir. V.Teryoxinin mənzilə mülkiyyət hüququnun
itirilməsinə əsaslanaraq M.Ə.Rəsulzadə bələdiyyəsi 29 aprel 2005-ci il
tarixli 98 saylı qərarla özünün əvvəlki 05 avqust 2004-cü il tarixli 265 saylı
qərarını ləğv etmiş, mübahisəli torpaq sahəsini N.İsmayılovanın
mülkiyyətinə vermiş, sonradan 20 sentyabr 2005-ci il tarixli 225 saylı
qərarla isə N.İsmayılovanın razılığı nəzərə alınmaqla bu sahədən 400 m2
hissəni E.Məmmədovun mülkiyyətinə vermişdir.
[...]
Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu, həmçinin aşağıdakıların
nəzərə alınmasını zəruri hesab edir.
Ali Məhkəmənin [...] 05 fevral 2008-ci il tarixli qərarı ilə Bakı
Apellyasiya Məhkəməsinin [bu] mülki iş üzrə 03 oktyabr 2007-ci il tarixli
qətnaməsini ləğv edərək işi yeni apellyasiya baxışına göndərərkən istinad
edilən məhkəmə qərarları ilə yalnız mənzilə olan mülkiyyət
münasibətlərinin işin predmeti olduğunu, torpaq sahəsinin isə
mübahisələndirilmədiyini və vətəndaşın mülkiyyətində olan torpağın
alınıb başqa şəxsə verilməsi səlahiyyətinin bələdiyyədə nəzərdə
tutulmadığını qeyd etmiş və Mülki Məcəllənin 146.1-ci maddəsinə
istinadən belə nəticəyə gəlmişdir ki, ərizəçinin mübahisəli torpaq sahəsi
üzrə sahiblik və istifadə hüququ yaranmışdır.
Lakin [Ali Məhkəmənin bu birinci qərarına] uyğun çıxarılmış Bakı
Apellyasiya Məhkəməsinin [ikinci] 05 iyun 2008-ci il tarixli qətnaməsi Ali
Məhkəmənin [ikinci] 24 sentyabr 2008-ci il tarixli qərarı ilə ləğv
olunmuşdur. Yuxarıdakı hüquqi mövqeyin əksinə olaraq Torpaq
Məcəlləsinin 67 və 68-ci maddələrinə əsasən həmin qərarda kassasiya
instansiyası məhkəməsi belə qənaətə gəlmişdir ki, V.Teryoxinin mülkiyyət
hüququ dövlət qeydiyyatına alınmadığı üçün onun torpaq sahəsi üzrə
hüquqları yaranmamışdır. Bu mövqeyə riayət olunmaqla çıxarılmış Bakı
46
Apellyasiya Məhkəməsinin [...] 20 fevral 2009-cu il tarixli qətnaməsinin
dəyişdirilmədən saxlanılmasına dair Ali Məhkəmənin [...] 02 iyun 2009-cu
il tarixli qərarında da mahiyyət etibarilə eyni hüquqi münasibət
bildirilmişdir.
Bununla da [Ali Məhkəmə] bir iş üzrə qəbul etdiyi qərarlarda işin
müəyyən edilmiş faktiki hallarına qanunun tətbiqi və təfsiri üzrə müxtəlif
mövqelər ifadə etmişdir [kursiv müəllifindir]. Halbuki, belə yanaşma
Konstitusiyanın 131-ci maddəsinin I hissəsindən və "Məhkəmələr və
hakimlər haqqında" Azərbaycan Respublikası Qanununun 79-cu
maddəsinin 3-cü hissəsinin 1-ci bəndindən irəli gələn vahid məhkəmə
təcrübəsinin formalaşdırılması tələblərinə cavab vermir.
İnsan Hüquqları üzrə Avropa Məhkəməsi Beian Rumıniyaya qarşı işi
üzrə 06 dekabr 2007-ci il tarixli qərarında xatırlatmışdır ki, öz təbiətinə
görə məhkəmə təcrübəsindəki ziddiyyətlər ərazi yurisdiksiyasına malik
olan məhkəmələr şəbəkəsinə əsaslanan hər hansı hüquqi sistemin
qaçılmaz nəticəsini təşkil edir. Bununla belə, Ali Məhkəmə instansiyasının
rolu məhkəmə təcrübəsində olan bu ziddiyyətləri dəqiq tənzimləməkdən
ibarətdir. Milli Ali Məhkəmə instansiyasında belə təcrübənin
formalaşdırılması özü-özlüyündə Konvensiyanın bütün maddələrinə xas
olan və hüquqi dövlətin fundamental prinsiplərindən birini təşkil edən
hüquqi müəyyənlik prinsipinə ziddir (§§ 37-39).
Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu qeyd olunanları nəzərə
alaraq belə nəticəyə gəlir ki, Bakı Apellyasiya Məhkəməsinin [...] 20
fevral 2009-cu il tarixli qətnaməsi ilə birinci instansiya məhkəməsinin
qanunvericiliyin tələblərinə uyğun olmayan qətnaməsi dəyişdirilmədən
saxlanılmış, Ali Məhkəmənin [...] isə iş üzrə əvvəlki qərarında ifadə
olunmuş fərqli mövqeyinə baxmayaraq, apellyasiya instansiyası
məhkəməsinin qətnaməsini qüvvədə saxlamaqla MPM-in 416, 417 və 418-
ci maddələrinin müddəalarına uyğun olmayan, ərizəçinin Konstitusiyanın
29 və 60-cı maddələrində nəzərdə tutulan mülkiyyət hüququnu və
məhkəmə müdafiəsi təminatını pozan qərar qəbul edilmişdir.
Yuxarıda göstərilənlərə əsasən Konstitusiya Məhkəməsinin
Plenumu hesab edir ki, Ali Məhkəmənin [...] 02 iyun 2009-cu il tarixli
qərarı Konstitusiyanın 13, 29, 60-cı maddələrinə, 127-ci maddəsinin VII
hissəsinə və 129-cu maddəsinin III hissəsinə, MPM-in 416, 417 və 418-ci
maddələrinə uyğun olmadığından qüvvədən düşmüş hesab edilməli və
işə Azərbaycan Respublikasının mülki prosessual qanunvericiliyi ilə
müəyyən edilmiş qaydada və müddətdə yenidən baxılmalıdır.
President sistemi – Avropa İnsan Haqları Məhkəməsinin mövqeyi
Dostları ilə paylaş: |