Jedność wielości : świat, człowiek, państwo w refleksji nurtu orficko-pitagorejskiego



Yüklə 9,95 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/164
tarix02.12.2017
ölçüsü9,95 Kb.
#13625
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   164

 
 
 

Przedmowa 
problematykę polityczną zagadnienia ontologiczne czy epistemologiczne (wy-
jątkiem jest tu twórczość Janiny Gajdy-Krynickiej, która choć również koncen-
truje się na aspektach ontologiczno-epistemologicznych, to jednak poświęciła 
problematyce etyczno-politycznej w filozofii starożytnej Grecji odrębne opra-
cowania, a rozprawa Prawo natury i umowa społeczna w filozofii przedsokratej-
skiej stanowi jedno z najpełniejszych ujęć tej problematyki w literaturze świato-
wej). W związku więc z niezwykle skromną liczbą opracowań dotyczących re-
fleksji politycznej w starożytnej Grecji (zwłaszcza w odniesieniu do dostępnych 
materiałów poświęconych doktrynom od Niccola Machiavellego) autor dostrzegł 
potrzebę zwrócenia się ku badaniom źródłowym problematyki politycznej w fi-
lozofii greckiej, poczynając od Platona i Arystotelesa. Kolejnym koniecznym 
etapem stało się z jednej strony zgłębienie sofistyki, z drugiej zaś refleksji pre-
sokratejskiej. W trakcie badania filozofii presokratejskiej koniecznym do jej 
zrozumienia okazało się odniesienie do tego, co stanowiło kontekst pierwszej 
refleksji filozoficznej, mianowicie do sfery wierzeń i mitów greckich. Pozwoliło 
to na uchwycenie niezwykle specyficznej cechy filozofii greckiej, którą tak cha-
rakteryzuje znawca presokratyków: „[...] podstawową ideą Greków jest przeko-
nanie o jedności całej rzeczywistości, która [tzn. jedność — P.Ś.] jest zagwaran-
towana harmonijnym współdziałaniem wszystkich elementów poprzez podpo-
rządkowanie się jednej generalnej zasadzie. Myśl ta nie pojawia się dopiero 
wraz z wystąpieniem jończyków, lecz stanowi składnik wcześniejszych refleksji, 
przede wszystkim u Homera i Hezjoda. To właśnie ich dzieła stanowią właściwy 
kontekst dla pierwszych filozofów”
1

Uwzględnienie tych dwóch zasadniczych tez, które ujęte zostały w przyto-
czonym cytacie, a mianowicie jedności świata i przedfilozoficznej refleksji jako 
kontekstu filozofii presokratejskiej (oprócz wspomnianego Homera i Hezjoda 
kontekst ten tworzą, bez wątpienia, koncepcje orfickie), spowodowało, że zary-
sowująca się coraz wyraźniej praca poświęcona doktrynom politycznym preso-
kratyków wymagała obszernego potraktowania zarówno aspektu ontologiczno- 
-epistemologicznego, jak i źródeł przedfilozoficznych. 
Zrodził się na początku pomysł napisania pracy poświęconej problematyce 
politycznej w ujęciu presokratyków (również bez sofistyki). Ale już pierwsze 
przymiarki ukazały niemal bezkresny ogrom takiego przedsięwzięcia, czyniąc 
go tym samym de facto nierealnym. Autor postanowił zatem skoncentrować się 
na nurcie pitagorejskim, a ze względu na powszechnie ukazywany w literaturze 
przedmiotu związek pitagoreizmu z orfizmem — także na tym ostatnim. 
W efekcie powstająca praca zaczęła nabierać odmiennego charakteru w stosunku 
do pierwotnych wyobrażeń autora. Okazało się, że związek między ogólną kon-
cepcją „kosmosu” i aspektem polityczno-prawnym jest tak silny, iż rzeczywiście 
—————————— 
1
 D. K u b o k:  Problem „apeiron” i „peras” w filozofii przedsokratejskiej. Katowice 1998, 
s. 10. 


Przedmowa 
 

możemy mówić o faktycznej jedności filozofii. W konsekwencji tego faktu to, 
co pierwotnie stanowić miało jedynie tło (zagadnienia ontologiczno-epistemo-
logiczne), urosło do rangi równorzędnego aspektu pracy. Podobnie stało się 
z orfizmem: pierwotnym zamierzeniem było jedynie ogólne nakreślenie głów-
nych jego tez, lecz i w tym przypadku autor uznał za konieczne szersze potrak-
towanie tego zagadnienia. W efekcie powstała praca nosząca zdecydowanie 
interdyscyplinarny charakter, w której wątki religioznawcze, filozoficzne i poli-
tyczno-prawne stały się, pod względem objętościowym, równorzędne. Główny 
cel pracy pozostał jednak ten sam: chodzi o zaprezentowanie polityczno- 
-prawnego aspektu jednego z najistotniejszych nurtów filozofii presokratejskiej, 
jakim był pitagoreizm. I właśnie niezwykle istotnym elementem realizacji tego 
celu jest ukazanie, że cechę charakterystyczną myślenia szkoły założonej przez 
Mędrca z Samos stanowi namysł nad polis zawsze w nawiązaniu do całości „ko-
smosu”, w nawiązaniu do zasad, które tym „kosmosem” rządzą. Autor niniejszej 
pracy jest przekonany, że takie podejście do problematyki polityczno-prawnej, 
charakterystyczne dla całej filozofii greckiej, winno być przyjmowane również 
w odniesieniu do analiz doktryn politycznych innych greckich filozofów. Do-
minujący w podręcznikowych opracowaniach sposób analizy w oderwaniu od 
ontologii i epistemologii, a także bez naświetlenia kontekstu mitologicznego 
i zwrócenia uwagi na metaforyczność mitycznych ilustracji, tak charaktery-
stycznych np. w dialogach Platona, powoduje, że poszczególne doktryny stają 
się  bądź niezrozumiałymi, bądź wypaczonymi, bądź wreszcie niezwykle naiw-
nymi. Tymczasem wydaje się, że duża potrzeba powrotu do klasyki w badaniach 
nad doktrynami politycznymi wciąż rośnie; co więcej, wraz z uwzględnieniem 
szerokiego kontekstu filozoficznego, i to nie wyłącznie z powodów historycz-
nych czy teoretycznych. W odniesieniu do tego zagadnienia Jan Baszkiewicz 
stwierdza: „[...] chciałbym opowiedzieć się za wzmocnieniem filozoficznego 
nurtu naszej dyscypliny (tj. historii myśli polityczno-prawnej). [...] Po wtóre, 
sądzę,  że zbyt rzadko powracamy do wielkiego kanonu filozofii politycznej. 
Uważna lektura jej klasyków nie tylko pogłębia naszą kulturę teoretyczną; po-
zwala także unikać schematycznych, katechetycznych wyobrażeń na temat ich 
przesłania. [...] wreszcie, filozofująca historia myśli politycznej przypomina 
nam, że nauka nie jest jedynie zbiorem odpowiedzi na pytania, które zadajemy 
rzeczywistości politycznej. Biada nam, jeśli zapomnimy o fundamentalnych 
pytaniach, które nigdy nie stracą na aktualności”
2
. Prezentowana praca stanowić 
ma maleńki wkład zarówno do większej obecności filozofii w historii doktryn 
politycznych, jak i do powrotu ku koncepcjom klasyków refleksji polityczno- 
-prawnej. 
—————————— 
2
 J. B a s z k i e w i c z:  Zagajenie konferencji. W: Doktryny polityczne i prawne u progu XXI 
wieku. Wybrane problemy.  Materiały z konferencji naukowej zorganizowanej 16—19 X 2001 r. 
w Świeradowie Zdroju.  Red.    M.  M a c i e j e w s k i    i    M.  M a r s z a ł.  Wrocław 2002, s. 11—12. 


Yüklə 9,95 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   164




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə