İstanbul üNİversitesi



Yüklə 14,12 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə61/63
tarix19.07.2018
ölçüsü14,12 Mb.
#56886
1   ...   55   56   57   58   59   60   61   62   63

______________________________________________________ART-SANAT 2014/1________________________________________________________ 
 
176 
 
KAYNAKLAR 
BROMMELLE, N. S., PYE , Elizabeth M., SMITH, Perry, THOMPSON, Garry, (Ed.), 1984, 
Adhesives and Consolidants, International Institute for Conservation. Preprints of the 
Contributions to the Paris Congress, 2-8 September 1984, London: IIC. 
ANDERSON, P., PUGLIA, A., REIDELL, S., 2009, Book Conservation Catalog, Book and 
Paper Group. 
BAKER, C., 1982, Methylcellulose and Sodium Carboxy Methylcellulose: Uses in Paper 
Conservation, AIC, The Book and Paper Group Annual,Volume 1. 
BAKER,  C,.  2007,  Sodium  Carboxymethylcellulose  (SCMC)  Re-evaluated  for  Paper, 
Book, Papyrus and Parchment Conservation, AIC, The Book and Paper Group Annual, 
Volume 26. 
BALLOFFET,  N.,  HILLE,  J.,  2005,    Preservation  and  Conservation  for  Libraries  and 
Archives, American Library Association. 
BATDORF, J.B., ROSSMAN, J.M., 1973,  Sodium Carboxymethylcellulose, (Ed. by. Roy L. 
Whistler), Industrial Gums, Academic Press, NY. 
HORIE,  V.,  2010,  Materials  for  Conservation  -  Organic  Consalidants,  Adhesives  and 
Coatings, Elsevier Ltd. 
KONUKLAR,  M.,  2011,  Kağıt  Eserlerin  Korunmasında  Yeni  Yöntem  Araştırılması
Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara. 
PAGE, S., 1997, Conservation of Nineteenth-Century Tracing Paper: A Quick Practical 
Approach, , The Book and Paper Group Annual, Volume 16. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


______________________________________________________ART-SANAT 2014/1________________________________________________________ 
 
177 
 
 
 
YAYGIN OLARAK KULLANILAN YAPIŞTIRICILAR VE ÖZELLİKLERİ 
 
Malzeme 
 Görünüm 
 Avantajları 
 Dezavantajları 
 Saklama 
Koşulları 
  
Buğ day   
Nişastası  
   
· Mat  
(Fig.2)  
 
 · Güçlü bir 
yapıştırıcıdır. 
 · Ucuzdur.   
 · Mali gücü olmayan 
arşiv projeleri için en 
iyi seçimdir.  
 · Pişirme süresi pirinç 
nişastasına göre biraz 
daha kısadır.  
   
  · Pişirme gerektirir.  
  · Süzme gerektirir.  
  · İyi hazırlanmadığ ında 
pürüzlü olabilir.  
  · Kullanım ömrü kısadır.  
  · Böcekler için çekicidir. 
  · Uygulama sonrası 
kuruduğ unda sertleşebilir 
(Özellikle geniş alanlarda ve 
kalın sürüldüğ ünde).  
 
 
 ·Serin ve karanlık 
bir yerde, kapalı 
kapta 2-3 gün 
saklanabilir.  
 
  
Pirinç  
Nişastası  
  
 · Yarı mat 
(Fig.3)  
  
 · Güçlü bir 
yapıştırıcıdır. 
 · Ucuzdur. 
 · Buğ day 
nişastasından daha 
pürüzsüz bir 
yapıdadır. 
   
  · Pişirme gerektirir.  
  · Süzme gerektirir.  
  · Buğ day nişastasından biraz 
daha pahalıdır.  
  · Kullanım ömrü kısadır.  
  · Böcekler için çekicidir. 
   
  
 
· Serin ve karanlık 
bir yerde, kapalı 
kapta 2-3 gün 
saklanabilir.  
 
Metil 
Selüloz  
   
· Parlak, 
şeffaf 
 (Fig.4) 
 
· Hazırlanması ve 
kullanımı kolaydır.  
 · Pişirme 
gerektirmez. 
 · Raf ömrü uzundur.  
 · Pürüzsüzdür. 
 · Gerektiğ inde su 
katılarak inceltilebilir. 
 · Geniş alanlarda ve 
yoğ un kullanılmış 
olsa bile kuruma 
sonrası sertleşmez. 
  
  · Buğ day ve pirinç nişastasına 
göre daha geç kurur.  
  · Diğerlerinden daha zayıf bir 
yapışkandır. 
  · Hazırlanması daha kolaydır 
ancak yine de kullanmadan 
önce birkaç saat dinlendirilmesi 
gerekmektedir.  
 
· Kapalı kapta 
birkaç hafta 
boyunca 
saklanabilir.  
Fig.1 Yaygın olarak kullanılan yapıştırıcılar ve özellikleri. 


______________________________________________________ART-SANAT 2014/1________________________________________________________ 
 
178 
 
 
Fig.2 Buğday nişastası. 
 
Fig.3 Pirinç nişastası. 
 
Fig.4 Metil selüloz.
 


_______________________________________________________ART-SANAT 2014/1_______________________________________________________ 
 
 
 
 
CELAL ESAD ARSEVEN, “BİZDE TEMAŞA SANATI”, HAYÂT 
MECMUASI, C. I, S. 17, ANKARA, 24 MART 1927, S. 335-336 
(OSMANLICADAN ÇEVİRİ) VE CELAL ESAD ARSEVEN KİMDİR? 
NAZLI MİRAÇ ÜMİT 
Arş. Gör.,İstanbul Kültür Üniversitesi 
Sanat ve Tasarım Fakültesi 
Sanat Yönetimi Bölümü 
nazlimumit@gmail.com 
Bina  inşasını  bilen  bir  mimar,  taşları  acemice  birbiri  üstüne  yığarak  ev 
yapmak  isteyen  birisinin  sarf  ettiği  emeklere  nasıl  acır  ve  merhamet  duyarsa 
Avrupalı bir tiyatrocu da bizim yirmi seneden beri bu sahada yaptığımız gayretler ve 
bu hususta sarf ettiğimiz emeklere acımaktan kendini alamaz.  
Zavallı bizler! Orta Oyunu ve Karagözde ne kadar mahirdik. Tiyatroya geçince 
neden böyle aciz kaldık? 
Bunun sebebi pek basit: Evvelinde sanatın tezahürü için ferdin deha ve gayreti 
kâfi idi. Tiyatroda ise içtimai tezahürüne lüzum vardı. 
Koltuğunda taşıdığı perdeyi rast gelen bir köşeye kurarak şemasını yakıp tefi 
eline  alınca  bütün  sanatını  izhara  imkân  bulan  ve  hatta  refahıyla  yaşayan  eski 
sanatkâr ile binaya, müellife, dekora, rejisöre ve tiyatrodan zevk alacak temaşacılara 
bağlı olan şimdiki sanatkârın tesadüf ettiği müşkülat arasında büyük fark vardır.  
Temaşa sanatı bütün bir cemiyetin seviye-i irfanıyla alakalıdır. En yüksek bir 
istidat  ile  doğmuş  olan  bir  sanatkâr,  inkişaf  edip  kendini  gösterebilmek  için  bir 
sahne,  bir  eser  ve  ona  iltifat  edecek  bir  halk  ister.  Onun  içindir  ki  bizde  temaşa 
sanatını  inkişaf  ettirebilmek  evvelâ  halkın  temaşa  zevkini  ve  ihtiyacını  yapmakla 
mümkün olur. Bu da tavuk ve yumurta hikâyesine benzer. Hangisi evveldir?  
Aşikâr olan bir şey varsa o da evvelâ halkı yetiştirecek ilk sanatkârları, her ne 
pahasına  olursa  olsun,  vücuda  getirecek  bir  temaşa  nüvesi  yaratmak  lazımdır.  Bu 
nüveyi de yine halkın yani halkı temsil ve idare eden münevver zümrenin yapması 
lâzımdır.  
Yirmi sene evvel Darülbedayi bu mantıkla tesis edildi. Fakat “az gitti uz gitti,  
dere tepe düz gitti” tabiriyle yirmi sene sonra görüldü ki Darülbedayi bir arpa boyu 
yol gitmiş. Buna sebep? Hiç şüphesiz meselenin iktisadı cehttir.  
Darülbedayi  tesis  edildiği  vakit  şimdiki  gibi  varidatıyla  bazı  sanatkârları 
geçindirecek  bir  müessese-i  hayriye  şeklinde  değildi.  Müntesiplerinin  hayatını  ve 
hatta  istikbâllerini  temin  edecek  bir  bütçeye  malik  bir  sanat  ocağı  olarak  vücuda 
getirilmiş,  halka  temaşa  zevkini  vermek  ve  ona  irfan  sahasında  yol  göstermek  için 
yani bilet parasından almayan bir çerağ olmak vazifesi verilmişti.  


Yüklə 14,12 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   55   56   57   58   59   60   61   62   63




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə