Tələbə üst mərtəbədəki otağına qalxdı. Votren evdən çıxıb getdi.
Bir neçə dəqiqə sonra madam Kutürlə Viktorina, Silviyanın çağırdığı
ekipaja mindilər. Puare qolunu madmazel Mişonoya tərəf uzatdı.
Mişono onun qoluna girib, gün batmamış iki saat gəzmək üçün
Botanika bağına getdi.
Yoğun Silviya:
-
Lap elə bil, evlənmişlər, - dedi. - Onlar birinci dəfədir ki, bu
gün evdən birlikdə çıxırlar. Qupquru quruyublar, adama elə gəlir ki,
çaxmaq daşı kimi bir-birinə toxunsalar, qığılcım çıxar.
Voke gülə-gülə:
-
Elə olsa, - dedi, - madmazel Mişono şalından əlini üzə bilər:
şal qov kimi yanıb puç olar.
Qorio ata saat dörddə qayıtdıqdan sonra hislənən çıraqların
işığında gözləri ağlamaqdan qızarmış Viktorinanı gördü. Madam
Voke cənab Tayferin yanına səhərki müvəffəqiyyətsiz səfərin heka-
yətinə qulaq asırdı. Qızı ilə bu qoca arvadın ziyarətləri Tayferi təngə
gətirdiyindən, məsələni aydınlaşdırmaq üçün bunların hər ikisini
qəbul etmişdi.
Madam Kutür Vokeyə şikayətlənərək deyirdi:
-
Təsəvvür edin, əzizim. O, Viktorinaya əyləşməyi belə təklif
etmədi, qız ayaq üstə qaldı. O, mənə əsəbiləşmədən, tamamilə soyuq
bir əda ilə söylədi ki, nahaq yerə zəhmət çəkirik, madmazel (o, bir
dəfə də “qızım” demədi) onun gözündən düşmüşdür, nahaq yerə onun
zəhləsini tökür (ildə bir dəfə! Onun nə qədər dəhşətli adam olduğunu
görürsünüzmü!). Sözlərindən belə məlum oldu ki, Viktorinanın heç
bir şey tələb etməyə haqqı yoxdur, çünki anası ərə getdiyi zaman
yoxsul idi. Bir sözlə, o qədər acı sözlər söylədi ki, biçarə uşaq
hönkür-hönkür ağlamağa başladı. Qız atasının ayaqlarına düşüb
mərd-mərdanə söylədi ki, onun bu qədər israr etməyinə səbəb ancaq
anasının xatirəsidir, indi isə o, atasının əmrinə sözsüz itaət edəcəkdir.
O ancaq mərhum anasının vəsiyyətnaməsini oxumağı ondan xahiş
etdi, məktubu çıxarıb ən təsirli, gözəl sözlərlə ona verdi. Doğrusu,
onun bu sözləri haradan öyrəndiyini bilmirəm, görünür, Allah ona bu
sözləri təlqin etmişdir. Zavallı uşaq lap ilhamla danışırdı. Mən ona
qulaq asdıqca, dəli kimi ağlayırdım. Bilirsinizmi, bu dəhşətli adam,
qızı danışdıqca nə ilə məşğul idi? O, dırnaqlarını təmizləyirdi, yazıq
madam Tayferin göz
59
downloaded from KitabYurdu.org
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
yaşları ilə islanmış məktubunu isə buxarıya atıb dedi ki: “Yaxşı!” O,
qızını yerdən qaldırmaq istədi, lakin Viktorina onun əllərindən
yapışaraq öpürdü, o isə əllərini çəkirdi. Bu qədər də zülm olarmı? Elə
bu zaman onun sarsaq oğlu içəri girdi, bacısına salam belə vermədi.
Qorio ata:
-
Nə dəhşətli adamdır! - dedi.
Madam Kutür qocanın sözlərinə əhəmiyyət vermədən sözünə
davam edərək:
-
Sonra, - dedi, - ata ilə oğul, tələsik işləri olduğunu bəhanə
edərək, bizdən üzr istədilər və vidalaşıb getdilər. Bu da bizim
ziyarətimiz! O, heç olmasa, öz qızını gördü. Onun öz qızını necə rədd
edə bildiyini mən qətiyyən başa düşə bilmirəm. Onlar iki damcı su
kimi bir-birinə oxşayırlar.
Pansionda yaşayan kirayənişinlər və kənardan gələnlər bir-bir
gəlir, salamlaşır, Paris cəmiyyətinin müəyyən təbəqələrində şən,
tutarlı söz kimi qəbul edilən boşboğazlığa başlayırdılar: bu boş-
boğazlığın əsasını mənasız bir şey təşkil edirdisə, bunun məğzi, duzu
söylənişində və hərəkətlərdə idi. Bu cür pozuq dil hər zaman dəyişir.
Bunun binasını təşkil edən zarafat bir aydan artıq ömür sürməz.
Siyasi hadisə, məhkəmədə baxılan bir cinayət işi, küçə nəğməsi,
aktyorların şıltaqlığı, bir sözlə, hər şey bu müsahiblərin sözü, yaxud
fikri atmacaları üçün şərait yaradırdı. Panorama nisbətən optik
illüziyanın daha yüksək dərəcəsinə müvəffəq olan diorama- nın bu
yaxın zamanlarda ixtira edilməsindən sonra bəzi rəssamlıq
emalatxanalarında mənasız bir əda ilə sözlərin sonuna “rama” əlavə
etməyə başlamışdılar və pansionerlərdən olan gənc bir rəssam bunu
meyvə gətirən calaq kimi “Vokenin evi”nə calamışdı.
Muzey məmuru Puareyə xitabla:
-
Hə, cənab Puare, - dedi, - sağlıqramanız necədir? - Sonra
verdiyi sualın cavabını belə gözləmədən, madam Kutürlə Viktorinaya
tərəf dönərək: - Sevimli xanımlar, - dedi, - siz dərdli görünürsünüz.
Rastinyakın dostu, təbib tələbə Oras Byanşon:
-
Bəs biz nahar etməyəcəyik? Mənim mədəm
isqie ad talones
1
səmtinə düşmüşdür.
1
Daban
(lat.)
60
downloaded from KitabYurdu.org
Votren də səsləndi:
-
Bugünkü tələbəramamız qiyamətdir! Yaxşı, Qorio ata, bir az
yerinizdən tərpənin. Belə də iş olar! Siz öz ayağınızla sobanın bütün
məcrasını tutmuşunuz.
Byanşon dedi:
-
Adlı-sanlı cənab Votren, siz nə üçün “tələbərama” deyirsiniz?
Bu, düz deyil, “tələmərama” deyilməlidir.
Muzey məmuru etiraz edərək:
-
Yox, - dedi, - elə doğrudan da “tələbərama” deməlidir. Axı
adətən, “tələ” deyərlər.
-
Ha! Ha!
Byanşon Ejenin boynundan tutub, onu boğmağa hazırlaşırmış
kimi sıxaraq:
-
Nəhayət, əlahəzrət markiz de Rastinyak, yalan-palan doktoru
da gəldi! - deyə bağırdı. - Ey, tez olun, köməyə gəlin!
Madmazel Mişono yavaşca içəri daxil oldu, sakitcə salam verdi,
bir söz söyləmədən üç arvadın yanında əyləşdi.
Byanşon Votrenə pıçıldadı:
-
Bu qoca yarasanı görəndə ətim ürpəşir. Mən Qall sistemini*
öyrənirəm, onda Yəhudanın şişlərinə rast gəlirəm.
Votren soruşdu:
-
Siz onunla tanış idiniz?
Byanşon cavab verdi:
-
Ona rast gəlməyən adam tapılarmı? Namusuma and içirəm,
bu rəngi sarı-boz qoca bakirə mənə lap iri şalbanı çürüdən uzun
qurdların təsirini bağışlayır.
Votren bakenbardlarına sığal verə-verə:
-
Bunun mənasını bilirsinizmi, oğlan?
Bir gül kimi yaşadı o gül ancaq bir səhər: Güllərin
qisməti bu*...
Puare xörəyi təmkinlə gətirən Kristofun içəri girdiyini görərək:
-
Aha, - dedi, - nəhayət, şorbarama gəlib çıxdı!
Voke cavab verdi:
-
Bağışlayın, bu, kələm şorbasıdır.
Gənclər qəhqəhə çəkib güldülər.
61
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |