II Bakur (514-528), III Bakur (557-570) illərdə İbe-
riyanı idarə etmişlər (İoселиани 1866. 18; Budaqov,
Qeybullayev 2002. 72). Çen Bakurlar çarlıq etmədik-
ləri dönəmlərdə İberiyanın qoşun başçıları və böyük
knyazları olmuşlar. Vaxtanq Qorq Aslanın (446-499)
vaxtında onlar Marqvi və Takveri vila-yətlərinin eris-
tavı idilər (Джуаншериани 1986. 83, 91).
XI-XII əsrlərdə yəhudi mənşəli baqrationlarla
türk əsilli Çen Bakur nəsli hakimiyyət uğrunda qanlı
döyüşlər apardılar. Nəticədə yəhudi hiyləgərliyi türk
cəsurluğuna üstün gəldi. Çar Georginin zamanında
bakurlar böyük itgilər verdilər. O dövrün tarixçiləri
yazırlar ki, baqrationlar onların kökünü kəsdilər. Ge-
orginin əmri ilə 1117-ci ildə onların adı kilsə sal-
namələrindən çıxarıldı (Армения и Рим 1848. 251-
252; Патканов 1883, 252, 260).
Bakurianilərin sağ qalan nümayəndələri Gəncəyə
– Şəmsəddin Eldənizin yanına gəldilər. Eldəniz gür-
cüləri məğlub edəndən sonra Əlincə qalasını və çev-
rəsindəki kəndlərin idarəsini onlara tapşırdı.
Qorq Aslanın dayısının – Aran hakiminin adı
Bakur idi. İber salnamələrində onun adı Varaz Bakur
kimi yazıya alınmışdır (Джуаншериани 1986. 63).
Varaz mehranilərdən gəlmə titul və ya ləqəbdir. Ca-
vanşirin atası Qriqorun da adının qarşısında Varaz
ləqəbi vardı.
XIX əsrin sonlarında qaşqayların arasında Paqir
tirəsi müşahidə edilmişdi (Şahin 1988. 42). Belə hesab
edirik ki, onlar qədim bakurların son qalıqlarıdır.
İndikilərdən fərqli olaraq köhnə nəsil erməni
tarixçisi K.Patkanov yazır: – Əlimizdə olan mənbələr
göstərir ki, Bakur nəsli türkdür (Патканов 1883. 253).
Göytürk dövrü abidələrindən Kara Bunun yazı-
sında belə cümlə var: – Ər atım Baqir (Rəcəbov,
Məmmədov 1993. 325). Deməli, Bakur yalnız etno-
Bakur nəsli
İberiyanı İran
ağalığından xilas
etdi.
Kilsə salnamələri
etibarlı mənbə
deyil. Lazım
gələndə ona
əlavələr edilmiş,
bəzən də ən
qiymətli bilgilər
mətndən
çıxarılmışdır.
Erməni Kerop
Patkanova görə,
Bakur nəsli türk,
Azərbaycanlı
İqrar Əliyevə görə
qeyri-türk olub.